Atari 2600 (Polski)
Powstanie Atari
Nabycie Cyan Inżynieria
Debiut MOS 6502
Sprzedaż Atari firmie Warner Communications
Premiera Atari VCS
Utworzenie Activision
Wydanie Space Invaders
Pierwsza gra ze zmianą banku: Asteroids
Rebranding na Atari 2600
Wydanie Pac-Mana i ET
Awaria gier wideo w Ameryce Północnej
Sprzedaż Atari Jackowi Tramielowi
Wydanie Atari 2600 Jr.
Wycofanie
Atari, Inc. zostało założone przez Nolana Bushnella i Teda Dabneya w 1972 roku. Ich pierwszym dużym produktem był Pong, jedna z pierwszych odnoszących sukcesy gier arkadowych. W 1975 roku Atari wypuściło konsolę domową Pong, konkurując z Magnavox, jedynym innym dużym producentem konsol domowych w tamtym czasie. Inżynierowie Atari zauważyli jednak ograniczenie niestandardowej logiki wypalonej na płytce drukowanej; dopuszczało to tylko jedną grę (i jej warianty), co oznacza, że każda nowa gra wymagałaby zupełnie innej konsoli. Ponieważ rozwój konsoli kosztował co najmniej 100 000 USD i czas potrzebny na ukończenie, a przed dezaktualizacją miał tylko około trzymiesięczny okres przydatności do użycia, był to ryzykowny model biznesowy.
Do 1974 roku Atari przejęło Cyan Engineering, firma elektroniczna z Grass Valley założona przez Stevea Mayera i Larryego Emmonsa, byłych kolegów Bushnella i Dabneya z Ampex. Znani teraz jako Think Tank Grass Valley, opracowali nowe pomysły na gry zręcznościowe. Ze względu na obawy związane z konsolami do gier jednoosobowych zespół Grass Valley rozpoczął prace nad konsolą domową obsługującą wiele gier. Mayer i Emmons ustalili, że konsola domowa wymagałaby nowo wynalezionych mikroprocesorów do obsługi wielu gier, ale takie mikroprocesory kosztowały wówczas 100–300 USD, co znacznie wykracza poza zakres obsługiwany przez ich rynek. Firma rozpoczęła jednak negocjacje z Motorolą w sprawie wykorzystania niedawno wprowadzonej Motoroli 6800 do użytku w przyszłych systemach.
6502Edit
We wrześniu 1975 roku firma MOS Technology zadebiutowała 6502 dla 25 dolarów na targach Wescon w San Francisco. Mayer i Ron Milner uczestniczyli i spotkali się z liderem zespołu, który stworzył chip, Chuckiem Peddleem. Peddle i John Paivinen pojechali do Cyan po zamknięciu Wesconu.
W ciągu dwóch dni inżynierowie MOS i Cyan naszkicowali system wykorzystujący tańszą wersję procesora, a także układ RIOT dla wejścia / wynik. Mayer i Milner powiedzieli Peddleowi, że muszą kupić żetony za 12 dolarów za parę, a MOS był w stanie sprostać cenie cyjana.
W ramach umowy Atari chciało drugiego źródła chipsetu . Peddle i Paivinen zasugerowali Synertek, którego współzałożyciel Bob Schreiner przyjaźnił się z Peddle. W październiku 1975 roku Atari poinformowało rynek, że posuwa się naprzód z MOS. Zespół sprzedaży Motoroli poinformował już kierownictwo, że umowa z Atari jest zamknięty, a kierownictwo Motoroli było wściekłe. W przyszłym tygodniu ogłosili pozew przeciwko MOS.
Tworzenie systemuEdit
Prototyp Atari 2600
Do grudnia 1975 roku Atari zatrudniło Joe Decuira do pomocy w zaprojektowaniu pierwszego prototypu o kryptonimie „Stella” (nazwa Rower Decuira). Drugi prototyp został ukończony w marcu 1976 roku z pomocą Jaya Minera, który stworzył chip o nazwie Television Interface Adapter (TIA) do przesyłania grafiki i dźwięku do telewizora. Ten układ został dołączony do drugiego prototypu, wraz z 6507 i gniazdem kartridża ROM i adapterem.
Fairchild Camera and Instrument wprowadził konsolę domową Fairchild Channel F w listopadzie 1976 roku, pokonując Atari na rynku dzięki System oparty na kartridżach ROM. To zmusiło Atari do szybszego wykończenia Stelli, ale firmie brakowało funduszy. Bushnell rozważał upublicznienie Atari, ale zamiast tego sprzedał firmę Warner Communications za 28 milionów dolarów. Warner dostarczył około 100 milionów dolarów, co umożliwiło Stelli przyspieszenie. Do 1977 roku rozwinął się na tyle daleko, aby nazwać go „Atari Video Computer System” (VCS) i zacząć tworzyć dla niego gry.
Uruchomienie i sukces i bardziej kanciasty kształt niż model z 1977 roku.
Początek w 1980 roku VCS miał tylko cztery przełączniki przednie i logotyp z wielkich liter.
Początek w 1980 roku VCS miał tylko cztery przełączniki przednie i logotyp z wielkich liter.
Urządzenie zostało zaprezentowane w połowie 1977 roku na Summer Consumer Electronics Show z planami sprzedaży detalicznej wydanie w październiku. Jednak Atari napotkało problemy produkcyjne podczas swojej pierwszej partii, a jego testowanie było skomplikowane z powodu użycia wkładek. Ostatecznie konsole zostały wysłane do sprzedawców detalicznych w listopadzie 1977 roku.
W momencie premiery we wrześniu 1977 roku, cena urządzenia wynosiła 199 USD (równowartość 839,6 USD w 2019 roku) i była dostarczana z dwoma joystickami i wkładem Combat. ; osiem dodatkowych gier zostało sprzedanych osobno. Atari sprzedało się między 350 000 a 400 000 sztuk Atari VCS w 1977 roku, co przypisuje się opóźnieniu w dostawie jednostek i nieznajomości konsumentów z niededykowanymi konsolami.
1978 był trudnym rokiem dla Atari, sprzedano tylko 550 000 sztuk. pod koniec roku 800 000, które zostały wyprodukowane. Wymagało to dalszego wsparcia finansowego od Warner na pokrycie strat. Chociaż Warren Robinett wynalazł w tym roku pierwszą przygodową grę akcji, Adventure, zmieniając podstawy gier dzięki pierwszej grze zawierającej „wirtualną przestrzeń większą niż ekran”, Atari poniosło stratę programistów Davida Cranea, Boba Whiteheada, Larryego Kaplan i Alan Miller, „Fantastyczna Czwórka” firmy, która do tego momentu zaprogramowała większość udanych gier VCS. Czterej opuścili Atari, niezadowoleni z nadzoru Warnera nad firmą i traktowaniem programistów, i utworzyli Activision , który wprowadził oprogramowanie innych firm do VCS.
VCS był najlepiej sprzedającą się konsolą w okresie świątecznym 1979 roku, z ponad milionem sprzedanych egzemplarzy, ale Atari dostrzegło nową konkurencję ze strony Mattel Intellivision i Magnavox Odyssey², który również używał kartridży ROM.
Atari licencjonowało arcadeowy hit Space Invaders autorstwa Taito. Jego wydanie na początku 1980 roku podwoiło sprzedaż konsol do ponad 2 milionów sztuk. VCS i jego wkłady pomogły Atari zarobić ponad 2 miliardy dolarów w 1980 roku. Następnie sprzedaż ponownie podwoiła się na następne dwa lata; do 1982 roku konsola sprzedała się w 10 milionach egzemplarzy, a bestsellerowa gra Pac-Man – w 7 milionach egzemplarzy. Konsola sprzedała się również w Niemczech Zachodnich w ilości 450 000 sztuk do 1984 roku.
W 1982 roku Atari wypuściło swoją drugą konsolę domową, którą nazwał Atari 5200; aby ujednolicić nazewnictwo, VCS został przemianowany na „Atari 2600 Video Computer System” lub w skrócie „Atari 2600”, wywodzący się z numeru części produkcyjnej CX2600. W 1982 roku konsola 2600 kosztowała Atari około 40 dolarów i sprzedawała się średnio za 125 dolarów. Firma wydała od 4,50 do 6 USD na produkcję swoich wkładów, plus 1 do 2 USD na reklamę i sprzedała je za 18,95 USD hurtowo.
Rozwój firm trzecichEdit
Activision, założone przez cztery byłe Atari VCS programiści, zaczęli tworzyć gry innych firm dla VCS w 1979 roku. Atari próbowało zablokować sprzedaż kaset Activision, ale przegrało to w sądzie, pozwalając innym twórcom gier VCS innych firm na rozkwit.
Inne VCS firmy zajmujące się tworzeniem gier, które powstały na początku lat 80., to między innymi US Games, Telesys, Games by Apollo, Data Age, Zimag, Mystique i CommaVid. Założycielami Imagic byli byli programiści Atari. Mattel i Coleco, z których każdy już produkował swoją własną, bardziej zaawansowaną konsolę, stworzyły uproszczone wersje swoich istniejących tytułów dla modelu 2600. Mattel użył nazwy marki M Network do swoich wkładów. Tytuły innych producentów stanowiły połowę sprzedaży gier VCS do 1982 r.
Odrzuć i przeprojektujEdit
Podczas gdy strony trzecie konkurowały o udział w rynku, Atari starało się utrzymać dominację na rynku, pozyskując licencje dla popularnych gier arkadowych i innych usług, z których można tworzyć gry. Pac-Man, pomimo licznych wad technicznych, sprzedał się w ponad 10 milionach egzemplarzy. Przed sezonem świątecznym 1982 Atari wiązało wysokie oczekiwania sprzedażowe z E.T. Extra-Terrestrial, gra zaprogramowana w około sześć tygodni, aby uchwycić duże zainteresowanie filmem. Atari wyprodukowało szacunkowo cztery miliony kaset, spodziewając się, że tytuł będzie dobrze się sprzedawał. Gra została źle sprawdzona, co doprowadziło do sprzedaży tylko około 1,5 miliona egzemplarzy.
Warner Communications poinformował swoich udziałowców o słabszych wynikach niż oczekiwano w grudniu 1982 r., Spodziewając się wzrostu o 50% rok do roku, ale uzyskując jedynie 10–15% dzięki spadającej sprzedaży w Atari. W połączeniu z przesyconym rynkiem gier domowych osłabiona pozycja Atari skłoniła inwestorów do wyciągania funduszy z gier wideo, rozpoczynając kaskadę efektów znaną jako krach gier wideo z 1983 roku.
We wrześniu 1983 roku Atari wysłało 14 ciężarówek niesprzedanych nabojów Atari 2600 i innego sprzętu na wysypisko śmieci na pustyni w Nowym Meksyku, które później zostało nazwane pochówkiem gry wideo Atari. Choć od dawna uważane za miejską legendę, miejsce to zostało wykopane w 2014 roku i odkryto, że zdeponowano tam około 700 000 nabojów.
Warner, zmęczony wspieraniem Atari, zaczął szukać kupców w 1984 roku. Do połowy 1984 roku, rozwój oprogramowania dla 2600 został zasadniczo zatrzymany, z wyjątkiem Atari i Activision. Model 2600 został pozbawiony priorytetów po sprzedaży przez Warner w 1984 r. Działu konsumenckiego Atari, Inc. założycielowi Commodore, Jackowi Tramielowi; Tramiel przeniósł działalność na komputery domowe.
Północnoamerykański rynek gier wideo odbudował się dopiero około 1986 roku, po tym, jak Nintendo wprowadziło Nintendo Entertainment System w Ameryce Północnej. Atari Corporation wypuściło przeprojektowany model 2600 w 1986 r., Wspierane przez kampanię reklamową, w której reklamowano cenę „poniżej 50 dolców”. Dzięki dużej bibliotece kartridży i niskiej cenie, model 2600 nadal sprzedawał się do końca lat 80. Atari wypuściło ostatnią partię gier w 1989 r. –90, w tym Secret Quest i Fatal Run. Ostatnim wydaniem na licencji Atari jest wersja PAL zręcznościowej gry KLAX z 1990 roku.
Po ponad 14 latach na rynku linia 2600 została formalnie wycofane 1 stycznia 1992 roku wraz z rodziną komputerów domowych Atari 7800 i 8-bitowych Atari.