Przejdź do głównej treści – klawiatura dostępna (Polski)

Bezpłatne ćwiczenie Klauzula odnosi się do sekcji Pierwszej Poprawki zaznaczonej tutaj kursywą:

Kongres nie ustanowi żadnego prawa dotyczącego ustanawiania religii lub zabraniającego swobodnego jej praktykowania …

Klauzula darmowych ćwiczeń zastrzega sobie prawo obywateli amerykańskich do akceptowania wszelkich przekonań religijnych i angażowania się w rytuały religijne. Klauzule dotyczące swobodnego wykonywania konstytucji stanowych, które chroniły religijną „władzę, wyrażanie opinii i praktyki”, były wyraźnie chronione przez klauzulę swobodnego wykonywania. Klauzula chroni nie tylko przekonania religijne, ale także działania podejmowane w imieniu tych przekonań. Sformułowanie konstytucji stanowych sugeruje, że „swoboda ćwiczeń przewiduje zwolnienia ze względów religijnych przynajmniej z niektórych powszechnie obowiązujących praw”. Klauzula swobodnego ćwiczenia nie tylko chroni wiarę i ekspresję religijną; wydaje się również dopuszczać łamanie prawa, o ile jest to dokonywane z powodów religijnych. Z punktu widzenia teorii ekonomii, klauzula o swobodnym ćwiczeniu promuje wolny rynek religijny, wykluczając opodatkowanie działalności religijnej przez sekty mniejszościowe.

Badacze konstytucji, a nawet najwyżsi W opiniach sądów stwierdzono, że dwie klauzule religijne są ze sobą sprzeczne. Np. Thomas przeciwko Review Board, 450 U.S. 707 (1981). Jak wspomniano wcześniej, klauzula o swobodnym ćwiczeniu zakłada specjalne dostosowanie idei i działań religijnych, nawet do punktu wyjątków od powszechnie obowiązujących przepisów. Wydaje się, że taka szczególna korzyść narusza neutralność między „religią i niereligijnością” wymaganą przez Klauzulę zakładową. McConnell wyjaśnia:

Jeśli istnieje konstytucyjny wymóg dotyczący zakwaterowania zachowań religijnych, najprawdopodobniej będzie to zawarte w klauzuli o swobodnym ćwiczeniu. Niektórzy twierdzą jednak, że przyznanie przez rząd jakichkolwiek specjalnych korzyści lub uznania religii jest naruszeniem klauzuli założycielskiej. Pierwsza poprawka w konflikcie z samą sobą – klauzula założycielska zakazująca tego, czego wymaga klauzula swobodnego wykonywania.

Historycznie, Sąd Najwyższy był niekonsekwentny w rozwiązywaniu tego problemu . W różnych okresach Trybunał stosował klauzulę w szerokim lub wąskim zakresie.

Kiedy przygotowywano pierwszą poprawkę, miała ona zastosowanie tylko do Kongresu USA. W związku z tym rządy stanowe i lokalne mogły skrócić klauzula bezpłatnego ćwiczenia, o ile nie było si podobny zapis w konstytucji państwa. W 1940 r.Sąd Najwyższy orzekł w sprawie Cantwell v. Connecticut, że w związku z czternastą poprawką klauzula swobodnego wykonywania jest wykonalna wobec władz stanowych i lokalnych (akt wykorzystania czternastej poprawki jako środka, za pomocą którego Trybunał stosuje projekt ustawy Prawa do stanów znane są również jako doktryna inkorporacji).