Apostoł (Polski)

Apostoł (z greckiego apostolos, „osoba wysłana”), dowolny z 12 uczniów wybranych przez Jezusa Chrystusa. Termin ten jest czasami stosowany także do innych, zwłaszcza Pawła, który nawrócił się na chrześcijaństwo kilka lat po śmierci Jezusa. W Ewangelii Łukasza 6:13 jest powiedziane, że Jezus wybrał 12 spośród swoich uczniów, „których nazwał apostołami”, aw Marka 6:30 Dwunastu nazywa się apostołami, gdy wspomina wynika z ich powrotu z misji głoszenia i uzdrawiania, na którą posłał ich Jezus. Pełna lista Dwunastu jest podana z pewnymi zmianami w Marka 3, Mateusza 10 i Łukasza 6 jako: Piotr i Andrzej, synowie Jana (Jan 21:15); Jakub i Jan, synowie Zebedeusza; ; Philip; Bartłomiej; Mateusz; Tomasz; Jakub, syn Alfeusza; Juda, czyli Tadeusz, syn Jakuba; Szymon Kananejczyk, czyli Zelota; i Judasz Iskariot.

Przywilejem Dwunastu było ciągłe przebywanie na swoim panu i otrzymywanie jego specjalnego nauczania i szkolenia. Przynajmniej raz wysłano ich na specjalną misję, dwa na dwa , aby ogłosić nieuchronność królestwa mesjańskiego (Mk 6: porównaj Mt 10; Łk 9). Trzech z nich, Piotr, Jakub i Jan, utworzyło wewnętrzny krąg, który jako jedyny mógł być świadkiem takich wydarzeń, jak wskrzeszenie córki Jaira (Mk 5:37; Łk 8:51), Przemienienie (Mk 9; Mt 17; Łk 9) i agonię Jezusa w Ogród Getsemani (Marka 14:33; Mt 26, 37).

Wydaje się, że szczególne znaczenie przywiązywano do liczby 12, którą niektórzy uczeni interpretują jako odniesienie do 12 plemion Izraela. Kiedy lukę pozostawiła dezercja i śmierć zdrajcy Judasza Iskarioty, podjęto natychmiastowe kroki w celu jej wypełnienia przez wybór Macieja (Dz 1). To właśnie do członków tej 12-osobowej grupy słowo Apostoł jest zwykle używane w Dziejach Apostolskich.

Sam Paweł domagał się tytułu Apostoła, najwyraźniej na tej podstawie, że widział Pana i otrzymał polecenie bezpośrednio od mu. Wydaje się, że jest to zgodne z podanym w Dziejach Apostolskim warunkiem, że nowo mianowany Apostoł powinien być w stanie naocznym świadkiem zmartwychwstania Pana. Jednak według niektórych wczesnych pisarzy chrześcijańskich niektórzy byli nazywani „apostołami” po okresie objętym Nowym Testamentem. Słowo to było również używane do określenia wysokiego urzędnika administracyjnego lub kościelnego.