Lis pendens
Volgens de Amerikaanse wetgeving is aanhangigheid een schriftelijke kennisgeving dat er een rechtszaak is aangespannen betreffende onroerend goed, waarbij ofwel de titel van het onroerend goed of een geclaimd eigendomsbelang erin is betrokken. De kennisgeving wordt meestal ingediend bij het landadministratiebureau van de provincie. Het vastleggen van een aanhangigheid tegen een stuk onroerend goed waarschuwt een potentiële koper of geldschieter dat het eigendomsrecht in het geding is, waardoor het onroerend goed minder aantrekkelijk wordt voor een koper of geldschieter. Zodra de kennisgeving is ingediend, is de juridische titel van iedereen die desondanks het land of onroerend goed zoals beschreven in de kennisgeving koopt, onderhevig aan de uiteindelijke beslissing van de rechtszaak.
Lis pendens is Latijn voor “in afwachting van rechtszaak”. Dit kan verwijzen naar een lopende rechtszaak of naar een specifieke situatie met een openbare kennisgeving van geschillen die is geregistreerd op dezelfde locatie waar de titel van onroerend goed is vastgelegd. Deze kennisgeving stelt de claim van een eiser op het onroerend goed veilig, zodat een verkoop, hypotheek of bezwaring van het onroerend goed de rechten van de eiser op het onroerend goed niet zal verminderen, mocht de eiser in zijn geval zegevieren. In sommige rechtsgebieden, wanneer de kennisgeving correct is vastgelegd, wordt aanhangigheid beschouwd als een constructieve kennisgeving aan andere procespartijen of andere niet-geregistreerde of ondergeschikte pandhouders.
Het registratiekantoor zal een aanhangigheid registreren op verzoek van iedereen die beweert te zijn hiertoe gerechtigd (bijvoorbeeld omdat hij een rechtszaak heeft aangespannen). Als iemand anders met een belang in het onroerend goed (bijv. De eigenaar) van mening is dat de aanhangigheid niet juist is, kan hij een rechtszaak aanspannen om deze te laten verwijderen.
Sommige staten “aanhangigheidsstatuten vereisen de indiener van de kennisgeving, in het geval van betwisting van de kennisgeving, om vast te stellen dat deze een waarschijnlijke oorzaak of een redelijke kans op succes heeft op basis van de verdiensten van de zaak in de onderliggende rechtszaak. Andere staten hebben een dergelijke vereiste niet.