Engelse woorden zonder klinkers
Er zijn zeer weinig lexicale woorden (dat wil zeggen, tussenwerpsels niet meegerekend) zonder klinkerletters. Het langste lexicale woord is tsktsks, uitgesproken als / tɪskˈtɪsks /. De wiskundige uitdrukking n-de / ˈɛnθ /, zoals in de n-de-graad opgetogen, wordt vrij algemeen gebruikt. Een andere wiskundige term zonder klinkerletters is ln, de natuurlijke logaritme. Een meer obscuur voorbeeld is rng / ˈrʌŋ /, afgeleid van ring door de letter ⟨i⟩ te verwijderen. Eigennamen zonder gelofte uit andere talen, zoals de achternaam Ng, behouden mogelijk hun oorspronkelijke spelling, zelfs als ze met klinkers worden uitgesproken.
In de Middelengels waren er geen standaardspellingen, maar ⟨w⟩ werd soms gebruikt om een klinker of een medeklinkergeluid weer te geven op dezelfde manier als het moderne Engels doet met ⟨y⟩, vooral tijdens de 14e en 15e eeuw. Deze vocale ⟨w⟩ vertegenwoordigde over het algemeen / uː /, zoals in wss (“gebruik”). In die tijd werd de vorm ⟨w⟩ echter nog wel eens gebruikt om een digraph ⟨uu⟩ (zie W) weer te geven, niet als een aparte letter. Deze praktijk bestaat in de moderne Welshe spelling, zodat woorden die uit het Welsh zijn geleend ⟨w⟩ op deze manier kunnen gebruiken, zoals:
Hij rijmt ingewikkeld op de muziek van crwth en pibgorn.
- cwtch (een schuilplaats of hokje) komt ook uit het Welsh (hoewel een recent woord beïnvloed door het Engels, en bijna uitsluitend gebruikt in de variant van het Engels dat in Wales wordt gesproken, niet in het standaard Engels), en crwth en cwtch zijn de langste Engelse woordenboekwoorden zonder ⟨a, e, i, o, u, y⟩ volgens Collins Dictionary.
- Een cwm (uitgesproken als / kuːm /) wordt in het Engels gebruikt in een technische geografische of bergbeklimmingscontext om een diepe holte in een bergachtig gebied aan te duiden, meestal met steile randen aan sommige zijden, zoals een corrie of een cirque, zoals de westelijke Cwm van de Mount Everest. Het wordt soms ook gebruikt, bij wijze van recenter ontleend aan het Welsh, in een meer algemene betekenis van een vallei. De spellingen coombe, combe, coomb en comb komen van het Oud-Engelse cumb, dat ofwel een veel eerdere ontleening lijkt te zijn van een voorganger van het moderne Welsh, of een nog eerdere oorsprong heeft, aangezien er een oud Grieks woord was κὑμβη (kumbē) betekent een hol vat. In de Engelse literatuur kan men de spelling combe (zoals in Ilfracombe en Castle Combe), coomb (zoals in J. R. R. Tolkien) of comb (zoals in Alfred, Lord Tennyson) vinden.