Zarządzenie 9066: Prezydent zezwala na relokację z Japonii

Zarządzenie 9066: Prezydent zezwala na relokację Japonii

Prezydent Roosevelt, zachęcany przez urzędników, w atmosferze histerii podczas II wojny światowej na wszystkich szczeblach rządu federalnego zezwoliła na internowanie dziesiątek tysięcy obywateli amerykańskich pochodzenia japońskiego oraz cudzoziemców zamieszkałych w Japonii. Rozporządzenie Roosevelta nr 9066 z dnia 19 lutego 1942 r. Nadało wojskowym szerokie uprawnienia do zakazania obywatelom obszaru przybrzeżnego o szerokości od pięćdziesięciu do sześćdziesięciu mil, rozciągającego się od stanu Waszyngton do Kalifornii i rozciągającego się w głąb lądu do południowej Arizony. Rozkaz zezwalał również na transport tych obywateli do pośpiesznie utworzonych i zarządzanych przez wojsko ośrodków gromadzenia w Kalifornii, Arizonie, stanie Waszyngton i Oregonie. Chociaż nie jest to dobrze znane, ten sam rozkaz wykonawczy (oraz inne rozkazy i ograniczenia wojenne) zastosowano również do mniejszej liczby mieszkańców Stanów Zjednoczonych, którzy byli pochodzenia włoskiego lub niemieckiego. Na przykład aresztowano 3200 cudzoziemców pochodzenia włoskiego zamieszkałych na stałe, a ponad 300 z nich internowano. Około 11 000 mieszkańców Niemiec – w tym niektórzy naturalizowani obywatele – zostało aresztowanych, a ponad 5000 internowano. Jednak podczas gdy te osoby (i inne z tych grup) doświadczyły poważnych naruszeń ich swobód obywatelskich, środki zastosowane w czasie wojny wobec Amerykanów pochodzenia japońskiego były gorsze i bardziej powszechne, wykorzeniając całe społeczności i atakując zarówno obywateli, jak i mieszkających tam obcych.

Rozkaz wykonawczy nr 9066

Prezydent

Rozkaz wykonawczy

Upoważnienie Sekretarza Wojny do przepisywania terenów wojskowych

Zważywszy, że pomyślne prowadzenie wojny wymaga wszelkiej możliwej ochrony przed szpiegostwem i sabotażem materiałów do obrony narodowej, pomieszczeń obrony narodowej i środków obrony narodowej, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 1918 r. . 533, zmieniona ustawą z dnia 30 listopada 1940 r., 54 Stat. 1220 oraz ustawa z dnia 21 sierpnia 1941 r., 55 Stat. 655 (USC, Title 50, Sec. 104);

Dlatego teraz, na mocy upoważnienia nadanego mi jako Prezydentowi Stanów Zjednoczonych i głównemu dowódcy armii i marynarki, niniejszym niniejszym upoważniać i kierować Sekretarzem Wojny i dowódcami wojskowymi, których może on okresowo wyznaczać, ilekroć on lub którykolwiek wyznaczony dowódca uzna takie działanie za konieczne lub pożądane, do wyznaczenia obszarów wojskowych w takich miejscach i w takim zakresie, w jakim on lub odpowiedni Dowódca wojskowy może określić, z której osoby lub wszystkie osoby mogą być wykluczone, i w odniesieniu do których prawo każdej osoby do wejścia, pozostania lub opuszczenia będzie podlegać jakimkolwiek ograniczeniom, jakie może podjąć Sekretarz Wojny lub właściwy dowódca wojskowy. narzucić według własnego uznania. Sekretarz Wojny jest niniejszym upoważniony do zapewnienia mieszkańcom takiego obszaru, którzy są z niego wykluczeni, takiego transportu, żywności, schronienia i innego zakwaterowania, jakie mogą być konieczne, w opinii Sekretarza Wojny lub wspomnianego Dowódcy Wojskowego, oraz do czasu podjęcia innych ustaleń, aby zrealizować cel tego zamówienia. Wyznaczenie terenów wojskowych w jakimkolwiek regionie lub miejscowości zastępuje oznaczenia obszarów zabronionych i zastrzeżonych przez Prokuratora Generalnego zgodnie z Proklamacją z 7 i 8 grudnia 1941 r. Oraz zastępuje odpowiedzialność i uprawnienia Prokuratora Generalnego na podstawie wspomnianych Proklamacji w odniesieniu do takich obszarów zakazanych i zastrzeżonych.

Niniejszym upoważniam dalej Sekretarza Wojny i wspomnianych dowódców wojskowych do podjęcia innych kroków, jakie on lub odpowiedni dowódca wojskowy uznają za wskazane w celu wyegzekwowania przestrzegania ograniczeń mające zastosowanie do każdego obszaru wojskowego powyżej upoważnionego do wyznaczenia, w tym użycia wojsk federalnych i innych agencji federalnych, z upoważnieniem do przyjęcia pomocy agencji stanowych i lokalnych.

Niniejszym upoważniam wszystkie departamenty wykonawcze i kieruję nimi, niezależne placówki i inne agencje federalne, pomagające Sekretarzowi Wojny lub wspomnianym dowódcom wojskowym w wykonywaniu tego zadania s Nakaz wykonawczy, w tym zapewnienie pomocy medycznej, hospitalizacji, pożywienia, odzieży, transportu, użytkowania ziemi, schronienia i innych materiałów, sprzętu, mediów, obiektów i usług.

Nakaz ten nie może być interpretowane jako modyfikujące lub ograniczające w jakikolwiek sposób uprawnienia przyznane dotychczas na podstawie rozporządzenia wykonawczego nr.8972 z dnia 12 grudnia 1941 r., Ani też nie może być interpretowane jako ograniczenie lub modyfikacja obowiązków i odpowiedzialności Federalnego Biura Śledczego w odniesieniu do dochodzenia w sprawie domniemanych aktów sabotażu lub obowiązków i odpowiedzialności Prokuratora Generalnego i Departamentu Sprawiedliwości na mocy proklamacji z 7 i 8 grudnia 1941 r., określających przepisy dotyczące postępowania i kontroli obcych wrogów, z wyjątkiem tego, że taki obowiązek i odpowiedzialność są zastępowane przez wyznaczenie obszarów wojskowych poniżej.

Franklin D. Roosevelt

Biały Dom

19 lutego 1942.