Kukurydza cukrowa

Otwarta zapylana (niehybrydowa) kukurydza została w dużej mierze zastąpiona na rynku komercyjnym przez słodsze, wcześniejsze hybrydy, które również mają tę zaletę, że dłużej zachowują słodki smak. su najlepiej gotuje się w ciągu 30 minut od zbioru. Pomimo ich krótkiego okresu przechowywania, wiele odmian zapylanych swobodnie, takich jak „Golden Bantam”, jest nadal popularnych wśród ogrodników domowych i na rynkach specjalistycznych lub jest sprzedawanych jako nasiona dziedziczne. Chociaż mniej słodkie, są często opisywane jako bardziej delikatne i aromatyczne niż hybrydy.

GeneticsEdit

Wczesne odmiany, w tym te używane przez rdzennych Amerykanów, były wynikiem mutanta su (” słodki ”). Zawierają około 5–10% cukru w masie.

Kukurydza Supersweet to odmiany słodkiej kukurydzy, które wytwarzają wyższy niż normalnie poziom cukru opracowany przez profesora Johna Laughnana z University of Illinois w Urbana-Champaign. Badał dwa specyficzne geny w kukurydzy cukrowej, z których jeden, gen sh2, powodował wysychanie kukurydzy. Po dalszych badaniach Laughnan odkrył, że bielmo ziaren słodkiej kukurydzy sh2 przechowuje mniej skrobi i od 4 do 10 razy więcej cukru niż zwykła kukurydza cukrowa. Opublikował swoje odkrycia w 1953 roku, ujawniając zalety uprawy kukurydzy Supersweet, ale wielu hodowcom kukurydzy brakowało entuzjazmu dla nowej kukurydzy Supersweet. Illinois Foundation Seeds Inc. była pierwszą firmą nasienną, która wypuściła supersłodką kukurydzę i nazywała się ona „glossy Xtra Sweet”, ale powszechne stosowanie supersłodkich hybryd pojawiło się dopiero na początku lat 80. Popularność kukurydzy Supersweet wzrosła ze względu na jej długi okres przydatności do spożycia i dużą zawartość cukru w porównaniu z konwencjonalną kukurydzą słodką. Umożliwiło to transport kukurydzy cukrowej na duże odległości i umożliwiło producentom produkcję kukurydzy cukrowej bez dodawania dodatkowego cukru lub soli.

Trzecią odkrytą mutacją genową jest allel se, czyli „wzmocniony cukier”, odpowiedzialny za tak zwane „wieczne dziedzictwo” odmiany, takie jak „Kandy Korn”. Odmiany z allelami se mają dłuższy okres przechowywania i zawierają 12–20% cukru.

Wszystkie allele odpowiedzialne za kukurydzę cukrową są recesywne, dlatego należy je izolować z innej kukurydzy, takiej jak kukurydza polna i popcorn, który w tym samym czasie uwalnia pyłek; bielmo rozwija się z genów obojga rodziców, a heterozygotyczne jądra będą twarde i skrobiowe.

Allele se i su nie muszą być od siebie izolowane. Jednak odmiany supersłodkie zawierające allel sh2 muszą być hodowane w izolacji od innych odmian, aby uniknąć zapylenia krzyżowego i wynikającej z niego skrobi, albo w przestrzeni (różne źródła podają minimalne odległości kwarantanny od 100 do 400 stóp lub 30 do 120 m) lub w czasie (tj. , supersłodka kukurydza nie zapyla w tym samym czasie co inna kukurydza na pobliskich polach).

Nowoczesne metody hodowli wprowadziły również odmiany zawierające wiele typów genów:

• sy ( synergistyczny) dodaje gen sh2 do niektórych jąder (zwykle 25%) na tej samej kolbie co podstawa se (homozygotyczna lub heterozygotyczna)
• powiększony sh2 dodaje gen se i su do rodzica sh2

Często producenci nasion typów sy i rozszerzonych sh2 używają nazw marek lub znaków towarowych, aby rozróżnić te odmiany, zamiast wspominać o genetyki, która za nimi stoi. Generalnie te marki lub znaki towarowe będą oferować wybór białych, dwukolorowych i żółtych odmian, które poza tym mają bardzo podobne cechy.

Kukurydza modyfikowana genetycznieEdit

Kukurydza modyfikowana genetycznie jest dostępna w handlu hodowców, aby oprzeć się niektórym owadom lub herbicydom lub obu. Takie odmiany transgeniczne nie są dostępne dla hodowców domowych lub małych areałów ze względu na protokoły, których należy przestrzegać podczas ich produkcji.