Japoński przepis na marynowany imbir (Gari)

Większość ludzi kojarzy marynowany imbir z japońskim sushi, ale jest przygotowywany i smakowany w inne części Azji. Wiele lat temu przeglądając klasyczną wietnamską książkę kucharską z lat czterdziestych XX wieku, natknąłem się na przepis na marynowany imbir, który był podobny do japońskiego, ale mniej słodki. Oto tajski przepis, który jest bardziej cierpki niż słodki, i inny, który upodobał sobie trawę cytrynową i chili (przypomina mi zieloną marynatę z pomidorów, którą robię).

Ale japońska wersja (gari) jest bez wątpienia najpopularniejsza. Komercyjne gari bledną w porównaniu do domowego, które ma jaśniejszy smak i osobowość. Dodatkowo możesz dostosować solankę do swojego gustu.

Pierwszym zadaniem jest zdobycie imbiru! Zazwyczaj kucharze używają młodego imbiru, który jest łagodny w upale i łatwy do krojenia. Jego skóra jest półprzezroczysta, dzięki czemu wygląda kremowo. Czasami są też różowe spiczaste końcówki. We wrześniu widziałem młodego imbiru na rynkach azjatyckich, ale ostatnio zauważyłem go w Mitsuwa, japońskim rynku z lokalizacjami w głównych enklawach azjatyckich; sprawdź inne rynki japońskie i chińskie. Letni imbir wydawał się trochę twardszy (więcej ciepła).

Młody imbir kosztował około 8 dolarów za funt, ale potrzebowałem tylko około pół funta na wyjątkowy marynowany imbir, który będę długo przechowywać czas.

Zjadłem surowy młody imbir z tajską kiełbasą i smażony z młodym imbirem (bez obierania i jest słodszy rodzaj ciepła). Ale przede wszystkim marynuję go, aby jak najlepiej wykorzystać swoją inwestycję. Marynowałem całe gałki, ale dojrzewanie zajmuje trochę czasu.

Krojenie imbiru najlepiej wykonać mandoliną lub super ostrym nożem. Właściwie używam obu. Mandolina wykonuje większość pracy, a mój nóż (japoński nóż do warzyw nakiri) wykańcza kawałki, które są zbyt niebezpieczne, aby przebić mandolinę.

Obecnie mam krajalnicę mandolinową Kyocera z doskonałym ceramicznym ostrzem, ale łatwo się ślizga, więc umieściłem ją w pojemniku takim jak ten szklany. Właśnie zobaczyłem tę niedrogą krajalnicę mandolinową OXO, która podobno jest antypoślizgowa. (Jeśli używałeś OXO, daj mi znać, co myślisz!)

Nie mogę znaleźć młodego imbiru do marynowania ? Użyj „starego” imbiru – takiego, który jest sprzedawany w supermarketach z opaloną skórą. Wybieraj gałki, które są soczyste i łagodne w smaku. Aby posmakować, zeskrob końce paznokciem. Obierz łyżką lub obierakiem do warzyw przed pokrojeniem. moczyć imbir kilka razy w właśnie przegotowanej wodzie na 1 do 2 minut, zmieniając wodę między maczaniami. Moczyłbym 2 do 4 razy, w zależności od ciepła imbiru. Chcesz trochę, ale nie tony ciepła!

Przeniesienie imbiru do pojemnika do wytrawiania jest łatwe dzięki lejkowi do konserw. Mam plastikowy podobny do tego, który działa jak urok przy wielu pracach kuchennych!

Kilka lata temu zamieściłem przepis na japoński marynowany imbir z książki kucharskiej Asian Pickles, ale był on słodki. Do tego przepisu ograniczyłem cukier i zwiększyłem ilość octu. Użyłem też organicznego cukru trzcinowego, który ma ciekawe okrągłe w ustach i słodsze niż zwykły biały cukier. Możesz spróbować 1/4 szklanki cukru, jeśli chcesz zmniejszyć jego jeszcze bardziej. Zawsze możesz dodać trochę cukru do solanki po ugotowaniu i spróbowaniu.

Jeśli chodzi o ocet ryżowy, wybieram marki japońskie, takie jak marka Marukan. Zamiast blanszować imbir, jak wymagają tego niektóre przepisy, moczę go w właśnie przegotowanej wodzie z czajnika elektrycznego, na jednym z moich ulubionych urządzeń kuchennych. To mniej wybredne.

Co zrobić z tym całym marynowanym imbirem, który wkrótce będziesz mieć w lodówce? Oprócz zwykłego użycia do marynowanego imbiru – jako dodatek do sushi, gotuj z nim. Wypróbuj ten przepis na chińskie tofu na patelni z marynowanym imbirem.