Pasaty

Duże różnice temperatur i ciśnień wokół Ziemia, a zwłaszcza pomiędzy różnymi szerokościami geograficznymi, tworzy obieg. Pasaty są częścią tej cyrkulacji i występują w obszarze równikowym.

Pochodzenie pasatów

Pasaty są spowodowane silnym ociepleniem i parowaniem w atmosferze wokół równika.

(1) Wokół równika ciepłe powietrze gwałtownie unosi się, niosąc dużo wilgoci. Proces wznoszenia się jest silniejszy niż podczas typowych burz i dodatkowo wzmocniony efektem chłodzenia adiabatycznego: gdy wilgoć kondensuje się podczas unoszenia się powietrza, dodatkowo ogrzewa unoszące się powietrze, zwiększając jego ruch w górę. W ten sposób unosi się ciepłe powietrze 12 -15 km wysokości, po którym stale następuje więcej ciepłego powietrza.

(2) W ten sposób unoszące się powietrze przemieszcza się na boki w kierunku tropików, tracąc przy tym ciepło i dalszą wilgoć. Po przejechaniu kilku tysięcy kilometrów powietrze ostygnie i tak wyschło, że …
(3) … Powietrze zaczyna opadać wokół tropików, aż wreszcie dociera do ziemi.
(4) Tam zmienia kierunek i płynie z powrotem w kierunku równika , aby wznowić proces cyrkulacji.

Możesz również zobaczyć tę cyrkulację na mapach wiatrów.

Obieg

Na mapie świata dobrze rozpoznajesz, jak pasaty z tropików wieją w kierunku równika. Efekt ten pojawia się głównie nad oceanami i przesuwa się sezonowo na północ lub południe, zgodnie z najwyższym kątem nachylenia Słońca. Tak więc wiatry północne i południowe spotykają się około 1000-2000 km na północ od równika w miesiącach lipcu i sierpniu; od stycznia do lutego spotykają się około 1000-2000 km na południe od równika.

Pasaty są kierowane lub przerywane przez większe masy lądowe lub przeszkody. W związku z tym nad kontynentami (Afryka, Ameryka Południowa) występuje niewielka lub żadna cyrkulacja wiatrów handlowych, ponieważ jest ona przerywana lokalną konwekcją (wznoszeniem się powietrza) ponad masy lądowe. Nad wyspami indonezyjskimi cyrkulacja wiatrów handlowych jest ograniczona przez wiele małych wysp, które przerywają te wiatry. W północnej części Oceanu Indyjskiego cyrkulacja wiatrów handlowych może zostać zmieniona przez duże różnice ciśnień między Afryką, Półwyspem Arabskim i subkontynentem indyjskim: Silne ocieplenie Półwyspu Arabskiego i Subkontynentu Indyjskiego w czasie stały przepływ zimniejszego powietrza z oceanu w kierunku kontynentu, co powoduje przepływ powietrza z północy z północy Oceanu Indyjskiego w kierunku kontynentu indyjskiego przez kilka miesięcy w roku.

Ze względu na te stratyfikacje temperatur bardzo ciepłe powietrza z rejonu równika na względnie mniej ciepłym powietrzu na wyższych szerokościach geograficznych, powstaje stała „inwersja handlu”. Ta inwersja handlu zapobiega pionowej wymianie powietrza między wysokimi strumieniami w kierunku regionu polarnego a przypowierzchniowymi strumieniami w kierunku równika. Dlatego cyrkulacja ta jest bardzo stabilna.

Ponad kontynentami (Afryka, Ameryka Południowa) prawie nie ma obiegu handlowego, ponieważ jest on przerywany lub przekierowywany z powodu lokalnych konwekcji (przeciągu) nad kontynentami.

Wpływ na klimat

Pasaty mają duży wpływ na klimat na północy i na południe od równika. Główne efekty to:

• Ciągłe usuwanie wilgoci z obszarów wokół tropików = pustynnienie.
• Ciągłe dostarczanie wilgoci do regionu równika = las deszczowy.

Możesz zobaczyć te efekty na mapach pogody świata.

Wpływ na żeglugę morską

• Pasaty są tak silne, że żaglowce Europejscy odkrywcy mogli żeglować tylko z nimi, ale nie przeciwko nim.
• Handlowe wiatry wieją bez przerwy. Czerpanie korzyści z kursu lub korygowanie go podczas przerw od wiatru nie jest możliwe.

Tory morskie europejskich odkrywców

Europejscy odkrywcy z XV i XVI wieku przemierzają oceany z karawelami (żaglowcami o długości ok. 25 metrów i 3 masztach). Te statki były pierwszymi, które były w stanie żeglować pod wiatr, „przekraczając” kąt 30 do 45 ° pod dominującym wiatrem.
Pływanie pod wiatr wciąż było bardzo czasochłonne, a postęp był powolny. Dlatego nadawał się tylko tam, gdzie nie było innych możliwości dotarcia do celu. Dlatego marynarze zawsze preferowali trasy, po których mogli pływać z przeważającymi wiatrami, nawet jeśli były to trasy dłuższe niż inne.
Możesz to zobaczyć, porównując główne szlaki żeglarskie z pasatami. Przykład głównych tras żaglowych, z których korzystali odkrywcy, można zobaczyć na mapie obok („Seaways”). Spróbuj dowiedzieć się, jakie trasy były używane z Europy do Indii, a które z powrotów z Indii do Europy. Jest to wyraźnie widoczne dzięki pomocy Worldwinds (zobacz film powyżej).