Melungeon (Polski)

Zgodnie z zasadą partus sequitur ventrem, którą Virginia wprowadziła do prawa w 1662 r., Dzieciom urodzonym w koloniach przypisywano status społeczny matki, niezależnie od pochodzenia etnicznego ojca lub Obywatelstwo. Oznaczało to, że dzieci zniewolonych afrykańskich lub afroamerykańskich kobiet urodziły się w niewoli. Ale oznaczało to również, że dzieci wolnych białych lub mulatek, nawet jeśli były ojcami niewolników afrykańskich mężczyzn, urodziły się wolne. Wolni potomkowie takich związków stanowili większość przodków wolnych rodzin kolorowych wymienionych w spisach powszechnych Stanów Zjednoczonych z 1790 i 1810 roku. Wczesna kolonialna Wirginia była w dużej mierze „tyglem” ludów, a zanim niewolnictwo stwardniało jako kasta rasowa, biali i czarni ludzie z klasy robotniczej często żyli i pracowali w bliskich stosunkach oraz tworzyli związki i małżeństwa. Niektóre z tych wczesnych rodzin wielorasowych były przodkami późniejszych Melungeonów. Każda linia rodzinna musi być śledzona osobno. Przez pokolenia, większość w osobnikami grupy zwanej Melungeon były osoby o mieszanym pochodzeniu europejskim i afrykańskim, czasem także z rdzennymi Amerykanami, których przodkowie byli wolni w kolonialnej Wirginii.

Rozprawa Edwarda Pricea na temat populacji mieszanej krwi Wschodnie Stany Zjednoczone co do pochodzenia, lokalizacji i trwałości (1950) stwierdziły, że dzieci europejskich i wolnych czarnych związków również zawierały związki małżeńskie z osobami pochodzenia rdzennego Amerykanów. W 1894 roku Departament Spraw Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych w swoim „Raporcie o Indianach opodatkowanych i nieopodatkowanych” zauważył, że Melungeons w hrabstwie Hawkins „twierdzą, że są Czirokezami mieszanej krwi”. Od tego czasu termin Melungeon był czasami stosowany jako ogólna fraza dla wielu grup pochodzenia mieszanej rasy.

W 1995 roku Paul Heinegg opublikował Free African American Families w Wirginii, Północnej Karolinie, Południowej Karolinie. , Maryland i Delaware i od tego czasu regularnie publikuje aktualizacje. Dzięki swoim badaniom odkrył i udokumentował, że ogromna większość wolnych kolorowych ludzi w spisach z 1790 i 1810 roku miała przodków z kolonialnej Wirginii, którzy byli dziećmi związków wolnych białych kobiet i wolnych, przymusowych lub zniewolonych Afrykanów lub Afroamerykanów. .

Podobnie w 2012 roku genealogka Roberta Estes i jej koledzy badacze poinformowali, że linie Melungeona prawdopodobnie wywodzą się ze związków czarno-białych sług kontraktowych mieszkających w Wirginii w połowie XVII wieku, zanim niewolnictwo stało się powszechne. Doszli do wniosku, że gdy wprowadzono prawa, aby zapobiec mieszaniu się ras, te grupy rodzinne zawierały małżeństwa, tworząc endogamiczną grupę. Migrowali razem, czasem wraz z białymi sąsiadami, z zachodniej Wirginii przez pogranicze Piemontu w Północnej Karolinie, zanim osiedlili się głównie w górach wschodniego Tennessee. Ponadto projekt Melungeon DNA udokumentował wielorasowe pochodzenie, głównie europejskie i afrykańskie, wielu osób zidentyfikowanych jako Melungeon, potwierdzając dowody z pisemnej dokumentacji.

EvidenceEdit

Wolni ludzie kolorów są udokumentowane jako migrujące wraz z europejsko-amerykańskimi sąsiadami w pierwszej połowie XVIII wieku do granic Wirginii i Północnej Karoliny, gdzie otrzymali nadania ziemi, tak jak ich sąsiedzi. Na przykład rodziny Collins, Gibson i Ridley (Riddle) posiadały sąsiadujące ze sobą grunty w Orange County w Północnej Karolinie, gdzie wraz z rodziną Bunch w 1755 r. Wymieniono je jako „darmowe Molaty (mulaty)”, podlegające opodatkowaniu dziesięcina. Osiedlając się na obszarach przygranicznych, wolni kolorowi ludzie znaleźli bardziej przyjazne warunki życia i mogli uciec od niektórych rasowych restrykcji obszarów plantacji Tidewater w Wirginii i Północnej Karolinie.

Historyk Jack D. Forbes omówił prawa obowiązujące w Karolinie Południowej związane z klasyfikacją rasową:

W 1719 roku Karolina Południowa zdecydowała, kto powinien być „Hindusem” dla celów podatkowych, ponieważ amerykańscy niewolnicy byli opodatkowani według niższej stawki niż Afrykańscy niewolnicy. W ustawie czytamy: „I za zapobieżenie wszelkim wątpliwościom i skrupułom, które mogą wyniknąć z tego, co należy oceniać na mustee, mulatki itp., Wszyscy niewolnicy, którzy nie są całkowicie Hindusami, będą uważani za czarnych.

Forbes powiedział, że w tamtym czasie„ mustees ”i„ mulat ”były określeniami dla osób częściowo rdzennych Amerykanów. Napisał:

Mój osąd (do omówienia później) jest taki, że mustee był głównie w części Afro i Amerykaninem, a mulat był zwykle częściowo europejski i amerykański. Akt jest również znaczący, ponieważ zapewnia, że częściowo amerykański lub bez afrykańskiego pochodzenia można by zaliczyć do Murzynów, co ma wpływ na wszystkie późniejsze spisy niewolników.

Ten pogląd nie jest zgodny.

Począwszy od około 1767 roku, niektórzy przodkowie Melungeonów dotarli do przygranicznego obszaru New River, gdzie w latach osiemdziesiątych XVIII wieku zostali umieszczeni na listach podatkowych hrabstwa Montgomery w Wirginii.Stamtąd wyemigrowali na południe, w Appalachów, do hrabstwa Wilkes w Północnej Karolinie, gdzie w spisie ludności z 1790 r. Niektóre z nich zostały wymienione jako „białe”. Mieszkali w części, która stała się hrabstwem Ashe, gdzie w 1800 roku zostali oznaczeni jako „inni wolni”.

Rodziny Collins i Gibson (zidentyfikowane jako przodkowie Melungeon) zostały zarejestrowane w 1813 roku jako członkowie Stony Creek Prymitywny Kościół Baptystów w hrabstwie Scott w stanie Wirginia. Wydaje się, że byli traktowani jak równi społecznie z białymi członkami. Najwcześniejsze udokumentowane użycie terminu „Melungeon” znajduje się w protokołach z tego kościoła (patrz Etymologia poniżej). Chociaż istnieją odniesienia historyczne do dokumentów, dowody pochodzą z transkrybowanych kopii.

Z granic Wirginii i Karoliny Północnej rodziny wyemigrowały na zachód do granic Tennessee i Kentucky. Najwcześniejszym znanym Melungeon w dzisiejszym północno-wschodnim Tennessee był Millington Collins, który dokonał czynu w hrabstwie Hawkins w 1802 roku. Istnieją jednak dowody na to, że Vardy Collins i Shep Gibson osiedlili się w Hawkins (obecnie hrabstwo Hancock) do 1790 roku. Kilka gospodarstw domowych Collinsów i Gibsonów zostało wymienionych w hrabstwie Floyd w stanie Kentucky w spisie powszechnym z 1820 r., Gdzie zostały one sklasyfikowane jako „wolne osoby kolorowe”. W spisach powszechnych z 1830 r. Hawkins i sąsiedniego hrabstwa Grainger w stanie Tennessee rodziny Collins i Gibson są wymienione jako „bezbarwne”. Melungeons byli mieszkańcami części Hawkins, która w 1844 r. Była zorganizowana jako Hancock County.

Do 1830 r. Społeczność Melungeon w hrabstwie Hawkins liczyła 330 osób w 55 rodzinach; w sąsiednim hrabstwie Grainger było 130 osób w 24 rodzinach. Według Edwarda Pricea, „z ich powodu hrabstwo Hawkins miało w spisie z 1830 roku więcej wolnych kolorowych osób niż w jakimkolwiek innym hrabstwie Tennessee z wyjątkiem Davidson (który obejmuje Nashville) i więcej wolnych kolorowych rodzin o imieniu Collins niż w jakimkolwiek innym hrabstwie w Stanach Zjednoczonych. ” Rodziny Melungeonów znaleziono również w hrabstwie Ashe w północno-zachodniej Karolinie Północnej.

Współczesne relacje udokumentowały, że przodkowie Melungeon byli z wyglądu uważani za rasy mieszanej. W XVIII i na początku XIX wieku rachmistrzowie spisowi klasyfikowali ich jako „mulatów”, „innych wolnych” lub „wolnych kolorowych”. Czasami byli wymieniani jako „biali”, czasami jako „czarni” lub „Murzyni”, ale prawie nigdy jako „Hindusi”. Jedną z rodzin określanych jako „indyjska” była rodzina Ridleyów (Riddle), wpisana na listę podatkową w 1767 hrabstwa Pittsylvania w stanie Wirginia. We wcześniejszym zapisie z 1755 r. Zostali oznaczeni jako „mulatki”. Estes i in., W podsumowaniu Programu testowania DNA Melungeon Core z 2012 r., Stwierdzili, że rodzina Riddle jest jedynym uczestnikiem Melungeon, którego historyczne zapisy wskazują, że mają Amerykańskie pochodzenie, ale ich DNA jest europejskie. Wśród uczestników udokumentowano, że tylko rodzina Sizemore ma rdzenne amerykańskie DNA.

Akt sądowy Jacoba Perkinsa przeciwko Johnowi White (1858) w Johnson County w stanie Tennessee zawiera definicje czasu związanego z rasą i wolni ludzie koloru. Podobnie jak w Wirginii, jeśli wolna osoba była przeważnie biała (jedna ósma lub mniej czarnych), zgodnie z prawem była uważana za białego obywatela:

„Osoby, które są znane i uznane przez Konstytucję i ustawy Tennessee, jako wolne osoby kolorowe, to te, które zgodnie z ustawą z 1794 r., Sekcja 32, zostały uznane za zdolne do poświadczenia w każdym przypadku, z wyjątkiem siebie nawzajem lub w języku statutu „wszyscy Murzyni, Hindusi, Mulatowie i wszyscy ludzie mieszanej krwi, potomkowie Murzynów lub Indian do trzeciego pokolenia włącznie, chociaż jeden z przodków z każdego pokolenia mógł być osobą białą, białą niewolnik lub wolny. „… Że gdyby pradziadek Powoda był Hindusem lub Murzynem i pochodził ze strony matki od białej kobiety, bez żadnej dalszej murzyńskiej lub indyjskiej krwi niż ta, którą wyprowadził z ojca po stronie, to Powód nie jest mieszanką krwi ani w trzecim pokoleniu włącznie; in ot jej słowa, że jeśli powód nie ma w żyłach więcej niż 1/8 krwi murzyńskiej lub indyjskiej, jest obywatelem tego stanu i byłoby oszczerstwem nazywać go Murzynem. ”

W XIX wieku, z powodu ich mieszanych małżeństw z białymi małżonkami, rodziny o nazwisku Melungeon były coraz częściej klasyfikowane jako białe w spisach ludności. W 1935 roku gazeta z Nevady anegdotycznie opisała Melungeonów jako „mulatki” z „prostymi włosami”.

AssimilationEdit

Ariela Gross wykazała poprzez analizę spraw sądowych odejście od postrzegania jednostka od „mulatu” do „białej” często zależała od wyglądu, a zwłaszcza od zbiorowego postrzegania działań człowieka w życiu: z kim się łączyło i czy wypełniała wspólne obowiązki obywateli.Spis spisu ludności byli na ogół ludźmi ze społeczności, więc klasyfikowali ludzi pod względem rasowym, zgodnie z ich określeniem. Definicje kategorii rasowych były często nieprecyzyjne i niejednoznaczne, zwłaszcza dla „mulata” i „wolnego koloru”. W brytyjskich koloniach północnoamerykańskich i Stanach Zjednoczonych czasami w XVII, XVIII i XIX wieku „mulat” może oznaczać mieszankę afrykańskich i europejskich, afrykańskich i rdzennych Amerykanów, europejskich i rdzennych Amerykanów lub wszystkich trzech. Jednocześnie grupy te zawierały małżeństwa mieszane.

Osoby często identyfikowano na podstawie firmy, którą prowadzili, iz jaką kulturą etniczną się identyfikowali. Występowały różnice między tym, jak ludzie identyfikowali siebie, a tym, jak identyfikowali ich inni. Z powodu niewolnictwa prawa kolonialne i stanowe były ukierunkowane na identyfikowanie wielorasowych ludzi częściowo pochodzenia afrykańskiego jako Afrykańczyków lub „czarnych”, chociaż osoby o mieszanym pochodzeniu afrykańskim i rdzennym Amerykanach często identyfikowały się i żyły kulturowo jako rdzenni Amerykanie, zwłaszcza jeśli ich linia matczyna była rdzennymi Amerykański. Wiele plemion rdzennych Amerykanów było zorganizowanych w systemy matrylinearnych pokrewieństwa, w których uważano, że dzieci zostały urodzone w klanie matki i odebrały swój status społeczny jej ludowi; dziedziczenie i pochodzenie określano według linii matczynych.

Ponieważ z luźnej terminologii i postaw społecznych wobec osób rasy mieszanej, pozostali nierezerwowani Indianie amerykańscy na Górnym Południu na ogół nie byli rejestrowani oddzielnie jako Indianie. Często byli oni stopniowo przeklasyfikowywani na mulatów lub wolnych ludzi kolorowych, zwłaszcza gdy pokolenia zawierały związki małżeńskie z sąsiadami pochodzenia afrykańskiego. We wczesnych dekadach XX wieku Wirginia i niektóre inne stany uchwaliły przepisy nakładające zasadę jednej kropli, wymagające, aby wszystkie osoby były klasyfikowane jako białe lub czarne: osoby o dowolnym znanym afrykańskim pochodzeniu miały być klasyfikowane jako czarne, niezależnie od wyglądu i sposobu, w jaki się zidentyfikowali lub byli znani w społeczności.

Po uchwaleniu przez Virginia ustawy o integralności rasowej z 1924 r., urzędnicy do zmiany istniejących akt urodzenia i małżeństwa w celu przeklasyfikowania jako „kolorowych” niektórych osób lub rodzin rasy mieszanej, które zidentyfikowały się i zostały zarejestrowane jako „Hindusi”. Działania te zniszczyły udokumentowaną ciągłość tożsamości kilku indyjskich społeczności. Zaginęła historyczna dokumentacja ciągłości samozidentyfikowanych rodzin rdzennych Amerykanów. Jeśli rodziny były katolikami, ich kościoły nadal odnotowywały narodziny i małżeństwa jako należące do rodzin „indyjskich”. Wydaje się jednak, że proces utraty ciągłości historycznej i kulturowej miał miejsce również w przypadku niektórych nierezerwowanych, resztek Indian Lenape z Delaware.

Od końca XX wieku Wirginia, Karoliny i rządy stanów Delaware każdy z nich uznał za plemiona kilka grup rdzennych Amerykanów, którzy udokumentowali ciągłość swojej społeczności i tożsamość kulturową. W 2018 roku sześć takich plemion w Wirginii otrzymało federalne uznanie jako plemiona poprzez uchwalenie prawa przez Kongres.

AcceptanceEdit

Rodziny znane jako „Melungeons” w XIX wieku były generalnie dobrze zintegrowane ze społecznościami, w których żyły, chociaż nadal mogły być dotknięte rasizmem. Rekordy pokazują, że w sumie mieli takie same prawa jak biali. Na przykład posiadali majątek, głosowali i służyli w armii; niektórzy, na przykład Gibsonowie, posiadali niewolników już w XVIII wieku.

Zgodnie z pierwszą konstytucją Tennessee z 1796 roku, wolno było głosować wolnymi kolorowymi ludźmi (tylko mężczyźni). W następstwie obaw wywołanych przez bunt niewolników Nat Turnera w Wirginii, Tennessee i innych południowych stanach w 1831 r. Wprowadzono nowe ograniczenia dla wolnych kolorowych ludzi. Swoją nową konstytucją z 1834 roku Tennessee pozbawił praw kolorowych wolnych ludzi, sprowadzając ich do statusu drugiej kategorii i wykluczając z systemu politycznego.

W tym okresie kilku mężczyzn z Melungeon było sądzonych w hrabstwie Hawkins w 1846 roku. za „nielegalne głosowanie”, podejrzany o bycie czarnoskórym lub wolnymi kolorowymi mężczyznami (a tym samym niekwalifikujący się do głosowania). Zostali uniewinnieni, prawdopodobnie przez udowodnienie sądowi satysfakcji, że nie mieli znaczącego czarnego pochodzenia. Normy nie były tak surowe, jak w późniejszych prawach „reguły jednej kropli” z XX wieku. Podobnie jak w niektórych innych przypadkach, o statusie decydowały głównie osoby składające zeznania co do tego, jak mężczyźni byli postrzegani przez społeczność i czy „zachowywali się biali”, głosując, służąc w milicji lub podejmując inne obowiązki zwykłych obywateli dostępne dla białych mężczyzn.

Prawo było zaangażowane nie tylko w uznawanie rasy, ale także w jej tworzenie; samo państwo pomogło uczynić ludzi białymi.Pozwalając mężczyznom o niskim statusie społecznym na wybielanie przez głosowanie, zasiadanie w ławach przysięgłych i gromadzenie się w milicji, państwo witało każdego białego człowieka w symbolicznej równości z południowym plantatorem. W ten sposób prawo pomogło w stworzeniu białych mężczyzn jako obywateli, a obywateli jako białych mężczyzn.

– Ariela Gross

Po amerykańskim obywatelstwie Wojna i po epoce rekonstrukcji biali z południa walczyli o odzyskanie władzy politycznej i przywrócenie białej supremacji nad wyzwoleńcami i tradycyjnie wolnymi rodzinami, takimi jak Melungeons. Białe stanowe legislatury zdominowane przez Demokratów uchwaliły prawa Jima Crowa. Ale kwestie rasowe były często wnoszone do sądu w wyniku kłótni o pieniądze.

Na przykład w 1872 r. pochodzenie owdowiałej kobiety Melungeon zostało ocenione w procesie w hrabstwie Hamilton w stanie Tennessee. Sprawa została wniesiona przez krewnych jej zmarłego męża, który zakwestionował odziedziczenie po nim pieniędzy po jego śmierci. Kwestionowali legalność małżeństwa między białym mężczyzną i kobietą znaną jako Melungeon i argumentowali, że małżeństwo to nie było legalne, ponieważ kobieta była czarnoskórym przodkiem. Na podstawie zeznań osób ze społeczności sąd zdecydowała, że kobieta, której dotyczy sprawa, nie pochodziła z Afryki lub nie miała takich przodków na tyle niedawno, by mieć to znaczenie.

W okresie segregacji ustawa z Północnej Karoliny zabraniała „Portugalczykom” – prawdopodobnie Melungeons, jako North Karolina nie ma dużej portugalskiej społeczności amerykańskiej – ze szkół tylko dla białych. Jednak zgodnie z tym statutem „Portugalczycy” nie byli klasyfikowani jako czarni i nie musieli uczęszczać do czarnych szkół.

Współczesne antropologiczne i socjologiczne studia nad Melu Potomkowie ngeon w Appalachach pokazali, że stali się kulturowo nie do odróżnienia od swoich białych sąsiadów „nie-Melungeon”: mają wspólną przynależność religijną baptystów i inne cechy wspólnotowe. Ze względu na zmieniające się nastawienie i chęć zwiększenia możliwości zatrudnienia wielu potomków wczesnych rodzin pionierów z Melungeon wyemigrowało z Appalachów, aby zamieszkać w innych częściach Stanów Zjednoczonych.