Jak powstaje marmur?

Większość marmuru powstaje na zbieżnych granicach płyt, gdzie duże obszary skorupy ziemskiej są narażone na regionalny metamorfizm. Niektóre marmury powstają również w wyniku metamorfizmu kontaktowego, gdy gorąca magma ogrzewa sąsiedni wapień lub doloston.

Przed metamorfizmem kalcyt w wapieniu często występuje w postaci skamieniałości litej i biologicznych szczątków. Podczas metamorfizmu kalcyt ten rekrystalizuje i zmienia się tekstura skały. We wczesnych etapach przemiany wapienia w marmur kryształy kalcytu w skale są bardzo małe. W świeżo złamanym egzemplarzu dłoni można je rozpoznać tylko jako słodki błysk światła odbijający się od ich malutkich twarzy w dekolcie, gdy skała jest odtwarzana w świetle.

W miarę postępu metamorfizmu kryształy rosną i stają się łatwo rozpoznawalne jako zazębiające się kryształy kalcytu. Rekrystalizacja przesłania oryginalne skamieniałości i struktury osadowe wapienia. Występuje również bez tworzenia foliacji, która normalnie występuje w skałach, które są zmieniane przez ukierunkowane ciśnienie zbieżnej granicy płyt.

Rekrystalizacja jest tym, co oznacza oddzielenie wapienia od marmuru. Marmur, który został poddany niewielkim metamorfizmowi, będzie miał bardzo małe kryształy kalcytu. Kryształy stają się większe wraz z postępem metamorfizmu. Minerały gliny w marmurze zmienią się w miki i bardziej złożone struktury krzemianowe wraz ze wzrostem poziomu metamorfizmu.