Futuryzm: awangardowy ruch artystyczny obsesyjny szybkością i technologią
Umberto Boccioni „Unikalne formy ciągłości w przestrzeni”. 1913. (Zdjęcie: Wikipedia)
Zafascynowany nowy przemysł i podekscytowani tym, co nas czeka, futuryści z początku XX wieku wyrzeźbili miejsce w historii. Ci artyści, wyrastający z Włoch, pracowali jako malarze, rzeźbiarze, graficy, muzycy, architekci i projektanci przemysłowi. Razem pomagali ukształtować nowy, nowoczesny styl sztuki, który nadal pozostaje w mocy.
Futuryści byli rewolucjonistami, członkami ruchu awangardowego, który starał się uwolnić od artystycznych norm przeszłości. Dzięki częstym, dobrze rozplanowanym manifestom byli w stanie szeroko rozpowszechniać swoje idee i odnieśli wielki sukces przed I wojną światową. Grupa ta mocno patrzyła w przyszłość i nie potrafiła Nie mam dość tego, co widzieli. Dla futurystów przeszłość była czymś, na co można było patrzeć z góry. Samoloty i samochody symbolizowały prędkość, której pragnęli, i dynamizm, z jakim widzieli świat.
Dziś ruch futurystyczny jest znany z tego, że obejmuje szybkość, przemoc i kulturę młodzieżową, próbując rozwijać kulturę. . Chociaż ruch ten jest prawdopodobnie najpowszechniej kojarzony z rzeźbą Unikalne formy ciągłości w przestrzeni Umberto Boccioniego, jest o wiele więcej do odkrycia.
Początki futuryzmu
Włoscy futuryści Luigi Russolo, Carlo Carrà, Filippo Tommaso Marinetti, Umberto Boccioni i Gino Severini przed „Le Figaro” Paryż, 9 lutego 1912 r. ( Foto: Wikipedia)
Futuryzm został założony w Mediolanie przez włoskiego poetę Filippo Tommaso Marinettiego, który opublikował swój Manifest futuryzmu w 1909 roku, najpierw w La gazzetta dellEmilia, a następnie we francuskim dzienniku gazeta Le Figaro.
Ten początkowy manifest wyrażał pogardę futurystów dla przeszłości, stwierdzając: „Nie chcemy jej części, przeszłości, my, młodzi i silni Futuryści!” W tekście jest również jasne, że Marinetti chce przywrócić Włochy jako nowe centrum kulturalne. Włochy, zjednoczone dopiero w 1870 roku, nadal pławiały się w chwale starożytnego Cesarstwa Rzymskiego i włoskiego renesansu. Futurystom to nie wystarczyło.
W rzeczywistości Marinetti skończyła z przeszłością, pisząc: „Uwolnimy Włochy od jej niezliczonych muzeów, które pokrywają ją jak niezliczone cmentarze”. Futuryści dostrzegli znacznie więcej piękna w wielkich przemysłowych odkryciach XX wieku niż w klasycznym malarstwie i rzeźbie. W manifeście stwierdzają wprost, że nowoczesne wynalazki przemysłowe są o wiele bardziej atrakcyjne: „Deklarujemy… nowe piękno, piękno szybkości. Wyścigowy samochód… jest piękniejszy niż Zwycięstwo Samotraki ”.
Manifest również promował przemoc i konieczność wojny, ale co ciekawe, nie omawiał ani nie nakreślał żadnych reguł sztuk wizualnych. Nastąpi to później, wraz z manifestem technicznym malarstwa futurystycznego z 1914 roku. To był tylko jeden z wielu manifestów, które stworzyli, jak pisali futuryści na różne tematy, od architektury i religii po ubrania.
Otaczający Marinettiego na tym wczesnym etapie był rdzenną grupą artystów, którzy kształtują futuryzm, a zwłaszcza sztuki wizualne. Kompozytor Luigi Russolo, a także malarze Umberto Boccioni, Carlo Carrà, Giacomo Balla i Gino Severini utworzyli oryginalnych futurystów.
„Dynamism of a Cyclist” Umberto Boccioni. 1913. (Zdjęcie: Wikipedia)
Charakterystyka sztuki futurystycznej
Tak jak wczesny manifest nie odnosiły się bezpośrednio do artystycznego dorobku futuryzmu, minęło trochę czasu, zanim powstała spójna wizualizacja. Cechą charakterystyczną sztuki futurystycznej jest przedstawienie szybkości i ruchu.
W szczególności trzymali się zasady „uniwersalnego dynamizm ”, co oznaczało, że żaden pojedynczy obiekt nie jest oddzielony od tła lub innego obiektu. „Szesnaście ludzi wokół ciebie w toczącym się autobusie jedzie po kolei i jednocześnie jeden, dziesięć cztery trzy; stoją w bezruchu i zamieniają się miejscami.… Motorbus wpada do mijanych domów, a z kolei domy rzucają się na autobus i są z nim mieszane ”.
Najlepszym przykładem jest Dynamizm psa na smyczy Giacomo Balli, gdzie ruch psa na spacer jest pokazany poprzez pomnożenie łapy psa, smycz i nogi właściciela. Sceny miejskie, takie jak ta, były typowym tematem dla futurystów, którzy postrzegali środowisko miejskie jako szczyt swoich ideałów.
„Dynamizm psa na smyczy” Giacomo Balli. 1912.(Zdjęcie: Wikipedia)
Umberto Boccioni wyjaśnił zasady sztuki futurystycznej, odróżniając ją od innego ruchu awangardowego – impresjonizmu. „Podczas gdy impresjoniści malują obraz, aby nadać konkretny moment i podporządkować życie obrazu podobieństwu do tej chwili, my syntetyzujemy każdą chwilę (czas, miejsce, formę, tonację barwną) iw ten sposób malujemy obraz.”
Duży wpływ na futurystów wywarł również kubizm, który jako pierwszy wprowadził do grupy Gino Severini. Severini zetknął się z tym stylem podczas wizyty w Paryżu w 1911 roku i wprowadził do zespołu łamane pola kolorów i krótkie pociągnięcia pędzla. Futuryści. Główni artyści wykorzystali te techniki do stworzenia jeszcze bardziej dynamicznych scen przedstawiających wszystko, od rowerzystów, przez tancerzy, po miasta w budowie.
Ostatecznie Boccioni przeniósł swoją pracę z dwóch wymiarów do trzech i stworzył uznaną rzeźbę Unique Formy ciągłości w przestrzeni. Aerodynamika i płynność, symbolizuje nową obsesję malarza na punkcie rzeźby i jego zdolności do sugerowania ruchu. fetime. Jego oryginalny odlew gipsowy znajduje się w muzeum sztuki współczesnej w São Paulo. Od 1931 roku wykonano kilka odlewów z brązu, przy czym jeden z oryginalnych odlewów uzyskało nowojorskie MoMA.
„Dynamic Hieroglyphic of the Bal Tabarin”, autor: Gino Severini. 1912. (Zdjęcie: Wikipedia)
Decline and Legacy of Futurism
„Most Brookliński” autorstwa Josepha Stelli. 1919-1920. (Zdjęcie: Wikipedia)
Początek I wojny światowej oznaczał koniec oryginalnej grupy Futurist. Boccioni stworzył tylko jeden obraz podczas wojny i został powołany do armii włoskiej. To był ogromny cios dla grupy, kiedy zginął w 1916 roku podczas ćwiczeń.
Po zakończeniu wojny Marinetti ożywił ruch. Okres ten nazwano później Drugim Futuryzmem, który został powiązany z faszyzmem. Podobnie jak wielu faszystów, uważali, że Włochy są krajem podzielonym między uprzemysłowioną północ i rolnicze południe i chcieli zbudować most, który ich zjednoczy. Futurystyczna Partia Polityczna Marinettiego została faktycznie wchłonięta przez Partię Faszystowską Benito Mussoliniego, chociaż Marinetti później nie zgodził się z niektórymi z jej szefów i wycofał się z życia politycznego.
Futuryzm po I wojnie światowej był poświęcony nowym typom ekspresji. W szczególności Aeropainting stał się popularnym stylem w latach dwudziestych XX wieku. Łączył zamiłowanie do latania z powietrznymi krajobrazami i był często używany w propagandzie. Nie ograniczając się do krajobrazów, Aeropainting był właściwie zróżnicowany pod względem tematyki i pozostał popularny do 1940 roku.
Po klęsce Mussoliniego i śmierci Marinettiego w 1944 roku futuryzm jako formalny ruch umarł. Pozostał jednak bardzo wpływowy na kolejne ruchy artystyczne XX wieku, takie jak dada, surrealizm i – pod względem wzornictwa – art deco.
Obecnie prace artystów futurystów można znaleźć w największych kolekcjach na całym świecie i są niezbędne do zrozumienia kultury początku XX wieku.
„Pędząca motorówka” Benedetty Cappy. 1923. (Zdjęcie: WikiArt)
13 rewolucyjnych ruchów artystycznych, które ukształtowały naszą historię wizualną
Jak przełomowy ruch realizmu zrewolucjonizował historię sztuki
Odkrywanie najnowocześniejszej historii i ewolucji sztuki kolażu
Historia sztuki: czym jest grafika liniowa?