Climax (Polski)

Climax Definition

Climax, greckie słowo oznaczające „drabinę”, to ten szczególny punkt w narracji, w którym konflikt lub napięcie osiąga najwyższy punkt. Jest strukturalną częścią fabuły i czasami jest określana jako „kryzys”. Jest to decydujący moment lub punkt zwrotny w historii, w którym wznosząca się akcja zamienia się w akcję spadającą. Tak więc punkt kulminacyjny jest punktem, w którym konflikt lub kryzys osiąga swój szczyt, a następnie wzywa do rozwiązania lub rozwiązania (zakończenia). W sztuce pięcioaktowej punkt kulminacyjny zbliża się do zakończenia aktu III. Później w XIX wieku spektakle pięcioaktowe zostały zastąpione sztukami trzyaktowymi, a kulminacja przypadła na zakończenie lub zakończenie spektakl.

Przykłady Climax w literaturze

Przeanalizujmy kilka przykładów kulminacyjnych w literaturze:

Przykład 1: Romeo i Julia (William Shakespeare)

W sztuce Williama Szekspira Romeo i Julia, historia osiąga punkt kulminacyjny w Akcie 3. W pierwszej scenie aktu Romeo wyzywa Tybalta na pojedynek po tym, jak (Tybalt) zabił Mercutio:

„I Ognooka wściekłość niech będzie teraz moim postępowaniem!
Teraz Tybalt, zabierz „złoczyńcę” z powrotem
Tak późno mi dałeś, bo dusza Mercutia
Jest tylko trochę ponad naszymi głowami… ”

Gdy tylko zabił Tybalta, Romeo mówi:

„O! Jestem głupcem Fortune! ”

Zdaje sobie sprawę, że zabił kuzyna swojej żony. Ten punkt kulminacyjny w sztuce jest punktem kulminacyjnym, ponieważ publiczność zastanawia się, jak Romeo wydostałby się z tej strasznej sytuacji. Podobnie kwalifikuje się jako punkt kulminacyjny, ponieważ po tym akcie wszystkie wcześniejsze konflikty zaczynają być rozwiązane, a tajemnice same się rozwijają, przesuwając w ten sposób historię w kierunku jej logicznego zakończenia w nadchodzących scenach.

Przykład nr 2: The Heart of Darkness (autor: Joseph Conrad)

W W powieści Josepha Conrada The Heart of Darkness, narracja osiąga punkt kulminacyjny, gdy Marlowe rozpoczyna podróż swoim parowcem w kierunku stacji wewnętrznej, a ostatnie odkrycie po dotarciu na stację i spotkaniu z „Kurtzem”. Był zszokowany, gdy odkrył, że Kurtz porzucił wszelkie normy i moralność swojej cywilizacji, poddając się dzikim zwyczajom dzikiego Konga. Po tym punkcie powieści odkrywa się tajemnica otaczająca Kurtza, a pytania, które zadaje Marlow automatycznie znajduje ich odpowiedzi, gdy widzi rzeczywistą sytuację.

Climax jako narzędzie stylistyczne

Termin punkt kulminacyjny jako narzędzie stylistyczne odnosi się do urządzenia literackiego, w którym słowa, frazy, i zdania są ułożone w taki sposób, aby zwiększyć ich znaczenie w zdaniu. Poniżej znajdują się przykłady kulminacji jako środka stylistycznego:

Przykład # 3: Namiętny pielgrzym (William Shakespeare)

Zobacz, jak William Shakespeare osiąga punkt kulminacyjny w poniższym fragmencie, zaczerpniętym z jego Sonetu The Passionate Pilgrim:

„Piękno jest tylko daremnym i wątpliwym dobrem;
Błyszczący połysk, który nagle gaśnie;
Kwiat, który obumiera, gdy najpierw zaczyna pączkować;
Kruche szkło, które jest kruche oken obecnie:
Wątpliwy towar, połysk, kieliszek, kwiatek,
Zagubiony, wyblakły, uszkodzony, martwy w ciągu godziny. ”

Fraza „martwy w ciągu godziny” znajduje się na samym końcu, ponieważ wyznacza punkt kulminacyjny losu piękna, które przedstawia jako „dobro próżne i wątpliwe”.

Przykład # 4: Mowa senna (autor: Martin Luther King, Jr.)

„Ta notatka była obietnicą, że wszyscy mężczyźni, tak, czarni mężczyźni jako a także białych, miałyby zagwarantowane niezbywalne prawa do życia, wolności i dążenia do szczęścia. ”

Ta linijka ze słynnego przemówienia Martina Luthera Kinga, Mam sen kwalifikuje się jako punkt kulminacyjny przemówienia. Krytykuje i odrzuca dyskryminację rasową, jakiej doświadczają czarni Amerykanie z rąk białych Amerykanów.

Funkcja Climax

Punkt kulminacyjny, używany jako narzędzie fabularne, pomaga czytelnikom zrozumieć znaczenie poprzednio narastająca akcja do punktu fabuły, w którym konflikt osiąga szczyt. Punkt kulminacyjny opowieści sprawia, że czytelnicy są mentalnie przygotowani do rozwiązania konfliktu. Dlatego jest ważny dla struktury fabularnej opowieści. Co więcej, punkt kulminacyjny jest używany jako środek stylistyczny lub figura retoryczna, aby nadać mowie lub piśmie równowagę i zwięzłość. Będąc wcześniej zatrudnionym, kwalifikuje się jako potężne narzędzie, które może natychmiast przyciągnąć niepodzielną uwagę zarówno słuchaczy, jak i czytelników. Dlatego nie można lekceważyć jego znaczenia.