Biografia Johna Steinbecka

John Steinbeck miał zwyczaj podpisywania listów i książek malutkim rysunkiem uskrzydlonej świni, któremu towarzyszyło łacińskie wyrażenie ad astra per alia porci – gwiazdom na skrzydłach świni. Postać, którą nazwał „Pigasus”, miała przypominać, że człowiek powinien zawsze dążyć do wyższego poziomu, bez względu na to, jak niskie mogą się wydawać jego umiejętności.
Filozofię Pigasusa można również odnieść do powieści, opowiadań, dzienników podróżniczych i sztuk teatralnych, które John Steinbeck wyprodukował w ciągu swojej czterdziestoletniej kariery. Fikcja Steinbecka argumentowała, że stojąc w obliczu surowej i czasami brzydkiej prawdy o ludzkiej naturze, człowiek może przejść w kierunku lepszej wersji siebie. Niezależnie od tego, czy pracując jako ranczo, rozmawiając z pracownikami migrującymi, czy żeglując po Zatoce Meksykańskiej, Steinbeck był podróżnik z celem, obserwujący i opisujący często bolesne realia napotkanych ludzi. Opisał ofiary Pyłowej Miski i Wielkiego Kryzysu z taką szczegółowością, że wyobrażenie sobie ich życia bez myślenia o Steinbecku jest prawie niemożliwe. Zapisując ich zmagania, wady i ciche godności w książkach takich jak The Grapes of Wrath (które krytycy uważają za jego arcydzieło) i East of Eden (który wolał), Steinbeck dał głos ludziom bez głosu i sensu życia, które zbyt często były odrzucane jako bez znaczenia.
Wiele osób potępiało prace Steinbecka za jego życia (i długo po jego śmierci) jako zbyt surowe, zbyt wulgarne lub zbyt sympatyczne dla niesympatycznych postaci. Steinbeck stronił od rozgłosu, a krytyka go irytowała. Jednak publiczność „Opór wobec jego pracy nie umniejszył siły jego zaangażowania w nią. Jak bowiem powiedział sam człowiek, przyjmując literacką Nagrodę Nobla w 1962 r., „Pisarz, który nie wierzy z pasją w doskonałość człowieka, nie jest poświęcony ani nie jest członkiem literatury”.