Algemene etiquette in de Cambodjaanse samenleving

Begroeting

Cambodjanen begroeten elkaar traditioneel met de handpalmen tegen elkaar, in een manier van gebed. Ze heffen hun handen op tot borsthoogte en buigen lichtjes. Dit heet Som Pas. Over het algemeen geldt: hoe hoger de handen en hoe lager de boog, hoe meer respect er wordt getoond. Bij een ontmoeting zullen Cambodjanen Som Pas zeggen en Choum Reap Sur (hallo) zeggen. Bij vertrek zullen ze weer Som Pas en zeggen Choum Reap Lir (Goodbye). Cambodjanen gebruiken Som Pas om te begroeten en om respect te tonen. Als het als begroeting wordt gebruikt, zou het onbeleefd zijn om geen Som Pas terug te sturen; het komt neer op het afwijzen van een aangeboden handdruk in de westerse cultuur.

In Cambodja wordt tegenwoordig westerse culturele invloed geaccepteerd. Cambodjaanse mannen schudden vaak de hand. Vrouwen houden echter vaak vast aan de traditionele begroeting en zijn terughoudend om de hand te schudden, aangezien Cambodjanen niet gewend zijn aan aanraken, vooral niet degenen van het andere geslacht. In de VS aarzelen veel Cambodjaanse vrouwen nog steeds om de hand te schudden, vooral de oudere generatie of nieuwe immigranten.

In formele situaties spreken Cambodjanen mensen aan met Lok (meneer) of Lok Srey (mevrouw) gevolgd door zijn / haar voornaam of zowel voornaam als achternaam. Zelden wordt de familienaam door zichzelf gebruikt zoals westerlingen doen. Mijn naam is bijvoorbeeld Keo Mony. Keo is mijn familienaam en Mony mijn voornaam. Ik zal worden aangesproken meneer Mony. In de VS word ik vaak tot meneer Keo aangesproken. Sommige Cambodjanen beschouwen het gebruik van alleen de familienaam onbeleefd, aangezien dat de naam was van de vader, grootvader of voorouder van het individu.

In een informele situatie zullen Cambodjanen naar een oudere man verwijzen als Ta (grootvader), Po ( oom) of Bang (broer) en aan een oudere vrouw als Yeay (grootmoeder), Ming (tante) of Bang Srey (zus). Ze worden ook veel gebruikt in een situatie waarin men niet zeker is van de leeftijd van andere partijen, uit eerbied voor iemand die mogelijk de oudste is. In Cambodja zou het als onbeleefd of een vorm van wangedrag worden beschouwd als een jongere persoon een oudere persoon zou aanspreken zonder een titel te gebruiken. Zo zal een vijftienjarige jongen zijn dertigjarige buurman Sokha Po Sokha of Bang Sokha noemen. Mensen van dezelfde leeftijd of jonger kunnen bij hun voornaam worden genoemd zonder het gebruik van een titel.

De traditie is zo veranderd dat mensen tegenwoordig, wanneer ze anderen in het openbaar begroeten, deze titels zouden kunnen gebruiken om verschillen weer te geven. in de sociale of professionele klasse, en niet alleen in anciënniteit of leeftijd. Oudere patiënten zullen bijvoorbeeld vaak een van deze termen gebruiken om hun jongere behandelaar, die een professional is in het ziekenhuis, te begroeten.

Hoofd en voeten

Cambodjanen beschouwen het hoofd als het hoogste deel van het lichaam en het brandpunt van intelligentie en spirituele substantie. Het hoofd is heilig. Daarom is het een extreme belediging om iemands hoofd aan te raken of te aaien.

Voeten daarentegen worden als het laagste deel van het lichaam beschouwd en zijn onrein.

Wat ( Temple) en interactie met monniken

Cambodjanen zijn overwegend Theravada-boeddhisten. Boeddhistische monniken hebben een belangrijke rol gespeeld in de Cambodjaanse samenleving. Monniken dienen vaak als opvoeders en raadgevers. De Wat is het centrum van het gemeenschapsleven. In Cambodja hebben de meeste dorpen een Wat. In de VS is er ook Wat in veel Cambodjaanse gemeenschappen. Sommige zijn slechts appartementen die zijn omgebouwd tot een Wat. Hier zijn enkele wat je wel en niet moet doen bij het betreden van een Wat of bij interactie met een monnik:

• Schoenen of sandalen moeten worden verwijderd voordat je een Wat betreedt, ongeacht iemands status in de samenleving; dit omvat de koning.
• Bezoekers moeten gepaste kleding dragen. Mannen dienen overhemden en broeken te dragen; ze mogen nooit shirtless of in korte broek gaan. Vrouwen mogen geen korte rokken, laag uitgesneden of open jurken dragen die het lichaam onthullen, zeer kleurrijke kleding of te veel parfum.
• In de Wat zitten bezoekers met gebogen benen en beide voeten opzij, Som Pas en buig drie keer naar de vloer.
• Vrouwen mogen een monnik niet aanraken. Als een vrouw iets aan een monnik wil overhandigen, moet het voorwerp binnen het bereik van de monnik worden geplaatst, niet rechtstreeks aan hem. Deze beperking is zelfs van toepassing op de moeder van een monnik.
• Monniken zitten op een platform of verhoogde stoel boven de leken. Als er echter geen platform of verhoogde stoel is, mogen monniken ook op de vloer of mat zitten, als ze op een kussen of opgevouwen deken zitten die een hogere zitplaats symboliseert.
• Bezoekers zitten altijd met hun benen gebogen en voeten naar achteren gestoken als de monniken zitten.
• Sta nooit als je met zittende monniken praat. Het toont ernstig gebrek aan respect.
• Een Boeddhabeeld, goed bewaard of in puin, is een heilig voorwerp, dus raak het niet aan en ga niet op het altaar staan.
• Een monnik kan worden aangesproken met “Eerbiedwaardige” gevolgd door zijn voornaam of hele naam (achternaam en voornaam).
• Monniken eten alleen ontbijt en lunch, die voor 12.00 uur klaar moeten zijn. s Avonds mogen monniken water drinken , melk of thee.Bij elk schema of elke verloving moet rekening worden gehouden met deze beperking.
• Voedsel dat bedoeld is voor monniken, mag niet worden geproefd voordat de monniken het eten.

Een huis binnengaan

Er zijn een paar etiquettepunten bij het betreden van een Cambodjaans huis:

• Bezoekers moeten hun schoenen uitdoen voordat ze naar binnen gaan. Hoewel het niet verplicht is, staan Cambodjanen er altijd op hun schoenen uit te doen, zelfs als de gastheer hen zegt dat niet te doen. Het is om respect te tonen.
• Hoeden moeten worden verwijderd. Cambodjanen dragen hoeden voor bescherming tegen de zon of regen in plaats van voor stijl. Het is respectloos om in huis hoeden te dragen.
• Cambodjanen bieden hun gasten altijd drank zoals water, thee of sap aan; soms wordt er ook eten aangeboden. Om de gastheer te eren, wordt het aanbod geaccepteerd, zelfs als de gast slechts een slokje of een hapje neemt.
• Sommige huizen gebruiken bedden of matten om gasten te ontvangen. Als dat het geval is, moeten bezoekers gaan zitten met hun voeten naar achteren. Het is onbeleefd om benen te kruisen of te strekken.

Ouderlingen respecteren

Cambodjanen tonen veel respect voor hun ouderen. Dit respect voor ouderen wordt al heel vroeg in het leven geleerd.

Hier zijn enkele dos / donts bij het omgaan met een ouderling:

• De jongere persoon is altijd Som Pas een ouderling eerste. Een gast zou bijvoorbeeld Som Pas zijn / haar oudste gastheer zijn als hij het huis binnengaat, maar een jongere gastheer zou Som Pas eerst een bezoekende ouderling zijn.
• De jongere persoon mag niet boven een ouderling zitten. Zitplaatsen voor de jongere persoon moeten op hetzelfde niveau of lager zijn dan de oudere. Boven de oudste zitten zou als onbeleefd of wangedrag worden beschouwd. Veel huizen in Cambodja en in de VS gebruiken nog steeds zowel matten als stoelen of banken. Als een oudere persoon op een mat zit, is het onbeleefd voor een jongere om op een stoel te zitten, ondanks dat hem / zij wordt opgedragen dit te doen. Wanneer ze op een mat zitten, moeten de jongere personen hun benen buigen en ze opzij leggen met beide voeten naar achteren gericht. Als jongere mensen op een stoel of bank zitten, mogen ze hun benen niet kruisen of schudden.
• Als ze voor of langs een oudere lopen, moet een jongere persoon buigen om respect te tonen. Hoe lager de boog, hoe meer respect er wordt overgebracht.
• Bij het accepteren van dingen van of het overhandigen van dingen aan een ouderling, moet de jongere dit met beide handen doen. Een ouderling doet dit met slechts één hand.
• Het hoofd van de ouderling mag niet worden aangeraakt of geklopt. Cambodjaanse ouders vertellen hun kinderen altijd dat ze het hoofd van iemand anders niet mogen aanraken of aaien, omdat het een zonde is.
• Als een jongere staat of poseert voor een foto, legt hij / zij nooit zijn / haar hand op de schouder van een oudere. Het wordt als erg onbeleefd beschouwd.
• Doe tijdens het praten hoeden af en steek de handen niet in de zakken.
• Begin tijdens het eten niet voor de oudste.

In Cambodja, zelfs met zoveel veranderingen, wordt het respect van ouderen nog steeds benadrukt. In de VS daarentegen lijkt het respect van ouderen af te nemen, vooral voor de jongere generatie. Veel ouders zijn druk op het werk en kinderen hebben steeds minder contact met andere Cambodjanen. Westerlingen zullen zeer gewaardeerd en gerespecteerd worden als ze respect tonen jegens de Cambodjaanse ouderen.

Kwesties van gevoelige zorgverleners

• Cambodjanen hebben de neiging om te glimlachen of te lachen in zowel positieve als negatieve situaties, dus moet het niet automatisch worden beschouwd als een uitdrukking van geluk, instemming, amusement, verlegenheid of spot. Grote voorzichtigheid is geboden bij het interpreteren van een glimlach of lach om misverstanden te voorkomen.
• Cambodjanen worden als verlegen beschouwd, vooral vrouwen. Het is raadzaam dat zorgverleners hier rekening mee houden wanneer ze proberen een openhartige en open discussie met hun patiënten te voeren. Aanbieders van hetzelfde geslacht hebben de voorkeur.
• Preventieve geneeskunde is ongebruikelijk voor Cambodjanen. Gezondheidszorg blijft een luxe voor veel Cambodjanen die het zich niet kunnen veroorloven. Een lang gekoesterde overtuiging “als er niets kapotgaat, repareer niet” speelt ook een rol bij Cambodjanen die geen gebruik maken van preventieve zorg.
• Cambodjanen hebben onvoorstelbaar lijden en geweld meegemaakt gedurende dertig jaar van wrede oorlogen. Chronische psychische aandoeningen heeft veel Cambodjanen getroffen. Maar cultureel gezien zijn Cambodjanen niet gewend om zich open te stellen en over hun gevoelens te praten, vooral de mannen, omdat ze denken dat ze er dan zwak uitzien. Ze stellen ook psychische aandoeningen gelijk aan gekte. Daarom zijn Cambodjanen vaak terughoudend om over hun ervaringen en hun verwante ziekten te praten.
• Counseling is een vreemd begrip voor Cambodjanen, of het nu gaat om huwelijk of gezondheid, vooral counseling die wordt aangeboden door een getrainde of gediplomeerde counselor. advies is nodig, het wordt vaak ingewonnen bij een monnik, traditionele genezer / kruidkundige of de abt.
• Traditionele genezers of kruidkundigen (bekend als “kru-Khmer”) en leken die religieuze genezingsceremonies organiseren ( mensen die bekend staan als “aa-jaar”) hebben het respect van de gemeenschap.Ze worden beschouwd als leiders in de gemeenschap.
• Veel Cambodjanen zijn nog steeds sterk afhankelijk van traditionele genezers en traditionele of kruidengeneesmiddelen voor de behandeling van allerlei soorten ziekten. Moderne medicijnen zijn beschikbaar en gemakkelijk verkrijgbaar in Cambodja. In feite zijn er geen recepten nodig om ze te kopen. Ze zijn echter voor veel mensen te duur. Traditionele medicijnen zijn gemaakt van wortels, blaffen en botten van dieren. Er wordt aangenomen dat ze een breed scala aan ziekten genezen, zelfs aids. Er zijn geen voorschriften voor traditionele medicijnen. In de VS gebruiken veel Cambodjanen nog steeds de traditionele medicijnen waarmee ze vertrouwd zijn. Ze zijn verkrijgbaar in veel kruidenierswinkels of worden verzonden vanuit Cambodja.
• Cambodjanen hebben de neiging om degenen met gezag te vrezen. Cultureel gezien wordt de angst al heel vroeg aangeleerd, te beginnen binnen het gezin. Kinderen wordt zowel thuis als op school geleerd om te gehoorzamen. Thuis mogen ze het gezag van hun ouders, vooral de vader, niet aanvechten. De Cambodjaanse samenleving blijft erg door mannen gedomineerd. Op school worden leraren niet uitgedaagd. En later op het werk zijn bazen de autoriteit. Gehoorzaamheid is de norm. Bovendien hebben soorten, buitenlandse bezetters en tirannieke leiders wier autoriteit niet in twijfel kan worden getrokken, Cambodja altijd geregeerd. De bestraffing is altijd snel en hard geweest voor degenen die durven. De angst is voor het leven ingebakken in veel Cambodjanen.