Zintegrowana ochrona przed szkodnikami

Opublikowano: 6 lutego 2018

Wprowadzenie

Chociaż wiele osób cierpi na „arachnofobię” (instynktowny lub wyuczony strach przed pająkami), zdecydowana większość pajęczaków jest dla nas nieszkodliwa. Pająki są bardzo wrażliwe na wibracje, a ich pierwszym odruchem jest zazwyczaj ucieczka i chowanie się, gdy ktoś im przeszkadza. Większość przypadkowych ukąszeń ma miejsce, gdy pająki w ubraniu lub butach są zgniecione przez użytkownika. Zwykle powoduje to tylko tymczasowe zaczerwienienie i swędzenie. Tylko dwa gatunki pająków w Missouri są uważane za istotne z medycznego punktu widzenia: brązowy pustelnik i samica „czarnej wdowy”.

Prawdziwe pająki należą do rzędu Araneae. Mają 8 chodzących nóg z małymi chowanymi pazurami na każdej stopie. Większość ma skupisko 6-8 oczu na czubku głowy. Te oczy zapewniają im dużą percepcję głębi, ponieważ łączą wiele warstw widzenia w jedno – jak okulary 3D. Tkacze Orbów tworzą skomplikowane wiszące sieci z lepkiego jedwabiu. Jednak nie wszystkie pająki budują tradycyjne sieci, niektóre są oportunistycznymi drapieżnikami w zasadzkach. Czasami tworzą systemy zabezpieczające typu „dywanik z siatki” z „przewodami wyzwalającymi” alarmu wibracyjnego. Siedząc cicho na jedwabiu – ich ciało pokryte wrażliwymi włosami informuje ich, kiedy przechodzi potencjalny posiłek.

Korzyści

Pająki są pożyteczne, ponieważ żywią się wieloma popularnymi owadami w tym mszyce, gąsienice, koniki liściowe, koniki polne, komary i muchy. Niedawne badania szacują, że pajęczaki zjadają 400-800 milionów ton metrycznych ofiar każdego roku, a ponad 90% tej biomasy to bezkręgowce. Według Uniwersytetu w Lund, „Pająki jedzą więcej owadów niż ludzie jedzą mięso i ryby”. Bez tych ważnych biologicznych środków zwalczania szkodników liczba szkodników wzrosłaby wykładniczo.

„Daddy Long-Legs”

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych „pająków” jest „tatusiak” lub „żniwiarz” (Leiobunum ventricosum). W przeciwieństwie do popularnego mitu, „tatusiowie długowłosy” nie mają jadu ani kłów, ani nie mogą wytwarzać jedwabiu! W rzeczywistości żniwiarz ma tylko jeden segment ciała zamiast dwóch, więc nie jest to wcale „prawdziwy pająk”. Należą do rzędu Opiliones, a nie Araneae. Są wszystkożernymi padlinożercami, które żywią się rozkładającą się materią organiczną lub małymi owady. Ludzie często dotykają długich tatusiów gołymi rękami, wiedząc, że są one całkowicie nieszkodliwe.

Pająki z Missouri

Zwykłe pająki domowe (Parasteatoda tepidariorum), pająki piwniczne (Pholcus spp.), pająki krabowe (Xysticus spp.) i żółte pająki ogrodowe (Argiope aurantia) są często widywane w ogrodach lub na obszarach mieszkalnych. Podczas gdy zwykłe pająki domowe mogą wyglądać przerażająco, a ich kształt ciała jest podobny do niesławnej czerni Wdowa, jej szare ubarwienie, białe marmurkowate nogi i opasane nogi ułatwiają rozróżnienie. Żywi się muchami, świerszczami, wszy leśnej i innymi szkodnikami domowymi. Pająki piwniczne mają drobne opalenizny, długie nogi przypominające włosy i nakrapiane kolana . Często można je zobaczyć zwisające z luźnych pasm jedwabiu na suficie… czekając na muchę domową. Pająki kraby mają wyjątkową zdolność zmiany koloru jak ośmiornica – kamuflują się, aby wtopić się w płatki kwiatów, czekając na następny posiłek. Żółty pająk ogrodowy jest prawdopodobnie największym i najpiękniejszym tkaczem kul w stanie. Samice o uderzającym żółtym, czarnym i niebieskim ubarwieniu można łatwo zauważyć spoczywające w środku swojej gigantycznej sieci.

Pająki zasadzkowe

Typowe gatunki pająków, które zasadzają się na swoje ofiary, to skaczące pająki, pająki-wilki i tarantula Missouri. Dorosłe pająki skaczące są zazwyczaj czarne i mają 2,54 cm długości. Mają zielone pedipalps i biały wzorzysty brzuch, który przypomina twarz. Jak sama nazwa wskazuje, potrafią „skakać” (do 50-krotności długości ich ciała!).

Pająki z rodziny „wilków” (Lycosidae) otrzymały swoje imię, ponieważ często można je zobaczyć, jak grasują w ziemi wyszukiwanie błędów do jedzenia. Mogą osiągać znaczną rozpiętość nóg 4 cali (lub więcej) i często są mylone z ptasznikami.

W Missouri występuje jeden gatunek ptaszników, Aphonopelma hentzi. Jest koloru brązowego, żyje w norach i rozrasta się do 6 cali. Nowy potulny gatunek świata występujący w Ozarks (południowe Missouri), nie stanowi szkody dla ludzi. Sprowokowany do ugryzienia bolałby tylko jak użądlenie pszczoły. Nikt w historii nie umarł z powodu ugryzienia tarantuli.

Brown Recluse

Loxosceles reclusa jest powszechnie spotykany w całej Missouri. Z oczywistych powodów nazywany jest „brązowym pustelnikiem” i najłatwiej go rozpoznać po wyraźnym oznakowaniu w kształcie skrzypiec na jego pancerzu. Chociaż pająk ten otrzymał wiele negatywnych opinii za posiadanie nekrotycznego jadu, który „gnije mięso” – ukąszenia tego gatunku są bardzo rzadkie. Tylko 10% ukąszeń brązowych samotników ma znaczenie medyczne. Około 90% leczy się samodzielnie.

Czarna wdowa

Istnieje wiele gatunków pająki czarnej wdowy w USA Ten pająk jest uważany za najbardziej jadowitego pająka w Ameryce Północnej. Samice można łatwo rozpoznać po czarnym kolorze, dużym brzuchu i czerwonym wzorze klepsydry pod spodem. Tworzą luźne, chrapliwe sieci w osłoniętych miejscach, splątaną kłębek przędzy. Chociaż przypadkowe ugryzienia mogą być bardzo bolesne i wymagać pomocy lekarskiej, nikt nigdy nie ed od czarnej wdowy z Ameryki Północnej.

Wniosek

Chociaż często są demonizowane i źle rozumiane, pajęczaki z pewnością przynoszą nam wiele korzyści. Na przykład odgrywają kluczową rolę w środowisku, zjadając dużą liczbę owadów, na które polują, w tym wiele gatunków szkodników. Podczas gdy wiele osób reaguje strachem na widok pająka, zrozumienie, że zdecydowana większość z nich jest nieszkodliwa i faktycznie korzystna, może pomóc nam zyskać nowe uznanie dla nich.

Nyffeler M. i K. Birkhofer. 2017. „Globalna społeczność pająków zabija około 400-800 milionów ton ofiar rocznie”. Natura nauki. 104: 30

Szaley, Jessie. 2014. „Fakty o pająkach czarnej wdowy”. Nauka na żywo