Medgar Evers (Polski)

Wczesne życie i edukacja

Medgar Wiley Evers urodził się 2 lipca 1925 roku w Decatur w stanie Mississippi. Dorastając w rodzinie rolniczej z Mississippi, Evers został powołany do armii amerykańskiej w 1943 roku. Podczas II wojny światowej walczył we Francji i Niemczech i otrzymał honorowe zwolnienie w 1946 roku.

Evers zapisał się do Alcorn College (obecnie Alcorn State University) w Lorman, Mississippi, w 1948 roku. Poślubił koleżankę Myrlie Beasley na ostatnim roku studiów, zanim ukończył studia w 1952 roku.

Early Civil Rights Work

Po początkowym znalezieniu pracy jako sprzedawca ubezpieczeń, Evers wkrótce zaangażował się w Regionalną Radę Negro Leadership (RCNL). Sprawdzając się w swoim pierwszym doświadczeniu jako organizator praw obywatelskich, stał na czele bojkotu grupy przeciwko stacjom benzynowym, które odmówiły Czarnym ludziom korzystania z toalet. Wraz ze swoim bratem Charlesem Evers pracował również w imieniu NAACP, organizując lokalne podmioty stowarzyszone.

Pozew przeciwko University of Mississippi

Evers złożył wniosek do University of Mississippi Law School w lutym 1954 r. Po odrzuceniu go zgłosił się na ochotnika do pomocy NAACP w próbie integracji uniwersytetu w procesie sądowym. Thurgood Marshall był jego adwokatem w tym prawnym kwestionowaniu dyskryminacji rasowej. Chociaż nie udało mu się dostać na studia szkoły prawniczej, Evers zdołał podnieść swój profil w NAACP.

W maju 1954 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych wydał decyzję w słynnej sprawie Brown przeciwko Board of Education. Decyzja ta prawnie zakończyła segregację szkół, choć pełne wdrożenie go zajęło wiele lat.

Lider NAACP

Później w 1954 roku Evers został pierwszym sekretarzem terenowym NAACP w Mississippi i przeniósł się z rodziną do Jackson. Jako sekretarz stanu, Evers dużo podróżował po Mississippi, rekrutując nowych członków NAACP i organizując rejestrację wyborców. Evers prowadził także demonstracje i bojkot ekonomiczny firm będących własnością białych, które dopuszczały się dyskryminacji.

Evers był jednym z najbardziej znanych działaczy na rzecz praw obywatelskich w Mississippi. w tym, jak stanowe i lokalne systemy prawne traktują przestępstwa przeciwko Afroamerykanom. Evers wezwał do nowego śledztwa w sprawie linczu Emmetta Tilla w 1955 r., 14-letniego Afroamerykanina, który został rzekomo zabity za rozmowę z białą kobietą. On zaprotestował także przeciwko skazaniu swojego kolegi działacza na rzecz praw obywatelskich z Mississippi, Clydea Kennarda, za kradzież z 1960 r.

Wysiłki Eversa uczyniły go celem dla tych, którzy sprzeciwiali się równości rasowej i desegregacji. On i jego rodzina byli narażeni na liczne groźby i akty przemocy, w tym bombardowanie jego domu w maju 1963 roku, na krótko przed zamachem.

Zabójstwo i następstwa

Evers, pierwszy sekretarz terenowy stanu Mississippi w Narodowym Stowarzyszeniu na rzecz Awansu Ludzi Kolorowych (NAACP), został postrzelony w tył na podjeździe swojego w domu w Jackson, Mississippi, krótko po północy 12 czerwca 1963 roku. Zmarł niecałą godzinę później w pobliskim szpitalu.

Evers został pochowany z pełnymi honorami wojskowymi na Cmentarzu Narodowym w Arlington, a NAACP przyznało mu pośmiertnie swój Medal Spingarna z 1963 roku. Narodowe oburzenie na morderstwo Eversa zwiększyło poparcie dla ustawodawstwa, które stanie się ustawą o prawach obywatelskich z 1964 roku.

Natychmiast po śmierci Eversa NAACP wyznaczył jego brata Karola na jego stanowisko. Charles Evers stał się ważną postacią polityczną w stanie; w 1969 roku został wybrany burmistrzem Fayette w stanie Missisipi, stając się pierwszym afroamerykańskim burmistrzem mieszanego rasowo południowego miasta od czasu Rekonstrukcji.

Śledztwo i procesy

Śledztwo policji i FBI morderstwa szybko odkrył głównego podejrzanego: Byrona De La Beckwitha, białego segregacjonistę i członka-założyciela Białej Rady Obywatelskiej stanu Mississippi. Pomimo zgromadzonych przeciwko niemu dowodów – karabin znaleziony w pobliżu miejsca zbrodni został zarejestrowany dla Beckwith i miał na sobie odciski palców lunety celowniczej, a kilku świadków umieściło go w okolicy – Beckwith zaprzeczył zastrzeleniu Eversa. Twierdził, że broń została skradziona i przedstawił kilku świadków, którzy zeznali, że był gdzie indziej w noc morderstwa.

Gorzki konflikt o segregację otaczał dwa późniejsze procesy. Beckwith otrzymał poparcie niektórych z najbardziej prominentnych obywateli Missisipi, w tym ówczesnego gubernatora Rossa Barnetta, który pojawił się na pierwszym procesie Beckwitha, by uścisnąć dłoń dowcip h pozwany na oczach ławy przysięgłych. W 1964 roku Beckwith został uwolniony po tym, jak dwóch całkowicie białych jurorów utknęło w martwym punkcie.

Nowe dowody i przekonanie

Po drugiej rozprawie Beckwitha, żona Eversa przeniosła się z dziećmi do Kalifornii, gdzie uzyskała dyplom z Pomona College, a później otrzymała imię Los Angeles Komisja Robót Publicznych. Przekonana, że zabójca jej męża nie został postawiony przed sądem, kontynuowała poszukiwania nowych dowodów w tej sprawie.

W 1989 roku kwestia winy Beckwitha została ponownie podniesiona, gdy w gazecie Jacksona opublikowano relacje z akt nieistniejącej już Komisji Suwerenności Mississippi, organizacji, która istniała w latach pięćdziesiątych XX wieku, aby pomóc w zdobywaniu powszechnego poparcia dla utrzymania segregacji. Z relacji wynika, że komisja pomogła prawnikom Beckwith sprawdzić potencjalnych przysięgłych podczas dwóch pierwszych rozpraw. Przegląd przeprowadzony przez biuro prokuratora okręgowego hrabstwa Hinds nie znalazł dowodów na takie manipulacje przysięgłych, ale znalazł wielu nowych świadków, w tym kilka osób, które ostatecznie zeznałyby, że Beckwith chwalił się im morderstwem.

W grudniu 1990 roku Beckwith został ponownie postawiony w stan oskarżenia o zabójstwo Eversa. Po wielu apelacjach Sąd Najwyższy stanu Missisipi ostatecznie orzekł na korzyść trzeciego procesu w kwietniu 1993 roku. Dziesięć miesięcy później rozpoczęto zeznania przed ławą przysięgłą o mieszanej rasie ośmiu czarnych i czterech białych. W lutym 1994, prawie 31 lat po śmierci Eversa, Beckwith został uznany za winnego i skazany na dożywocie. Zmarł w styczniu 2001 roku w wieku 80 lat.

Legacy and Landmark

Od czasu jego przedwczesnej śmierci wkład Eversa w ruch na rzecz praw obywatelskich został uhonorowany na wiele sposobów. Jego żona stworzyła to, co obecnie znane jest jako Medgar and Myrlie Evers Institute w Jackson w stanie Missisipi, aby kontynuować zaangażowanie pary w sprawy społeczne. zmiana. City University of New York nazwał jeden ze swoich kampusów imieniem zabitego aktywisty, aw 2009 roku Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych nadała również jego imię jednemu ze swoich statków.

Na początku 2017 roku prezydent Obama wyznaczył Eversa jako dom narodowy historyczny punkt orientacyjny. „Wyznaczenie National Historic Landmark jest ważnym krokiem w kierunku uznania i zachowania ważnych miejsc związanych z prawami obywatelskimi w Mississippi i całym kraju” – powiedział w oświadczeniu senator Mississippi Thad Cochran. „Ofiary złożone przez Medgara i Myrlie Evers zasługują na to wyróżnienie”.