Zobacz, jak Python połyka całą krokodylową całość

Podczas niedawnej wycieczki na Mount Isa w Queensland kajakarz Martin Muller napotkał makabryczny widok: pytona oliwnego ucztującego na Australijski krokodyl słodkowodny, który właśnie ściśnął na śmierć. Oczywiście Muller wyjął aparat i zaczął robić zdjęcia.

Zdjęcia opublikowane na Facebooku przez australijską organizację non-profit GG Wildlife Rescue Inc. pokazują węża owijającego swoje ciało wokół nieszczęsnego krokodyla otwierając elastyczne szczęki i połykając ofiarę w całości. Na kilku ujęciach krokodyl wydaje się całkowicie zniknąć w przełyku pytona, ale po bliższym przyjrzeniu się widzowie mogą dostrzec koniec kolczastego ogona zwierzęcia wystającego z paszczy węża. Inne niepokojące sceny to obrazy napęczniałego pytona, którego ciało rozciągnięto, by pomieścić ciało krokodyla, po posiłku.

Jak donosi Stephanie Pappas z Live Science, pytony nie są do końca znane ze swojego rozróżniającego podniebienia. Jako ambitne drapieżniki, węże były znane z jedzenia ofiar tak różnorodnych, jak jelenie, impale, jeżozwierze, gołębie, kozy, inne pytony, a nawet ludzie.

„Często jedzą cokolwiek, jeśli zdołają zmieścić to w ustach ”, mówi właścicielowi GG Wildlife Rescue Inc., Michelle Jones, Daily Mail Australia.

Krokodyle i aligatory trafiają na talerze pytonów ze względną częstotliwością: W 2005 r. W Everglades na Florydzie znaleziono zmarłego pytona birmańskiego z amerykańskim aligatorem wyskakującym z żołądka, aw 2014 r. Pyton oliwny – ten sam gatunek sfotografowany przez Mullera – został przyłapany na aparacie, który zabijał i zjadał słodkowodnego krokodyla w jezioro w pobliżu góry Isa. Cały proces trwał podobno około pięciu godzin.

Według Shannona Masona z New York Daily News, pytony oliwne regularnie ścierają się ze słodkowodnymi krokodylami. Rdzenne australijskie węże mają średnio około 13 stóp długości. (Niektóre pytony mogą dorastać do 20 stóp lub więcej.) Jednak krokodyle, które są „małe jak na swój rodzaj”, mają średnio około sześciu do dziewięciu stóp długości i mogą osiągać do 13 stóp długości.

Wbrew powszechnemu przekonaniu, pytony nie odrywają szczęk, aby połknąć ogromne ofiary. Zamiast tego, Corey Binns pisze w osobnym artykule na temat Live Science, węże wykorzystują dwie dolne szczęki, które poruszają się niezależnie od siebie, ale są połączone elastycznym więzadłem . Gdy pyton ma swoje rozciągnięte szczęki chwycone wokół celu, ściska swoje mięśnie, aby jednocześnie zacisnąć i pochłonąć ofiarę. Według JP Dunbara z Towarzystwa Herpetologicznego Irlandii, zestaw ruchów używanych do zrzucenia ofiary w dół gardła pytona jest znany jako „chód pterygoida”; w zasadzie wąż po prostu „idzie głową nad swoim posiłkiem”.

Ostatnim krokiem w uczcie pytona jest trawienie. Jak pisze Pappas z Live Science, zwierzęta zmieniają metabolizm po jedzeniu, zwiększając wielkości narządów wewnętrznych, w tym jelit, serca i trzustki, w celu kontrolowania napływu kalorii. Chociaż węże trawią wszystkie kości, mięso i narządy swoich ofiar, mają tendencję do wydalania bogatych w keratynę i szkliwo części ciała, takich jak łuski i zęby.