Zasada nieoznaczoności Heisenberga
Odpowiedzi
\ & = (0,40 \, kg ) (40 \, m / s) \ nonumber \\ & = 16 \, \ dfrac {kg \, m} {s} \ nonumber \ end {align} \ nonumber \ ]
Zauważ, że \ (1 \, J = 1 \ dfrac {kg \, m} {s} \).
Objętość nie jest właściwością, która ma znaczenie, ale masa. Więc zamień na masę z gęstością.
\
\ & = (2 \ times 10 ^ {- 3} kg) (40 \, m / s) \ nonumber \\ & = 8 \ times 10 ^ {- 2} \ dfrac {kg \, m} {s} \ nonumber \ end {align} \ nonumber \]
\
\ & = (9,1 \ razy 10 ^ {- 31} kg) (40 \, m / s) \ nonumber \\ & = 3,6 \ times 10 ^ {- 29} \ dfrac {kg \, m} {s} \ nonumber \ end {align} \ nonumber \ ]
Jednym z przykładów, którego można użyć, jest szklanka wody w uchwycie na kubek w jadącym samochodzie. Ta szklanka wody ma wiele cząsteczek wody, z których każda składa się z elektronów. Woda w szklance jest obiektem makroskopowym i można ją obejrzeć gołym okiem. Jednak elektrony zajmują tę samą przestrzeń co woda, ale nie można ich zobaczyć i dlatego należy je mierzyć mikroskopowo. Jak stwierdzono powyżej we wstępie, efekt pomiaru małej cząsteczki powoduje zmianę jej pędu i czasu w przestrzeni, ale nie dotyczy to większego obiektu. Zatem zasada nieoznaczoności ma znacznie większy wpływ na elektrony niż makroskopową wodę.
- Chang, Raymond. Chemia fizyczna dla nauk biologicznych. Sausalito California: University Science Books, 2005.
- Mortimer, Robert G. Physical Chemistry. San Diego: Hardcourt Academic Press, 1993.
- Knight, Randall. Fizyka dla naukowców i inżynierów: podejście strategiczne. San Francisco: Addison Wesley, 2004.
Współautorzy i atrybucje
- Sarah Woods, Kris Baumgartner (UC Davis)