Z archiwów: Bing Crosby umiera w wieku 73 lat na polu golfowym

Wykonawca, znany czule trzem pokoleniom fanów jako Bing w anglojęzycznym świecie, Der Bingle w Niemczech i El Bingo w języku hiszpańskim -mówiące narody nie skarżyłyby się na sposób w jaki opuścił świat.

Upadł idąc do szatni klubu golfowego La Moraleja po rozegraniu 18-dołkowej rundy. On i mistrz Hiszpanii pokonali dwóch innych mistrzów Hiszpanii jednym uderzeniem.

Pasja Crosbyego do golfa prawie dorównała jego zamiłowaniu do gry. I był „szczęśliwy i śpiewał” podczas 4 i pół-godzinnej wędrówki po polu w piątek, powiedział jeden z jego partnerów golfowych.

Został uznany za zmarłego po przybyciu do szpitala Czerwonego Krzyża w Hiszpanii Na akcie zgonu lekarz wymienił przyczynę śmierci jako zawał serca.

Crosby był w Hiszpania na relaks, polowanie i golf po niedawnym zakończeniu trasy koncertowej po Wielkiej Brytanii, gdzie występował przed wyprzedaną publicznością w London Palladium.

Był porażony, gdy on i inni członkowie czwórki – Manuel Pinero, Valentin Barrios i Cesar de Zulueta – szli w kierunku siedziby klubu. Crosby i Pinero zmierzyli się z Barriosem i De Zulueta.

„Właśnie skończyliśmy 18. dołek i szliśmy w stronę klubu, kiedy Bing dostał ataku i upadł – powiedział Barrios. „Myśleliśmy, że właśnie się poślizgnął. Podczas upadku lekko zranił się w głowę.

„ Zabraliśmy go do klubu i dostał zastrzyki z tlenu i toniku sercowego, ale nic nie można było zrobić.

„Bing nie wykazywał oznak zmęczenia. Był szczęśliwy i śpiewał, kiedy chodziliśmy po torze.”

Barrios powiedział, że Crosby nie wydał z siebie żadnego dźwięku, spadając.

„Nie było ostatnie słowa – powiedział Hiszpan.

Pinero, partner Crosbyego, powiedział, że on i piosenkarz śmiali się i żartowali, „szczęśliwi, że wygraliśmy”, kiedy „nagle Bing spadł i pozostał na ziemia. Zanieśliśmy go do klubu, ale było już za późno ”.

Żona Crosbyego, Kathryn, opuściła męża w Londynie w środę wieczorem i poleciała do ich posiadłości w Hillsborough na półwyspie na południe od San Francisco .

Pani Crosby była w studiu nagraniowym w San Francisco w piątek po południu, kiedy odebrała telefon od ambasadora USA w Madrycie Wells Stabler, który poinformował ją, że zmarł jej mąż.

Natychmiast wróciła do swojego domu w Hillsborough. samochód. Jechała powoli po pochyłości prowadzącej do posiadłości, jej oczy były czerwone, a twarz mokra od łez. Nie odezwała się ani słowem, przechodząc obok reporterów do domu.

Ale chwilę później, starając się kontrolować swoje emocje, wyszła na zewnątrz i rozmawiała z dziennikarzami na patio. Jej syn, Nathaniel, lat 15, siedział obok matki i trzymał ją za rękę pod marmurowym stołem na patio.

„Nie mogę wymyślić lepszego sposobu dla golfisty, który zarabia na życie, aby ukończyć rundę” – powiedziała pani Crosby.

„Zawsze był bardzo prostym człowiekiem. Myślę, że jest pamiętany w piosenkach, prawda? Myślę, że tak powinno być. ”

Pani Crosby powiedział, że miała telefon od jednego z mężczyzn, który grał w golfa z jej mężem, najwyraźniej Pinero, i że powiedział jej, że Crosby zmarł w szatni – a nie na 17. dołku, jak informowaliśmy wcześniej.

„Powiedział mi, że Bing miał bardzo dobrą rundę”. – powiedziała pani Crosby, uśmiechając się ze łzami w oczach. „Chciałabym, żeby to zostało powiedziane”.

Powiedziała, że jej mąż najwyraźniej doznał rozległego zawału serca i „był w niebezpieczeństwie tylko przez chwilę, jeśli żadnych. ”

Pani Crosby powiedziała, że niedawny występ jej męża w London Palladium był sprawdzianem jego powrotu do zdrowia po ciężkim upadku i kontuzji pleców, których doznał w marcu w Pasadenie podczas kręcenia programu upamiętniającego jego 50. rok w show biznesu.

Pogrzeb Crosbyego odbędzie się w Los Angeles, powiedziała jego żona. Drugi syn, Harry , 19 lat, i Alan Fisher, były kamerdyner rodziny, mieli lecieć z Anglii do Hiszpanii, aby towarzyszyć zwłokom w Los Angeles.

Pani Crosby powiedziała, że ciało prawdopodobnie dotrze do Los Angeles w poniedziałek, a Crosby zostanie pochowany na rodzinnej działce z matką, ojcem i pierwszą żoną.

Crosby był pobożnym katolikiem i zostanie pochowany po mszy pogrzebowej.

W Madrycie urzędnicy konsularni USA poinformowali, że ciało Crosbyego zostanie dzisiaj przewiezione do amerykańskiej bazy lotniczej w Torrejon, niedaleko Madrytu, gdzie przedsiębiorca pogrzebowy przylatujący ze Stanów Zjednoczonych przygotuje ciało do lotu do Los Angeles.

Powiedzieli, że sekcja zwłok zostanie przeprowadzona w bazie.

Pani Crosby powiedziała, że jej mąż weźmie udział w benefisie w London Palladium 21 listopada, aby zebrać fundusze dla organizacji charytatywnych Queens.

Powiedziała, że fani w Anglii mogą wysyłać tam datki upamiętniające, a amerykańscy fani mogą wspierać fundusz Bing Crosby w Pebble Beach, który pomaga szpitalom i udziela pożyczek studenckich.

Pani Crosby powiedział, że pogrzeb jej męża będzie „tylko małą Mszą”, ale obawia się, że będzie większy, niż chciał.

„Chciał tylko dzieci i mnie, ale myślę, że są tacy, którzy go czcili od 40 lat, którzy mają prawo tam być ”, powiedziała.

Obejmuje jego kierowcę, firmę menedżer, agent i „dziewczyny w biurze”.

Popularność Crosbyego nigdy nie osłabła w ciągu 50 lat jego kariery.

W amerykańskim sondażu osobowości w latach czterdziestych pokonał out Gen. Dwight D. Eisenhower, Prezydent Harry S. Truman i Papież za ranking najpopularniejszego człowieka na świecie.

Jego znakami rozpoznawczymi były fajki, kije golfowe, konie wyścigowe i kolorowe koszulki sportowe.

Śpiewał bogatym irlandzkim barytonem i, zwłaszcza we wczesnych latach, przeplatał swoje ballady „ bub-bub-bub-boo ”i różne gwizdy.

Jego piosenka przewodnia„ When the Blue of the N ight spotyka złoto dnia ”był znany wszędzie.

Zdobył Oscara w 1944 roku za portret księdza w filmie „Going My Way”.

Ale jego ulubionym filmem, jak powiedział kiedyś, był „High Society”, który nakręcił w 1956 roku z Grace Kelly, Frankiem Sinatrą i Louisem Armstrongiem .

Podczas depresji, kiedy Crosby był już milionerem, uczynił życie swojego bliźniego trochę bardziej znośnym, grając takie role filmowe, jak biedny uliczny trubadur w „Groszach z nieba” i prasowany taksówkarz w „East Side of Heaven”.

Jego nagrania z „Cichej nocy” i Irvinga Berlina „Białe Święta” wciąż zajmują czołowe miejsca na listach bestsellerów w okresie Bożego Narodzenia.

Zrobił z Bobem Hopeem serię zdjęć „Road”, co zaowocowało bliską i ciepłą przyjaźnią z komikiem. Obaj nigdy nie przegapili okazji do wymiany zniewag.

Nie można oszacować, ile milionów dolarów Crosby zarobił podczas swojej długiej kariery, ale był bez wątpienia jedną z najbogatszych postaci w showbiznesie.

Crosby zawsze był hojny w swoich pieniądzach, jednak dawał bezpłatnie organizacjom charytatywnym i osobom potrzebującym pomocy.

Na przykład w Londynie w piątek wieczorem Illtyd Harrington, wiodący członek Rady Wielkiego Londynu, ujawnił, że Crosby przekazał wszystkie pieniądze, które zarobił w Wielkiej Brytanii w zeszłym roku, na tamtejsze młodzieżowe organizacje charytatywne.

Harrington powiedział, że Crosby wykazywał duże zainteresowanie dziećmi z londyńskiej klasy robotniczej East End i niedawno spędził dzień w szkole z żoną.

Crosby miał nadzieję zorganizować w niedalekiej przyszłości koncert charytatywny w katedrze rzymskokatolickiej w Westminster, powiedział Harrington.

Lubił żartować z bezwartościowych dni jako młodzieniec gster w Tacoma i Spokane w stanie Waszyngton, kiedy opuszczał szkołę, aby sprzedawać gazety, zbierać butelki po napojach bezalkoholowych do depozytu, a nawet pracować w fabryce marynat.

Twierdził z dumą, że miał się dobrze znany funkcjonariuszom wagarowym w Tacoma i Spokane.

„Tata był przez większość czasu powiedział kiedyś.

„Gdy tylko skończył płacić za maszynę do szycia, kupiłby Victrolę lub kosiarkę do trawy, albo któryś z nas potrzebowałby nowych ubrań.

” Wkrótce okazało się, że nie ma pieniędzy na kije baseballowe ani napoje gazowane. Cokolwiek mamy, zarobiliśmy. ”

Crosby pracował do samego końca. Chociaż był mniej więcej na częściowej emeryturze, nie lubił tak myśleć.

„Za bardzo cieszę się życiem”. powiedział kilka lat temu, gdy jego działalność zawodowa zwolniła. „Nie mogę teraz rzucić”.

Dla Crosbyego śmierć bez słowa była niewątpliwie wielkim rozczarowaniem, ponieważ uwielbiał wspominać co jego przodkowie mieli do powiedzenia, gdy umarli.

Jego ojciec, powiedział, po prostu zawołał: ” Wracam do domu! ”

Crosby miał bardziej rozbudowaną historię, którą ozdobił irlandzkim akcentem, o śmierci swojej babci:

„ Katie, moja babcia, wyszła za mąż za Irlandczyka o imieniu Dennis Harrigan. Na łożu śmierci Dennis siedziała w pobliżu, czekając na jakiś znak rozpoznania.

„Tuż przed końcem jej oczy otworzyła, a ona powiedziała: „Daj mi swoje drobne, Dinnis.”

„ Położył dłoń na jej dłoni i powiedział: „Katie, to ręka, która nigdy nie została podniesiona przeciwko tobie”.

„Oczy Katie otworzyły się szerzej. „I to dobrze, że tak nie było” – powiedziała. Umarła. ”

Tuż przed rozpoczęciem trzeciego meczu World Series na Dodger Stadium w piątek wieczorem, prawie 56-tysięczny tłum stał przez chwilę w hołdzie Crosbyemu.

Całe pokolenie dorastało, znając nazwę „Bing Crosby” – ale nie mając dobrego pojęcia, kto lub co to znaczy.

Jednak dla ich rodziców – i dziadków – było to popularne słowo; przyjęty standard najwyższego sukcesu w show-biznesie. Bing Crosby był legendą w swoim czasie …

Urodził się jako Harry Lillis Crosby 2 maja 1903 roku w Tacoma, jako czwarte z siedmiorga dzieci Harryego Lowe Crosby, księgowa browaru i Kate Harrigan Crosby. Rodzina przeniosła się do Spokane w 1910 roku.

Starszymi dziećmi byli Larry, Everett i Ted; młodsi, Catherine, Mary Rose i Bob.

Harry Lillis stał się „Bingiem” mniej więcej w czasie przeprowadzki do Spokane. Powiedział, że to dlatego, że lubi postać z komiksu o imieniu „Bingo”. Imię utkwiło, gdy zaczął lekcje w Webster Elementary School, i trwało, gdy ukończył szkołę średnią.

In liceum, Bing grał w koszykówkę, piłkę ręczną i piłkę nożną – a później w baseball półprofesjonalny dla pralni Spokane – i brał udział w konkursie elokucji. To ostatnie zainteresowanie dało jego rodzicom pomysł, że będzie dobrym prawnikiem, a później studiował prawo trzy lata na Uniwersytecie Gonzaga.

Ale nie został prawnikiem.

Crosby nigdy formalnie nie studiował muzyki, ale na pierwszym roku studiów dostał zestaw bębnów na Boże Narodzenie i wkrótce dołączył do swojego przyjaciela, Al Rinker, w zespole o nazwie The Musicaladers. W ciągu mniej więcej roku zauważył, że zarabia więcej z zespołem niż w formie prawniczej, gdzie był urzędnikiem.

Tak więc w 1924 roku on i Rinker kupili stary samochód, podsłuchując starszego brata Larryego (który był wówczas dziennikarzem) do jedzenia pieniądze, i udali się do Los Angeles.

Grali wodewilowe koncerty w całym kraju przez prawie dwa lata, a następnie dołączyli do innego piosenkarza, Harryego Barrisa, aby założyć Rhythm Boys – i zostali zatrudnieni przez lidera zespołu Paula Whitemana.

Koncertowali z Whitemanem przez trzy lata. Bing po raz pierwszy pojawił się w filmie „King of Jazz” Whitemana w 1930 roku. Kiedy jednak zespół przeprowadził się na dłuższy pobyt na wschód, zdecydował się pozostać w Kalifornii.

The Rhythm Boys dołączyli do liderów zespołu Gusa Arnheima w Cocoanut Grove i stali się dobrze znani hollywoodzkiej publiczności, która w tamtych czasach bywała w nocnym klubie.

Mack Sennett zauważył tam Crosbyego pewnej nocy i podpisał z nim serię krótkich tematów, które zostaną rozprowadzone przez Paramount.

W tych 20-minutowych wydawnictwach Crosby został po raz pierwszy usłyszany przez szeroką publiczność śpiewającą „I Surrender, Dear”, „Just One More Chance” i „The Blue of the Night”, które stały się jego odwieczną piosenką przewodnią.

Krótkie tematy doprowadziły do pierwszego kontraktu płytowego Crosbyego z Brunswick, a kiedy Brunswick został przejęty przez Decca, kontynuował pracę w firmie.

Poznał swoją pierwszą żonę, Dixie Lee (z domu Wilma Winifred Wyatt ) w 1929 roku, kiedy przyjechała do Mon tmartre, klub nocny w Los Angeles, w którym występował. Panna Lee była wówczas wschodzącą gwiazdą w Fox Studios.

„Wszyscy ostrzegali ją przed poślubieniem mnie”, wspominał później rozmówca. „Powiedzieli, że będzie mnie wspierać do końca życia. Ale oświadczyłem się, kiedy jedliśmy obiad z kurczakiem w Grove, a ona powiedziała: w porządku – i tak właśnie było. ”

Ale gazeta wciąż błędnie zapisała jego nazwisko, kiedy donoszono o małżeństwie, a Crosby powiedział, że to był jeden z powodów, dla których „uspokoił się trochę popracować”, aby „przynajmniej uzyskać równe rachunki”.

Zaczął śpiewać w radiu CBS i występował przez 29 tygodni w Paramount Theatre w Nowym Jorku, pracując od pięciu do sześciu przedstawień dziennie.

To, jak powiedział, było odpowiedzialne za „jedyną prawdziwą chorobę ”Swojego życia. Rozwinął węzły na strunach głosowych i musiał odpocząć przez dwa tygodnie, aby wyleczyć chrypkę. Ale potem głos był nieco niższy.

Po powrocie do Hollywood z pobytu na wschodzie Crosby zaczął przychodzić na przerwy. Według piosenkarza jednym z nich było to, że jego brat Everett rzucił pracę jako sprzedawca ciężarówek, który pokieruje swoją karierą.

Bing credi Ted Everett „wciągnął” go do swojej pierwszej roli w filmie, w „The Big Broadcast” wytwórni Paramount w 1932 roku.

I to był wielki przełom dla Binga.

Od tamtego czasu był gwiazdą: niektóre z jego pozostałych 58 zdjęć to „Too Much Harmony, „Mississippi”, „Anything Goes”, „Pennies From Heaven”, „Waikiki Wedding”, „Doctor Rhythm”, „Sing You Sinners”, „East Side of Heaven”, „Rhythm on the River”, „Holiday Inn”, „Dixie”, „Blue Skies”, „Welcome Stranger”, „A Connecticut Yankee”, „White Christmas” i „High Society”.

Godny uwagi był także cykl „ Zdjęcia drogowe („Droga do Singapuru”, „Droga na Zanzibar”, „Droga do Maroka”, „Droga na Bali” i inne) zrobił ze swoim przyjacielem Bobem Hope. Niektóre z najlepszych dialogów komediowych w tych filmach zostały w rzeczywistości ad libowane między dwiema gwiazdami, które radośnie nawzajem szukały kamer.

Jego najsłynniejsza rola filmowa, o. OMalley w „Going My Way ”przyniosła mu Oscara w 1944 r. (Dwukrotnie odtworzył rolę w„ Bells of St. Marys ”i„ Say One for Me ”).

Ale pod koniec swojej aktywnej kariery filmowej Crosby zaskoczył ekspertów filmowych, którzy uważali go bardziej za śpiewającą osobowość niż aktora, zdobywając punkty w tak nieśpiewających rolach jako zrozpaczony ojciec „Little Boy Lost” i „Man on Fire” oraz jako gasnąca gwiazda w „Country Girl”, za którą otrzymał kolejną nominację do Oscara.

W 1948 roku został wybrany, po raz piąty z rzędu, jako najbardziej zarabiająca gwiazda filmów kinowych w corocznym plebiscycie wystawców prowadzonym przez branżową gazetę Motion Picture Herald.

Jego główny wizerunek publiczny pozostał jednak piosenkarz i jego radio a kariera nagraniowa była co najmniej tak samo udana i opłacalna jak jego występy w filmach.

Crosby był pierwszą gwiazdą nagrań aby zdobyć platynową płytę (złote płyty są dla artystów, których pojedyncze płyty sprzedają się w milionach lub więcej egzemplarzy).

Platynowy krążek został mu zaprezentowany w 1960 roku, kiedy sprzedaż jego nagrań przekroczyła 200 milionów egzemplarzy.

Jego kariera radiowa rozpoczęła się w latach trzydziestych XX wieku w cotygodniowym Kraft Music Hall i kontynuował ten program, utrzymując stałe szczyty w rankingach, przez ponad dekadę, aż do schyłkowych lat radia sieciowego.

Jego występy w telewizji nie były częste, ale kontrolował firmę producencką, założoną pod własnym nazwiskiem, która nadal plasuje się wśród odnoszące największe sukcesy w tej dziedzinie.

Inne interesy biznesowe Crosbyego również rozwijały się przez lata. Należą do nich studnie naftowe, firma produkująca sok pomarańczowy, wioska z przyczepami w Palm Springs, jego hodowla bydła o powierzchni 25 000 akrów w pobliżu Elko w stanie Nev. I Bing Crosby Enterprises, które sprzedawały wszystko, od filmów telewizyjnych po zabawki dla psów. > Był właścicielem około 15% drużyn baseballowych Pittsburgh Pirates i około 5 1/2% Detroit Tigers.

Jego pokazowe mecze golfowe z Hope zebrały tysiące dolarów na cele charytatywne, a turniej Pebble Beach Bing Crosby Pro-Am (dochód przekazany również na cele charytatywne) został w całości sfinansowany przez piosenkarza.

Był także instrumentalnym zakładając odnoszący sukcesy tor wyścigowy Del Mar w hrabstwie San Diego i został prezesem firmy operacyjnej. Zbiegło się to z początkiem współpracy z Bing-Lin Stable, związanej z wyścigami konnymi, którą założył ze swoją wieloletnią przyjaciółką Lindsay Howard.

Przez to wszystko Crosby zdołał jakoś zachować zrelaksowany, przewiewny sposób była jego osobą publiczną – i prywatną -. Celowo sprawiał wrażenie leniwego.

Kiedyś powiedział w wywiadzie: „Mój ulubiony rodzaj zdjęć byłoby to, które otwierało się ujęciem mnie siedzącego na bujanym fotelu na frontowej werandzie. Reszta zdjęcia byłaby tym, co zobaczyłem … ”

Ale ta poza była oszustwem.

Bliscy przyjaciele i okazjonalny reporter, który próbował rejestrować czynności, które wypełniały dni Crosbyego, zdali sobie sprawę, że jest niestrudzonym pracownikiem przyzwyczajonym do 14 i 16-godzinnych dni pracy, pomimo pozornej bez wysiłku wszystkich że to zrobił.

Jego samoocena również była przysłowiowa; wyznał, że nienawidzi tresek, którymi ukrył swoją rosnącą łysinę i po swoich najwcześniejszych rolach nie pozwolił działowi makijażu wkleić jego nieco wystających uszu.

„Pozwól im machać” – powiedział. „Są prawdziwe – i są moje”.

Niemniej jednak zwykle nosił publicznie kapelusz, zakrywający łysinę, i kontynuował dietę i ćwiczenia, aby utrzymać wagę i napięcie mięśniowe przez aparat.

Nazywał siebie „Groaner” w obronie przed określeniem „Crooner”, którego całe pokolenie naśladowców Crosbyego, z których żaden nie dorównywał wykonaniem pierwowzoru.

Jego autobiografia z 1953 roku, napisana z Peteem Martinem, nosiła tytuł „Call Me Lucky”.

Ale Crosby również przeżył część pecha.

Jego pierwsza żona, Dixie Lee, przeszła na emeryturę wkrótce po ślubie i osiedlili się w dzielnicy Toluca Lake w dolinie San Fernando .

Ten dom został zniszczony przez pożar w 1943 roku i większość rzeczy osobistych, które para zebrała podczas 13 lat małżeństwa, poszła razem z nim.

Ale grzebiąc w popiele, Crosby wyjął zwęglony but sportowy z resztek swojej garderoby – i wyszczerzył zęby, gdy bez szwanku wyłowił 2000 $ wygranych w wyścigu gotówkowym, które ukrył w palcach.

Pierwsza pani Crosby zmarła na raka 1 listopada 1952 r. – zaledwie trzy dni przed swoimi 41. urodzinami.

Jego czterech synów z tego małżeństwa , Gary Evan, bliźniacy Philip Lang i Dennis Michael oraz Lindsay Harry byli dorośli i przez prawie pięć lat Crosby wiódł dryfujące życie słynnego i bogatego kawalera.

Skończyło się to, gdy poznał aktorkę Kathryn Grant (z domu Olive Kathryn Grandstaff), niegdyś laureatkę konkursu piękności z Teksasu. Miał 53 lata; miała 23 lata. Pobrali się 24 października 1957 roku w Las Vegas.

Mają syna, Harry Lillis, 19 lat; córka Mary Frances, lat 18, i drugi syn, Nathaniel Patrick, lat 15.

Nowa pani Crosby miała już dyplom ze sztuk pięknych na Uniwersytecie Teksańskim. Ale wkrótce po narodzinach ich pierwszego dziecka rozpoczęła szkolenie pielęgniarskie w szpitalu Queen of Angels, gdzie została zarejestrowaną pielęgniarką.

Wspierała i zachęcała Crosbyego do działań filantropijnych.

Zaledwie 10 dni po ślubie towarzyszyła mu do Spokane, gdzie Crosby, który otrzymał honorowy doktorat muzyki na Uniwersytecie Gonzaga w 1937 r. pomógł poświęcić bibliotekę o wartości 700 000 USD, którą przekazał swojej starej szkole.

Podczas II wojny światowej Crosby pomógł sprzedać obligacje wojenne o wartości ponad 14 milionów dolarów i przekazał dochody ze swojej płyty „Cicha noc ”Do zespołu pokazowego brata Larryego, umożliwiając mu zwiedzanie instalacji wojskowych w Stanach Zjednoczonych.

Sam Crosby zorganizował Crosby Camp Shows i przebył ponad 50 000 mil, w tym wycieczki po Anglii, Francji i Niemczech, zabawiając żołnierzy .