Wulkan Mount Tambora, wyspa Sumbawa, Indonezja

× Ta strona zawiera zarchiwizowane treści i nie jest już aktualizowana. W momencie publikacji reprezentował najlepszą dostępną naukę.

6 marca 2009JPEG

10 kwietnia 1815 roku wulkan Tambora wywołał największą erupcję w odnotowanej historii. Szacuje się, że powstało 150 kilometrów sześciennych (36 mil sześciennych) tefry – eksplodowanych skał i popiołów – przy czym popiół z erupcji rozpoznano co najmniej 1300 kilometrów (808 mil) na północnym zachodzie. Podczas gdy erupcja 10 kwietnia była katastrofalna, zapisy historyczne i analizy geologiczne osadów erupcyjnych wskazują, że wulkan był aktywny między 1812 a 1815 rokiem. Od erupcji 10 kwietnia do atmosfery wprowadzono wystarczającą ilość popiołu, aby zredukować padające światło słoneczne na powierzchni Ziemi, powodując globalne ochłodzenie, które spowodowało „rok 1816 bez lata”.

To szczegółowe zdjęcie astronautów przedstawia szczytową kalderę wulkanu. Ogromna kaldera – 6 kilometrów (3,7 mil) średnicy i 1100 metrów ( 3609 stóp) głębokości – powstał, gdy szacowany na 4000 metrów szczyt Tambory (13123 stóp) został usunięty, a komora magmowa poniżej została opróżniona podczas erupcji 10 kwietnia. Dziś dno krateru jest zajęte przez efemeryczne jezioro słodkowodne, niedawne osady oraz niewielkie strumienie lawy i kopuły z XIX i XX wieku. Wzdłuż północno-zachodniego brzegu krateru widoczne są warstwowe osady tefry. W kalderze nadal istnieją aktywne fumarole, czyli otwory parowe.

W 2004 roku naukowcy odkryli pozostałości wioski, a dwóch dorosłych zakopało pod około 3 metry (prawie 10 stóp) popiołu w żlewie na boku Tambory – pozostałości dawnego Królestwa Tambory zachowane przez erupcję 1815 roku, która zniszczyła to. Podobieństwo pozostałości Tambory do tych związanych z erupcją Wezuwiusza w 79 roku n.e. doprowadziło do opisania tego miejsca jako „Pompeje Wschodu”.

Zdjęcie astronauty ISS020-E-6563 zostało zrobione na 3 czerwca 2009 r. Z aparatem cyfrowym Nikon D3 wyposażonym w obiektyw 800 mm i jest dostarczany przez eksperyment ISS Crew Earth Observations i Image Science & Analysis Laboratory, Johnson Space Center. Zdjęcie zostało zrobione przez załogę Ekspedycji 20. Zdjęcie w tym artykule zostało przycięte i poprawione w celu poprawy kontrastu. Artefakty obiektywu zostały usunięte. Program Międzynarodowej Stacji Kosmicznej wspiera laboratorium, pomagając astronautom w robieniu zdjęć Ziemi, która będzie największą wartość dla naukowców i opinii publicznej, oraz aby te zdjęcia były swobodnie dostępne w Internecie. Dodatkowe zdjęcia zrobione przez astronautów i kosmonautów można obejrzeć w NASA / JSC Gateway to Astronaut Photography of Earth. Podpis: William L. Stefanov, NASA-JSC.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *