Włoski samouczek 28: Nasza pierwsza koniugacja czasownika z „jeść” (mangiare)

W tym samouczku zaczniemy przyglądać się włoskim czasownikom. Możemy używać czasowników razem z zaimkami osobowymi, których nauczyliśmy się w poprzednim samouczku.

W języku włoskim sam czasownik zmienia się w zależności od tego, do kogo się odnosi (ja, ty, ona itp.).

Oznacza to, że zwykle nie jest konieczne użycie zaimka, z wyjątkiem czasami akcentowania. Ale użyjemy go tutaj, dla zachowania przejrzystości.

Bezokolicznik czasownika to forma, którą znajdziesz w słowniku. W języku angielskim bezokoliczniki włoskie należy tłumaczyć jako „do…” Na przykład mangiare w języku włoskim tłumaczy się na angielski jako „jeść”. Mangiare to bezokolicznik włoskiego czasownika używanego do określenia jedzenia.

Włoskie czasowniki regularne mają bezokoliczniki, które mogą kończyć się na trzy różne sposoby. Te zakończenia to:

• -are
• -ere
• -ire

Każdy z tych trzech typów czasowników zmienia się w inny charakterystyczny wzór w zależności od tego, do kogo się odnoszą.

W tej lekcji zaczniemy od spojrzenia na czasownik mangiare, który po włosku oznacza „jeść”. W tej lekcji zajmiemy się naucz się wzorca czasowników -are, których dobrym przykładem jest mangiare.

Rdzeń czasownika mangiare to „mang”. Dodajemy różne zakończenia do tego rdzenia, w zależności od tego, jak używany jest czasownik. Końcówki, które dodajemy, są takie same dla wszystkich czasowników regularnych -are.