William Lloyd Garrison (Polski)

W pierwszym wydaniu swojej gazety przeciw niewolnictwu Liberator William Lloyd Garrison stwierdził: „Nie chcę myśleć ani mówić , albo pisz z umiarem … Jestem szczery – nie będę dwuznaczny – nie będę usprawiedliwiał – nie cofnę się ani na cal – I BĘDĘ WYSŁUCHANY. I usłyszano Garrisona. Przez ponad trzy dekady, od pierwszego numeru swojego tygodnika w 1831 r., Aż do zakończenia wojny secesyjnej w 1865 r., Kiedy ukazał się ostatni numer, Garrison wypowiadał się elokwentnie i namiętnie przeciwko niewolnictwu i prawom Ameryki. czarnych mieszkańców.
Syn kupieckiego żeglarza William Lloyd Garrison urodził się w Newburyport w stanie Massachusetts w 1805 roku. gdy William był jeszcze młody. W 1808 r. ojciec Williama opuścił rodzinę, zmuszając ich do szukania jedzenia od zamożniejszych rodzin i zmuszając Williama do pracy, sprzedaży domowych cukierków z melasy i dostarczania drewna.
W 1818 r., po wielu cierpieniach odbywając staże, Garrison rozpoczął pracę w Newburyport Herald jako pisarz i redaktor. Ta praca i kolejne prace w gazetach dałyby młodemu Garrisonowi umiejętności, które wykorzystałby tak fachowo, kiedy później opublikował własną pracę.
Kiedy miał 25 lat, Garrison przyłączył się do ruchu Abolition. Został związany z American Colonization Society, organizacją, która uważała, że wolni Murzyni powinni emigrować na terytorium na zachodnim wybrzeżu Afryki. Na pierwszy rzut oka społeczeństwo wydawało się promować wolność i szczęście czarnych. Z pewnością byli członkowie, którzy zachęcali do wyzwolenia (przyznania wolności) niewolnikom. Okazało się jednak, że liczba posłów opowiadających się za wyzwoleniem stanowi mniejszość. Większość członków nie miała ochoty uwalniać niewolników; ich celem było jedynie zmniejszenie liczby wolnych Czarnych w kraju, a tym samym pomoc w zachowaniu instytucji niewolnictwa.
Do 1830 roku Garrison odrzucił programy Amerykańskiego Towarzystwa Kolonizacyjnego. W tym czasie pracował jako współredaktor artykułu o zwalczaniu niewolnictwa, rozpoczętego przez Benjamina Lundyego w Maryland, The Genius of Universal Emancipation. A 1 stycznia 1831 roku opublikował pierwszy numer swojej własnej gazety przeciw niewolnictwu, Liberator.
W przemówieniach i poprzez Liberator i inne publikacje, Garrison opowiadał się za natychmiastową emancypacją wszystkich niewolników. Był to niepopularny pogląd w latach trzydziestych XIX wieku, nawet wśród mieszkańców północy, którzy byli przeciwni niewolnictwu. Co stanie się ze wszystkimi uwolnionymi niewolnikami? Myśleli, że z pewnością nie mogą zasymilować się w społeczeństwie amerykańskim. Garrison wierzył, że mogą się zasymilować. Uważał, że z czasem wszyscy czarni będą równi pod każdym względem białym obywatelom kraju. Oni także byli Amerykanami i mieli prawo do „życia, wolności i pogoni za szczęściem”. Liberator był stosunkowo ograniczony – w drugim roku gazety było mniej niż 400 subskrypcji – Garrison szybko zyskał reputację najbardziej radykalnego z abolicjonistów. Mimo to jego podejście do emancypacji podkreślało brak przemocy i bierny opór, a on przyciągnął zwolenników. W 1832 roku pomógł zorganizować New England Anti-Slavery Society, a rok później American Anti-Slavery Society. Były to pierwsze organizacje zajmujące się promowaniem natychmiastowej emancypacji.
Garrison był niewzruszony i niezłomny w swoich przekonaniach. Uważał, że Towarzystwo Przeciwko Niewolnictwu nie powinno sprzymierzać się z żadną partią polityczną. Uważał, że kobiety powinny mieć możliwość uczestniczenia w Towarzystwie Przeciwko Niewolnictwu. Uważał, że konstytucja Stanów Zjednoczonych jest dokumentem opowiadającym się za niewolnictwem. Wielu członków Towarzystwa różniło się jednak tymi stanowiskami, aw 1840 r. Doszło do poważnego rozłamu w Towarzystwie, w wyniku którego powstały dwie dodatkowe organizacje: Partia Wolności, organizacja polityczna oraz Amerykańskie i Zagraniczne Towarzystwo Przeciwko Niewolnictwu. które nie przyjmowały kobiet. Później, w 1851 roku, niegdyś oddany i podziwiający Frederick Douglass wyraził przekonanie, że Konstytucja może być użyta jako broń przeciwko niewolnictwu. Garrison, czując się zdradzony, zaatakował Douglassa przez swoją gazetę. Douglass odpowiedział, a ataki nasiliły się. Garrison i Douglass nigdy nie pogodziliby się ze sobą.
Chociaż Proklamacja Emancypacji Lincolna była dekretem rządowym, Garrison poparł go całym sercem. Po zakończeniu wojny domowej w 1865 roku Garrison opublikował swój ostatni numer Liberatora. Po trzydziestu pięciu lat i 1820 numerów, Garrison nie omieszkał opublikować ani jednego numeru.

poprzednia | następna