w obronie roślin

Chciałbym przedstawić Państwu rodzaj Proboscidea. Te urocze, aczkolwiek lepkie rośliny są zbiorczo określane jako rośliny pazurów diabła. Powszechna nazwa pochodzi od paskudnie wyglądających strąków nasion, które prawdopodobnie wyewoluowały w odpowiedzi na duże ssaki, które kiedyś wędrowały po tym kontynencie. Rodzaj Proboscidea był tradycyjnie umieszczany w rodzina sezamowa (Pedaliaceae) ze względu na powierzchowne podobieństwa w morfologii kwiatów i nasion, ale nowsze prace przeniosły ją do rodziny jednorożców, Martyniaceae. To prawda … rośliny jednorożca.

Całość rodzina występuje w Nowym Świecie, z dwoma gatunkami (P. lousianica & P. althaeifolia) pochodzącymi z suchych części południowych części Ameryki Północnej. Co najmniej dwa inne gatunki również łatwo naturalizują się w tym regionie. Istnieją pewne aspekty tych gatunków, które sprawiają, że są one dość interesujące dla botaników. Na początek trafna nazwa „Diabelski pazur” została nadana temu rodzajowi z powodu dziwacznych strąków nasion, które wytwarzają. Podobnie jak wiertła, mogą one dość łatwo zaplątać się w futro. Dziwna rzecz w tym mechanizmie rozsiewania nasion u niektórych diabłów ” Pazury określają, jak duże są te strąki nasion. Dopóki bydło nie zostało wprowadzone na ten kontynent, wydawało się, że brakowało zwierząt wystarczająco dużych, aby skutecznie rozproszyć te ogromne strąki nasion, które wyginęły pod koniec ostatniej epoki lodowcowej. Uważa się, że te rośliny mogą być anachronizmem tej epoki.