Uraz LisFranc

8 października, 2020

Podstawowa anatomia

Uraz „LisFranc” to uraz stawu między długimi kośćmi stopy (śródstopie) a kośćmi, z którymi się łączą (śródstopie) kości). Uraz ten może wpływać na więzadła (tkankę miękką łączącą kość z kością) tych kości i / lub obejmować złamania samych kości. Uraz może zranić całą stopę lub być ograniczony do części stopy.

Ponieważ na kościach stopy jest bardzo mało skóry, nerwy i tętnice, które leżą bezpośrednio na kościach, mogą zostać zranione także. Ta kontuzja może spowodować duże puchnięcie stopy. Kości mogą naciskać na skórę, powodując uszkodzenia lub pęcherze na skórze.

Kości i więzadła są ważne dla zachowania kształtu stopy. Kiedy schodzisz, twoje kości i więzadła opierają się tej sile i utrzymują kości we właściwych miejscach, zachowując łuk stopy. Zranienie więzadeł lub kości może spowodować zapadnięcie się stopy, co powoduje ból podczas chodzenia.

Rysunek 1: To jest model przedstawiający górę stopy. Czarna skrzynka to miejsce, w którym 1. i 2. śródstopie (promienie) stykają się z kościami śródstopia. Niebieskie pudełko przedstawia więzadło LisFranc. Może zostać zraniony w wyniku urazu LisFranca, co oznacza, że kości mogą się od siebie odsunąć. To powoduje, że stopa jest niestabilna.

Rysunek 2: Zdjęcie rentgenowskie górnej części stopy. Na tym zdjęciu rentgenowskim nie ma obrażeń, a kości są ustawione tak, jak powinny. Białe pole pokazuje, gdzie pierwsze i drugie promienie łączą się z kościami śródstopia.

Rysunek 3: Prześwietlenie urazu LisFranc. Może to być trudne do zobaczenia, nawet dla kogoś wyszkolonego, aby go szukać. Przestrzeń między pierwszym a drugim promieniem jest większa. Odeszli od siebie. Na powiększonym obrazie strzałka wskazuje poszerzenie. Niebieskie linie na granicach kości normalnie się wyrównują. Jest też mała biała plamka (biała strzałka). To jest kawałek kości przyczepiony do więzadła LisFranc, który „oderwał” spód drugiego promienia.

Rysunek 4: Obraz po lewej przedstawia kontuzję LisFranc. Niebieska strzałka wskazuje na złamanie kości na dole drugiego promienia. Zdjęcie po prawej stronie przedstawia zwichnięcie LisFranca, w którym kości nie są już ustawione w jednej linii do kości śródstopia.

Mechanizm i epidemiologia

Urazy LisFranca są rzadkie i stanowią mniej niż 1 procent wszystkich złamań. Występują po urazie stopy w wyniku upadku, wypadku samochodowego, urazu zmiażdżenia, a nawet urazu sportowego. Może się to zdarzyć, gdy położysz ciężar na stopie, palcami stóp skierowanymi w dół i skręcisz stopę. Ponieważ ten uraz może się zdarzyć tylko w przypadku urazów więzadeł lub kości i więzadeł, może się to zdarzyć na wiele różnych sposobów. Uraz zmiażdżeniowy, który powoduje kontuzję LisFranc, może wyglądać zupełnie inaczej niż uraz atletyczny.

Leczenie początkowe

Te urazy powodują ból w środku stopy, gdy spróbujesz chodzić lub stać . Twoja stopa może puchnąć. Ból może być tak silny, że nie możesz chodzić. Lekarz zbada stopę, aby upewnić się, że skóra jest zdrowa i że kości na nią nie naciskają. Wykonane zostaną prześwietlenia Twojej stopy, a dla porównania można również wykonać zdjęcia rentgenowskie drugiej, nieuszkodzonej stopy. Można również wykonać tomografię komputerową, ponieważ trudno jest zobaczyć szczegóły swojego urazu za pomocą samych promieni rentgenowskich. Jest to szczególnie ważne, jeśli zranione są tylko więzadła.

Jeśli twoje kości naciskają na skórę lub znajdują się daleko od miejsca, w którym powinny się znajdować, lekarz może podjąć próbę redukcji (wpychając kości z powrotem na miejsce) . Można to zrobić na izbie przyjęć lub na sali operacyjnej. Jeśli kości przeszły przez skórę lub nie można ich umieścić z powrotem na miejscu, zazwyczaj będziesz musiał udać się na salę operacyjną.

Szyna lub but mogą być użyte do ochrony stopy i pomóc złagodzić ból poprzez stabilizację kontuzji. Ogólnie rzecz biorąc, lekarz nie chce, abyś obciążał stopę i należy ją unieść, aby zmniejszyć obrzęk. Tak długo, jak Twoja skóra jest w porządku, a kości są w dobrej pozycji, zazwyczaj możesz wrócić do domu z izby przyjęć i następnego dnia zostać zbadany przez chirurga ortopedę w klinice.

Ryciny 5-6: Ten pacjent doznał zmiażdżenia stopy. Miał kontuzję LisFranca z przerwą na drugie-czwarte promienie.Na zdjęciu rentgenowskim boku stopy niebieskie linie powinny się pokrywać. Kiedy kości się nie układają, może to wywierać nacisk na naczynia krwionośne stopy. Powoduje to duży obrzęk, który można zobaczyć na zdjęciu stopy. Duża niebieska strzałka pokazuje obrzęk tkanki miękkiej w górnej części kości. Z powodu obrzęku stopy konieczne było użycie szpilek do tymczasowego unieruchomienia kości. Gdy kości są lepiej ułożone, obrzęk może ustąpić. Operację można przeprowadzić później, aby zastąpić szpilki płytkami lub śrubami.

Leczenie ogólne

Urazy LisFranc często wymagają operacji. Są chwile, kiedy kości są ułożone w sposób, który pozwala im wyleczyć się bez operacji. W takich sytuacjach na ogół wymagają gipsu lub szyny i bez obciążania przez kilka tygodni lub miesięcy.

Operację można wykonać na kilka sposobów. Śruby, płytki i wkręty, a nawet szpilki mogą być używane do trzymania kości razem. Twój chirurg podejmie decyzję, jak najlepiej naprawić konkretny uraz. Kości można zamocować w sposób umożliwiający zagojenie się więzadła lub kości. Może to utrzymać stawy między kośćmi w niezmienionym stanie. Twój chirurg może również zdecydować o zespoleniu kości, usuwając chrząstkę między kościami. Przedyskutuj z chirurgiem ryzyko i korzyści płynące z obu tych opcji. Podczas operacji można włożyć szpilki przez skórę, aby utrzymać kości na miejscu. Można je wyjąć w klinice kilka tygodni później. Może to być nieco bolesne, ale na ogół jest bardzo szybkie i wielu pacjentów dobrze toleruje ból.

Jeśli kości są unieruchomione, a nie zespolone, może zajść potrzeba późniejszego wyjęcia płytek, śrub lub szpilek . Zwykle oznacza to kolejną operację wymagającą znieczulenia.

Rysunek 7: Same śruby, płytki i wkręty lub szpilki (jak pokazano na rysunku 6) mogą być użyte do naprawy obrażeń LisFranc.

Opieka pooperacyjna

Po operacji ważne jest podniesienie stopy, aby zmniejszyć obrzęk. Skóra w górnej części stopy jest cienka, a obrzęk powoduje napięcie rany. Zwykle będziesz w szynie, gipsie lub bucie przez kilka tygodni lub miesięcy. Chroni to kości i więzadła podczas gojenia. Prawdopodobnie nie będziesz w stanie obciążać stopy przez 2-3 miesiące podczas gojenia. Będzie to wymagało użycia kul, chodzika, hulajnogi kolanowej, a nawet wózka inwalidzkiego, aby bezpiecznie się poruszać. Najważniejsze jest, aby postępować zgodnie z instrukcjami lekarza. Upadki, zbyt wczesne obciążanie stopy lub zbyt duży obrzęk mogą powodować problemy, które mogą wpływać na proces gojenia.

Po okresie nie obciążania stopy można rozpocząć fizjoterapię. Terapeuta może pracować nad ruchem kostki, a po zatwierdzeniu przez chirurga może współpracować z tobą nad obciążeniem stopy. Zwykle mija kilka miesięcy, zanim będziesz mógł przyłożyć pełną wagę do stopy. Chociaż może to być frustrująco powolne, jest ważne dla prawidłowego gojenia się kości i więzadeł. Ważne jest, aby postępować zgodnie z instrukcjami chirurga.

Długotrwałe

Urazy LisFranca mogą mieć długotrwały wpływ na stopę. Niektórzy ludzie są w stanie wrócić do poziomu aktywności, jaki mieli przed urazem. Jednak często występuje uporczywy ból, sztywność i osłabienie. Może się to zdarzyć nawet po operacji i okresie gojenia, który przebiega idealnie. Z każdym krokiem Twoja stopa przejmuje cały ciężar ciała. Występuje duży stres na tych małych kościach i więzadłach, a po urazie LisFranc mogą nie być tak dobre, jak przed urazem. Może to oznaczać, że musisz zmodyfikować swoje działania. Może to również oznaczać używanie specjalnych butów lub szelek. Czasami ludzie wymagają więcej operacji w przyszłości.

admin