Toczenie językiem

Toczenie językiem to zdolność do zwijania bocznych krawędzi języka w górę do rurki. Wewnętrzne mięśnie języka pozwalają niektórym ludziom uformować języki w określone kształty. Powszechnie uważa się, że zróżnicowanie tej zdolności jest wynikiem dziedziczenia genetycznego. Zwinięcie języka w kształt tuby jest często opisywane jako cecha dominująca z prostym dziedziczeniem mendlowskim i jest często przywoływany na kursach wprowadzających i biologii genetycznej.

Zwinięty język

Istnieje niewiele dowodów laboratoryjnych potwierdzających hipotezę, że rolowanie językiem jest dziedziczne i dominujące. W 1940 roku Alfred Sturtevant zaobserwował, że ~ 70% ludzi europejskich przodków potrafiło kręcić językami, a pozostałe ~ 30% nie potrafiło tego zrobić. Badanie bliźniaków z 1975 r. wykazało, że bliźniaki jednojajowe nie mają większego prawdopodobieństwa, że oboje mają ten sam fenotyp do toczenia językiem.

Język koniczyny – 4 razy

Język Cloverleaf to możliwość składania języka w określonej konfiguracji z wieloma zagięciami. W zakresie, w jakim jest to genetyczne, jest to prawdopodobnie dominująca cecha różniąca się od toczenia językiem.