The Livestock Conservancy (Polski)
Kurczak Dominique jest uznawany za pierwszą rasę kurczaków w Ameryce. Dokładne pochodzenie rasy nie jest znane, chociaż ich początkowe powstanie mogło obejmować europejskie rasy kurczaków, a później, w ramach udoskonalenia, niektóre odmiany azjatyckie. Nazwa „Dominique” mogła pochodzić od ptaków, które zostały przywiezione z francuskiej kolonii Saint-Domingue (dziś znanej jako Haiti) i które, jak się uważa, były używane w ramach rozwoju rasy Dominique.
Zakazane kurczaki z plastrami róż i pojedynczymi plastrami były dość powszechne we wschodnich Stanach Zjednoczonych już w 1750 r. Wraz ze wzrostem zainteresowania hodowlą drobiu zwrócono uwagę na ujednolicenie ras kurczaków. Wczesne nazwy tego ptactwa to kura niebieska, stara szara Hen, Dominico, Dominic i Dominicker. Rasa ta była powszechnie znana na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych jako Dominique.
Dominique był obficie hodowany na amerykańskich farmach już w latach dwudziestych XIX wieku, gdzie ptaki te były popularnym W 1871 roku New York Poultry Society zdecydowało, że standardem dla tej rasy stanie się tylko dominique czesana różą, a pojedyncze dominiques czesane zostały zdegradowane i złożone w rasę Plymouth Rock – popularną w Nowej Anglii. stworzony przez skrzyżowanie dużego, pojedynczego grzebienia Dominiques z kurczakami Java. Dominiques nigdy nie był używany komercyjnie, a rasa została ostatecznie przyćmiona na farmie przez stopniowe przejście na większe „Plymouth Rocks”. W 1874 r. Rasa Dominique została oficjalnie przyjęta do Standard of Perfection American Poultry Association.
Dominique cieszył się popularnością aż do lat dwudziestych XX wieku, kiedy to zainteresowanie rasą zmalało z powodu odejścia starych, wieloletnich entuzjastów i hodowców Dominique. Rasa zdołała przetrwać podczas Wielkiego Kryzysu w latach 30. XX w. Dzięki swojej odporności i łatwości w utrzymaniu. Pod koniec II wojny światowej, gdy przemysł drobiarski zaczął się rozwijać w Stanach Zjednoczonych, Dominique po raz kolejny przeżył upadek. Do 1970 r. Pozostały tylko 4 znane stada, które były w posiadaniu: Henry Millera, Edwarda Ubera, Roberta Hendersona i Carla Gallahera. Dzięki staraniom oddanych osób skontaktowano się z pozostałymi właścicielami i przekonano ich do udziału w ratowaniu rasy. Od 1983 r., Po opublikowanych raportach rasy przez The Livestock Conservancy, aż do 2006 r. liczba Dominiques stale rosła. Od 2007 r. miłośnicy rasy zaobserwowali, że liczby są ponownie ginning podupadać, jako dawni hodowcy w wieku Dominique i nie zajmują się już hodowlą i promocją rasy.
Dominique to średniej wielkości czarno-biały ptak z pręgą (inaczej zwany „kukułką”). Ubarwienie z prążkowanym upierzeniem jest również określane jako barwa jastrzębia i służy Dominique do zmniejszenia widoczności ptaka dla drapieżników. Dominique ma różany grzebień z krótkim, wygiętym ku górze kolcem, charakterystycznym dla tej rasy. Samce średnio siedem funtów, a kobiety pięć funtów. Ciasno ułożone upierzenie Dominique w połączeniu z niskim profilem grzebienia róży sprawia, że rasa ta jest bardziej odporna na odmrożenia niż wiele innych ras ptactwa. Wiadomo również, że Dominiques dobrze przystosowuje się do gorącego i wilgotnego klimatu. Historycznie rzecz biorąc, ścisłe upierzenie tej rasy nie tylko chroniło ptaki w zimne dni, ale także zapewniało wystarczającą ilość materiału na poduszki i pierze ich właścicieli.
Dominiques noszą głowy wysoko na dobrze wysklepionych szyjach. Samce tej rasy mają grzbiet w kształcie prawie litery „U”. Ich ciało jest szerokie i pełne, z długimi i pełnymi piórami na ogonie, które są najwyżej u rasy amerykańskiej. Samice mają zarysy grzbietu nachylone od głowy do ogona. Chociaż skategoryzowane jako rasa o podwójnym przeznaczeniu ptaki te są przede wszystkim hodowcami jaj, a kury dawały średnio 230-275 małych i średnich brązowych jaj.
Możesz być zainteresowany …
 |
 |
 |
||
|
Ilustrowany |
City Chicks – Pat Foreman 22,50 USD |
Mała skala Stado drobiu – Harvey Ussery 39,95 USD |