Szybkie fakty dotyczące katastrofy na stadionie Hillsborough

(CNN) Oto spojrzenie na katastrofę na Hillsborough, tragedię z 1989 roku na brytyjskim stadionie piłkarskim. Przepełnienie trybun doprowadziło do śmierci 96 fanów w ścisku. Kolejnych 162 trafiło do szpitala z obrażeniami. Według BBC była to najgorsza katastrofa sportowa w historii Wielkiej Brytanii.

Fakty

15 kwietnia 1989 r. ponad 50 000 ludzi zebrało się na stadionie Hillsborough w Sheffield w Anglii na półfinałowym meczu piłki nożnej FA Cup pomiędzy Liverpoolem a Nottingham Forest. Aby złagodzić wąskie gardło kibiców Liverpoolu próbujących wejść na miejsce przed rozpoczęciem spotkania, policja otworzyła bramę wyjściową i ludzie rzucili się do środka. Ponad 3000 wentylatorów zostało umieszczonych w strefie stojącej o bezpiecznej pojemności zaledwie 1600. Oczywiste zgniatanie na trybunach skłoniło organizatorów do przerwania gry po sześciu minutach.

Policja początkowo stwierdziła, że podkochiwanie się było próbą wkroczenia na boisko przez hałaśliwych fanów, jak podaje Taylor Interim Report, rząd 1989 śledztwo prowadzone przez sędziego Petera Taylora. Gdy policjanci zbliżyli się do trybun, stało się jasne, że ludzie dusili się i próbowali uciec, wspinając się po płocie.

W raporcie okresowym Taylora opisano tę scenę: „Umarli, umierający i zdesperowani zostali przeplatani w studzience z przodu zagród, zwłaszcza przy bramach. Ci, którzy pozostali silni, wspinali się na innych zanurzeni w stosie ludzi i próbowali wydostać się przez płot … Ofiary były sine … nietrzymały moczu, ich usta były otwarte, wymioty; ich oczy patrzyły. Stos martwych ciał leżał i rósł przed bramą 3. ”

Według zespołu Hillsborough Independent Panel z 2012 roku, reakcja ratunkowa była powolna. Według panelu, problemy wynikały ze słabej komunikacji między policją a dyspozytorami pogotowia ratunkowego.

Fani próbowali sobie pomagać, wyrywając kawałki tablic reklamowych, tworząc zaimprowizowane nosze i wyciągając rannych widzów z dala od tłumów, jak podaje Taylor Interim Report. Ludzie, którzy nie mieli szkolenia z pierwszej pomocy, próbowali ożywić poległych. Z raportu: „Oddychanie usta-usta i masaż serca były stosowane przez wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych, ale zwykle na próżno. Ci, którzy byli w stanie przeżyć, w większości przychodzili z własnej woli. Reszta była w większości skazana na zagładę, zanim można było ich wyciągnąć i wyleczyć ”. Organizatorzy potrzebowali prawie 30 minut, aby wezwać lekarzy i pielęgniarki za pośrednictwem systemu nagłośnienia.

Inspektor policji South Yorkshire, David Duckenfield, był odpowiedzialny za bezpieczeństwo publiczne na imprezie. Został awansowany na dowódcę meczowego na kilka tygodni przed meczem i nie znał tego miejsca, zgodnie z jego zeznaniem na rozprawie w 2015 roku. Przyznał, że nie zainicjował głównego planu działań policji w zakresie katastrof masowych, nawet gdy sytuacja wymknęła się spod kontroli. Duckenfield początkowo obwiniał fanów Liverpoolu za zmuszenie do otwarcia bramki wyjściowej, co było kluczowym szczegółem, do którego później przyznał, że jest kłamstwem. Przeszedł na emeryturę w 1990 roku, przyznając, że prawdopodobnie nie był „najlepszym człowiekiem do tej pracy tego dnia . ”

Kalendarium

Sierpień 1989 – ukazuje się raport Taylor Interim Report, zawierający szczegółowy przegląd przebiegu tragedii. Raport nosi imię sędziego Petera Taylora, który kieruje śledztwo.

Styczeń 1990 – Publikacja raportu końcowego Taylora, proponującego szereg reform dla obiektów piłkarskich. Wśród zaleceń: stadiony piłkarskie powinny zastąpić tarasy z miejscami stojącymi miejscami do siedzenia, aby zapobiec przepełnieniu.

Sierpień 1990 – Alt Chociaż tymczasowy raport Taylora zarzuca policji złe planowanie i niewystarczającą reakcję, dyrektor prokuratury ogłasza, że żaden funkcjonariusz nie zostanie postawiony w stan oskarżenia.

1991 – śmierć fanów zostaje przypadkowo orzeczona przez jury podczas śledztwa. Członkowie jury mogli powrócić do werdyktu bezprawnego zabójstwa, winiąc policję za lekkomyślne działanie i narażanie bezpieczeństwa kibiców. Inną opcją był jawny werdykt, orzeczenie bez rozstrzygnięcia.

Sierpień 1998 – Grupa rodzin ofiar przedstawia zarzuty o zabójstwo cywilne przełożonym policji South Yorkshire, Duckenfieldowi i Bernardowi Murrayowi.

2000 – Sprawa trafia do sądu. i stwierdza, że Murray nie jest winny zabójstwa. Murray umiera na raka w 2006 roku.

Kwiecień 2009 – Anglia obchodzi 20. rocznicę tragedii , nowe dochodzenie zostało wszczęte przez grupę zwaną Hillsborough Independent Panel.

Wrzesień 2012 – Panel publikuje swoje ustalenia, szczegółowo opisując liczne błędy władz w dniu tragedii i późniejsze tuszowanie, które zmieniło wina ze strony policji na fanów.Panel stwierdza również, że 41 z 96 ofiar mogłoby zostać uratowanych, gdyby policja szybciej zareagowała na kryzys. Odkrycia skłoniły premiera Davida Camerona do przeproszenia rodzin ofiar.

Grudzień 2012 – Wysoki Trybunał uchyla wyrok śmierci przypadkowej dla ofiar, przygotowując grunt pod nowe śledztwo i możliwe zarzuty karne .

31 marca 2014 r. – Nowa runda dochodzeń rozpoczyna się w sali sądowej w Warrington w Anglii, zbudowanej specjalnie dla tej sprawy. Jury składa się z dziewięciu członków. Rozważą oni szereg kwestii związanych z incydent, w tym czy Duckenfield był odpowiedzialny za spowodowanie śmierci w wyniku rażącego niedbalstwa.

Kwiecień 2016 – Po wysłuchaniu zeznań ponad 800 świadków, ława przysięgłych przechodzi na emeryturę.

26 kwietnia 2016 – Werdykt zostaje wydany w tak zwanej najdłuższej sprawie rozpatrywanej przez jury w brytyjskiej historii prawa. Jury stwierdza, że głosami 7-2 96 fanów zostało bezprawnie zabitych z powodu zmiażdżenia, po przyjęciu dużej liczby fanów przez bramę wyjściową. Postanowiono, że działania Duckenfielda oznaczało „rażące zaniedbanie”, a zarówno policja, jak i pogotowie ratunkowe spowodowały lub przyczyniły się do utraty życia przez błąd lub zaniedbanie po rozpoczęciu się ścisku. Zarzuty karne będą teraz rozpatrywane.

28 czerwca 2017 r. – brytyjska prokuratura koronna ogłosiła, że oskarżyła sześć osób, w tym Duckenfield, o przestępstwa związane z katastrofą.

14 marca 2018 r. – BBC i inne brytyjskie media donoszą, że nie postawiono by zarzutów funkcjonariuszom policji, którym zarzuca się, że złożyli prokuratorom wprowadzający w błąd lub niekompletny raport o katastrofie w 1990 r.

10 września 2018 r. – Duckenfield nie przyznaje się do winy za zabójstwo przez rażące zaniedbanie.

14 stycznia 2019 – Rozpoczyna się proces Duckenfield. Graham Mackrell, funkcjonariusz ds. Bezpieczeństwa w czasie katastrofy, również stanie przed sądem.

13 marca 2019 r. – BBC i inne media podają, że Duckenfield nie zostanie wezwany do przedstawienia dowodów podczas procesu.

28 listopada 2019 – Duckenfield zostaje uznany za niewinnego zabójstwa spowodowanego rażącym zaniedbaniem.