Śpiewaj pieśń o sześciu pensach

Dzisiaj patrzymy na rymowankę i jedną z naszych ulubieńcy gospodarstwa domowego.

Rym wygląda tak:

Zaśpiewaj piosenkę o sześciu pensach, w kieszeni pełnej żyta,

Cztery i dwadzieścia kosów upieczonych w cieście.

Kiedy placek został otwarty, ptaki zaczęły śpiewać.

Czy to nie było smakowite danie do postawienia przed królem? ?

Król był w swoim kantorze, odliczając pieniądze;

Królowa była w salonie i jadła chleb z miodem;

Pokojówka była w ogród rozwieszający ubrania,

Kiedy spadł kos i dziobał jej nos.

Cóż za wspaniała historia, pełna obrazów a i miły, krwawy koniec, by zadowolić każde dziecko. Więc skąd się wziął?

Oto najwcześniejsza opublikowana wersja rymu:

Sing a Song of Sixpence,

Worek pełen żyta,

Czterech i dwudziestu niegrzecznych chłopców,

Pieczone w kubku!

Ta wersja została opublikowana w tomie II Pretty Song Book Toma Kciuka, około 1744 r. Nie jest to jednak książka, którą można wypożyczyć z lokalnej biblioteki. Według Straightdope:

Nie jest znana żadna kopia Tomu I. Jest tylko jeden znany egzemplarz tomu II, który jest przechowywany w British Museum i jest powszechnie uznawany za najwcześniejszą istniejącą książkę rymowanek.

Jest jednak prawdopodobne, że rym istniał znacznie dłużej, prawdopodobnie nawet w XVI wieku.

Na przykład sformułowanie „zaśpiewaj pieśń za sześć pensów” może być użyte w sztuce Szekspira:

„Daj spokój, masz sześć pensów; zróbmy piosenkę. ”

(Wieczór Trzech Króli, Akt II, Scena II; Dialog: Sir Toby z klaunem)

Prawdopodobnie jest też przywoływane w pracy Beaumonta i Fletchera z 1614 r. Z linią:

„Zaraz, teraz jest zamieszanie! Zaśpiewaj piosenkę sześć pensów! ”

Wygląda więc na to, że początki można w jakiś sposób prześledzić wstecz.

Dodatkowo włoska książka kucharska, przetłumaczona na angielski w 1598 r. zawiera przepis, w którym ciasta są robione z żywymi ptakami w środku, tak że po pocięciu odlatują. Tak więc część rymu o gotowaniu z pewnością pasuje do tego okresu.

Jednak nie ma pozytywnego związku między żadnym z tych źródeł. Obawiam się, że to tylko spekulacje!

Znaczenia

Istnieje kilka różnych pomysłów na temat znaczenia tej piosenki, lub do kogo / do czego się odnosi. Oto tylko kilka z nich:

• 24 kosy odzwierciedlają 24 godziny na dobę; król jest słońcem, a królowa jest księżyc. Chleb i miód przedstawiają przybywający i ubywający księżyc, a wieszane ubrania przedstawiają chmury. To znaczenie pochodzi z bezpłatnego forum The Guardian wraz z wieloma innymi bardzo interesującymi pomysłami i komentarzami. Nie brakuje tu sugestii dotyczących znaczenia rymu!
• Wiersz przedstawia rozwiązanie klasztorów króla Henryka VIII w latach trzydziestych XVI wieku, a kosy reprezentują chóry klasztorów, które upiekły ciasto, aby zdobyć przychylność król.
• Król Henryk VIII jest królem, Katarzyna Aragońska jest królową, a Anne Boleyn jest pokojówką, a usunięcie nosa prawdopodobnie symbolizuje jej ścięcie. Kosy są, przynajmniej według Straightdope, aktami folwarcznymi pieczonymi w cieście. Twierdzi, że:

… w okresie, gdy Henryk VIII przejmował majątek Kościoła katolickiego, opat z Glastonbury wysłał steward do Londynu z prezentem bożonarodzeniowym mającym na celu uspokojenie króla – plackiem, w którym ukryto akty własności dwunastu dworów. Rządca, Thomas Horner, rzekomo otworzył placek i wydobył jeden akt, należący do posiadłości Mells, gdzie nadal mieszkają jego potomkowie.

Wydaje się bardzo specyficzne, ale kto wie? Chodzi o to, że znaczenie tej historii jest do wzięcia – prawdopodobnie nigdy się nie dowiemy na pewno. Podoba mi się pomysł, że główni bohaterowie reprezentują pełną dramatów obsadę Henryego i jego żon. Ma w sobie niezłą poezję. Chciałbym, aby nasi współcześni przywódcy mieli napisane na ich temat piosenki pełne obrazów, a nie skandaliczne artykuły i pół-zabawne polityczne karykatury. Ale to tylko ja.

• Kosy w utworze odnoszą się do ruchomej czcionki, aby upamiętnić publikację pierwszej angielskiej Biblii. Być może jest to najbardziej nieprawdopodobne, ponieważ od XII wieku n.e. na alfabecie było ponad 24 litery.Cztery i dwadzieścia to liczba dobrze używana w tradycyjnych rymach, podobnie jak liczba dwanaście, więc mogła być po prostu znajoma i wygodna.

Nie ma prawdziwych dowodów na żadną z tych teorii, ale fajnie się je rozważa.

Alternatywne wersje

Mówi się o możliwej trzeciej zwrotce, z szczęśliwszym zakończeniem dla biednej pokojówki:

Wysłali po królewskiego lekarza,

Kto to przyszył,

Przyszył to tak starannie,

Szew nigdy nie był widziany.

Nie wspominając o alternatywnej wersji tego ostatniego wersetu, który brzmi:

Było takie zamieszanie,

Że mały strzyżyk Jenny

poleciał do ogrodu

I odłożył go z powrotem .

Jakoś nie sądzę, żeby dzieciaki doceniły tę wersję tak bardzo. Czy dzieci nie są okropnymi małymi potworami?