Sąd Najwyższy, w pionierskiej opinii napisanej przez sędziego Olivera Wendella Holmesa, podtrzymał Schenck „przekonanie i orzekł, że ustawa o szpiegostwie nie naruszyła pierwszej poprawki. Trybunał utrzymywał, że Schenck w pełni zamierzał podważyć projekt, ponieważ jego ulotki zostały zaprojektowane tak, aby mieć dokładnie taki skutek. Następnie Trybunał argumentował, że” charakter każdego czynu zależy od okoliczności, w jakich się to odbywa. „Podczas gdy w czasie pokoju takie ulotki można by zinterpretować jako nieszkodliwą mowę, w czasie wojny można je było zinterpretować jako akty narodowej niesubordynacji. Trybunał przyrównuje się do człowieka, który woła:„ Ogień! ”. w zatłoczonym teatrze. W cichym parku czy domu taki krzyk byłby chroniony przez pierwszą poprawkę, ale „najbardziej rygorystyczna ochrona wolności słowa nie chroniłaby człowieka w fałszywie krzyczącym pożarze w teatrze i wywołującym panikę”.
Podsumowując, prawa do wolności słowa przyznane przez pierwszą poprawkę, podczas gdy ge nerwowe, nie są nieograniczone, a kontekst determinuje granice. „W każdym przypadku pytanie brzmi, czy użyte słowa są używane w takich okolicznościach i czy mają taką naturę, że stwarzają wyraźne i aktualne niebezpieczeństwo, że spowodują materialne zło, któremu Kongres ma prawo zapobiec”. Wbrew temu testowi, sąd podtrzymał ustawę o szpiegostwie i potwierdził przekonanie Schencka, uznając, że jego przemówienie stworzyło jasne i aktualne niebezpieczeństwo niesubordynacji w czasie wojny.
Decyzja, oprócz wysłania Charlesa Schencka do więzienia na sześć miesięcy zaowocowało pragmatycznym „testem równowagi”, umożliwiającym Sądowi Najwyższemu ocenę wyzwań związanych z wolnością słowa pod kątem interesów państwa w każdym przypadku z osobna. (Sędzia Holmes, twórca testu, próbował jednak udoskonalić standard niecały rok później, kiedy słynnie odwrócił się i wyraził sprzeciw w podobnej sprawie dotyczącej wolności słowa, Abrams przeciwko Stanom Zjednoczonym). i obecnego zagrożenia „test trwałby tylko 50 lat. W 1969 r. sąd w Brandenburgii przeciwko Ohio zastąpił go testem” rychłego bezprawnego działania „, który chroni szerszy zakres wypowiedzi. Test ten stwierdza, że rząd może tylko ogranicz wypowiedzi, które zachęcają do bezprawnych działań, wcześniej niż policja może im zapobiec, aby temu zapobiec. Od 2006 r. nadal stosowany jest test „zbliżającego się działania bezprawnego”.

	AUTHOR „S BIO
	Alex McBride jest studentem trzeciego roku prawa w Tulane Szkoła Prawa im Nowy Orlean. Jest redaktorem artykułów w TULANE LAW REVIEW oraz laureatem nagrody Ray Forrester Award w dziedzinie prawa konstytucyjnego w 2005 roku. W 2007 roku Alex będzie urzędnikiem sądowym u sędzi Susan Braden w Sądzie Federalnym Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie.