Rząd federalny Meksyku

Rząd federalny, znany jako Najwyższa Władza Federacji, składa się z Kompetencji Związku: ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej. Miasto Meksyk, jako stolica Meksyku, posiada wszystkie uprawnienia Unii. Wszystkie gałęzie rządu są niezależne; Żadne dwa oddzielne oddziały nie mogą być przyznane jednej osobie lub instytucji, a władza ustawodawcza nie może być przyznana jednej osobie.

Władza wykonawczaEdit

Prezydent Meksykańskich Stanów Zjednoczonych jest głową władzy wykonawczej tego kraju. Był także głową państwa, szefem rządu i naczelnym dowódcą Sił Zbrojnych. Prezydent jest wybierany w wyborach bezpośrednich, powszechnych i powszechnych. Po wyborze kandydat obejmuje stanowisko 1 października roku wyborczego. (Przed reformą wyborczą z 2014 r. Urząd objął 1 grudnia roku wyborczego). Jego stanowisko trwa sześć lat, bez możliwości reelekcji, nawet w przypadku pełnienia funkcji tymczasowej, tymczasowej lub zastąpić. Z urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej uchyla się tylko w przypadku poważnej sprawy, która musi zostać zakwalifikowana przez Kongres Związku. W przypadku śmierci, odwołania lub rezygnacji Sekretariat Spraw Wewnętrznych obejmuje stanowisko niezwłocznie i prowizorycznie (jeśli nieobecność przypada w dniu inauguracji, będzie to prezydent senatu, tymczasowy przewodniczący). Później, z zastrzeżeniami przewidzianymi w konstytucji, do Kongresu należy wyznaczenie zastępcy lub tymczasowego.

Obecna konstytucja z 1917 r. Przewiduje wspomniane miejsce w trzecim tytule, trzecim rozdziale i jest omówiona w piętnastu artykułach. Określają obowiązki, wymagania dotyczące uprawnień i ograniczenia stanowiska; specyfikacje obejmujące dowództwo sił zbrojnych; własność polityki zagranicznej, gospodarczej, rozwoju społecznego i bezpieczeństwa publicznego; ogłaszanie i egzekwowanie ustaw wydanych przez władzę ustawodawczą; proponować nominacje na stanowiska wymagające Senatu lub Sądu Najwyższego; oraz różne prerogatywy przyznane w innych artykułach tego samego listu magna i ustawach federalnych.

Prezydent jest szefem Federalnej Administracji Publicznej i jest wspierany przez gabinet złożony z kilku Sekretariatów Stanu, agencji federalnych, zdecentralizowanych agencje i organizacje parapaństwowe, które kierują różnymi portfelami interesu publicznego, oprócz różnych doradców na wezwanie Biura Prezydencji. Prezydenta chroni Prezydencki Sztab Generalny, który jest wojskowym organem technicznym pomagającym Prezydentowi w uzyskiwaniu informacji ogólnych, planowaniu osobistych czynności na stanowisku, wykonywaniu środków bezpieczeństwa oraz uczestniczeniu w wykonywaniu czynności w tym celu.

Od początku jego kadencji oficjalną rezydencją prezydenta Andrésa Manuela Lópeza Obradora był Pałac Narodowy, budynek z widokiem na Zócalo w Mexico City. Pałac Narodowy jest również formalną siedzibą władzy wykonawczej i był oficjalną siedzibą władzy w Meksyku od wczesnych czasów kolonialnych, aż do przeniesienia go w 1937 roku do Los Pinos.

Legislative BranchEdit

Władzę ustawodawczą sprawuje Kongres Unii, dwuizbowy kongres składający się z Senatu (hiszpański: Cámara de Senadores lub Senado) i Izba Deputowanych (hiszpański: Cámara de Diputados). Do kompetencji Kongresu należy prawo do uchwalania ustaw, nakładania podatków, wypowiadania wojny, zatwierdzania budżetu narodowego, zatwierdzania lub odrzucania traktatów i konwencji zawartych z zagranicą oraz ratyfikowania nominacji dyplomatycznych. Senat zajmuje się wszystkimi sprawami polityki zagranicznej, zatwierdza umowy międzynarodowe, potwierdza nominacje prezydenckie.

Izbę Poselską tworzy 500 przedstawicieli narodu. Wszyscy deputowani wybierani są co trzy lata w wolnych wyborach powszechnych, w głosowaniu równoległym: 300 deputowanych jest wybieranych w okręgach jednomandatowych w liczbie pierwszych posłów (tzw. reprezentacja proporcjonalna (zwana posłami wielomianowymi) z zamkniętymi listami partyjnymi, dla których kraj jest podzielony na pięć okręgów wyborczych lub okręgów wielomianowych.Nie można ponownie wybrać posłów na następną bezpośrednią kadencję.

Jako uzupełniający system (PM) równoległego głosowania, proporcjonalność ogranicza się tylko do mandatów wielomianowych. Jednak aby zapobiec nadreprezentacji partii, stosuje się kilka ograniczeń w przypisywaniu mandatów w liczbie wielu nominałów:

• Partia musi uzyskać co najmniej 2% głosów, aby otrzymać miejsce w liczbie wielu nominałów;
• Odsetek deputowanych danej partii w Izbie (łącznie w liczbie nieominalnej i mnogiej) nie może przekraczać 8% więcej niż procent głosów, jakie partia uzyskała w wyborach;
• Żadna partia nie może mieć więcej niż 300 mandatów (razem nieinominacyjnych i mnogich), nawet jeśli partia uzyska ponad 52% głosów.

Senat składa się ze 128 przedstawicieli stanów składowych federacji. Wszyscy senatorowie są wybierani w wolnych, powszechnych wyborach co sześć lat, również w równoległym systemie głosowania: 64 senatorów jest wybieranych w liczbie liczącej pierwszeństwo za posadą, po dwóch z każdego stanu i dwóch z miasta Meksyk, wybieranych łącznie; 32 senatorów jest przydzielanych za pośrednictwem zasada „pierwszej mniejszości”, to znaczy są przyznawane pierwszej partii wicemistrzów za każdy stan składowy i miasto Meksyk; i 32 są wybierani w wyborach proporcjonalnych z zamkniętymi listami partyjnymi, dla których kraj stanowi jeden okręg wyborczy.

SądownictwoEdit

sądownictwo składa się z Sądu Najwyższego, w skład którego wchodzi jedenastu sędziów lub ministrów mianowanych przez Prezydenta za zgodą Kongresu, którzy interpretują ustawy i orzekają w sprawach o kompetencji federalnej. Inne instytucje wymiaru sprawiedliwości to Trybunał Wyborczy, sądy kolegialne, unitarne i okręgowe oraz Rada Federalnego Sądownictwa. Ministrowie Sądu Najwyższego będą pełnić swoją funkcję przez 15 lat i nie mogą być mianowani na więcej niż jeden raz.

Władze stanowe i lokalneEdit

Podmioty Federacji Meksykańskiej są wolne i suwerenne, autonomiczne w swoim wewnętrznym reżimie. Mają władzę rządzenia się własnymi prawami; mają własną konstytucję, która nie musi być sprzeczna z zasadami konstytucji federalnej. Kompetencje jej organów wykonawczych i ustawodawczych są rozumiane jako uprawnienia podmiotów; jako własność władzy publicznej (policja stanowa i straż narodowa), kierowanie i regulowanie własnej polityki gospodarczej, rozwoju społecznego i bezpieczeństwa publicznego, a także zarządzanie środkami pochodzącymi z lokalnych podatków lub dochodów własnych. Griselda Álvarez była pierwszą kobietą-gubernatorką w Meksyku. Álvarez był gubernatorem stanu Colima w latach 1979–1985.

Wewnętrzna organizacja państwEdytuj

Stany są wewnętrznie podzielone na gminy – lub burmistrzów, w przypadku Mexico City. Każda gmina ma autonomię w zakresie wyboru własnego ratusza, który w większości przypadków jest odpowiedzialny za zapewnienie wszystkie usługi publiczne wymagane przez jego populację. Według tej koncepcji, która wywodzi się z rewolucji meksykańskiej, jest znana jako wolna gmina. Na czele ratusza stoi prezydent miasta wybierany co trzy lata.

Miasto Meksyk (dawny Okręg Federalny) Edytuj

Miasto Meksyk nie należy do żadnego konkretnego stanu, ale do federacji, będąc stolica kraju i siedziba władz Związku. Jako taka jest to jurysdykcja szczególna, ostatecznie zarządzana przez Mocarstwa Związku. Niemniej jednak, od późnych lat 90. XX wieku stopniowo przekazywano pewne autonomie i uprawnienia. Władza wykonawcza przypada szefowi rządu wybieranemu w wielości wielościowej. Władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowe Zgromadzenie Ustawodawcze. Władzę sądowniczą sprawuje Najwyższy Trybunał Sprawiedliwości i Rada Sądownictwa.

Miasto Meksyk zostało podzielone na delegaci lub gminy. Choć nie są one w pełni równoważne z gminą, ponieważ nie mają uprawnień regulacyjnych, w ostatnich latach uzyskały ograniczoną autonomię, a przedstawiciele szefa rządu są teraz wybierani również przez obywateli. W 2016 roku nazwa została zmieniona na Mexico City, a 16 delegacji zostało przekształconych w gminy, z których każda ma własnego burmistrza.