Ropnie u psów: przyczyny, objawy i leczenie

Ropnie u psów to kieszenie ropne gdzieś w ciele, zwykle na skórze, ustach, między palcami lub w jamie ciała.

U psów występuje wiele rodzajów ropni, które mogą obejmować małe i powierzchowne za duże i niebezpieczne.

Zwykle pojawiają się u psów jako miejsca nagłego, bolesnego obrzęku, który może być twardy w dotyku lub miękki i przypominający galaretkę. Jednak inne tworzą się wewnętrznie lub głęboko w tkance i nie pojawiają się na zewnątrz skóry. Ropnie mogą również pękać i wyciekać brzydko pachnący płyn wypełniony ropą.

Jeśli zauważysz oznaki ropnia u swojego psa, musisz skonsultować się z weterynarzem w celu ustalenia diagnozy i leczenia. Oto, co powinieneś wiedzieć o przyczynach, objawach i leczeniu ropni u psów.

Przyczyny ropni

Ropnie mają wiele potencjalnych przyczyn, ale zwykle powstają, gdy rana zostaje zakażona bakteriami. Ropnie powstają w odpowiedzi na te bakterie, gdy rana nie jest leczona.

Pasteurella multocida to bakteria, która najczęściej powoduje infekcje skóry u psów. Staphylococcus intermedius to kolejna bakteria powodująca ropnie i zwykle można ją leczyć maściami.

Urazy, które często infekują bakterie powodujące ropnie, obejmują rany w jamie ustnej spowodowane ostrymi przedmiotami, rany po ugryzieniu przez inne zwierzęta i wrastające włosy.

Niektóre rasy mają predyspozycje do rozwoju ropni. Należą do nich chiński shar-pei, buldog angielski i labrador retriever, z których wszystkie mają krótkie, sztywne włosy, które mogą zostać wepchnięte z powrotem do mieszków włosowych i zakażone, powodując ropnie między palcami.

Psy na wolnym powietrzu są również bardziej podatne na ropnie.

Urazy skóry, jamy ustnej i płuc są częstsze u zawodników lub psy na dworze, ponieważ mają więcej okazji do kontaktu z ostrymi, brudnymi przedmiotami lub połykania lub wdychania źdźbeł trawy, które są ostrymi nasionami, które mogą wbijać się w tkankę.

Psy, które nie zostały wykastrowane lub spryskane również mają tendencję do rozwijania ropni, ponieważ częściej walczą z innymi zwierzętami i mają rany po ugryzieniu. Co więcej, starsze samce, które nie zostały wykastrowane, są bardziej narażone na choroby prostaty, które mogą powodować ropnie prostaty, a starsze samice nie poddane sterylizacji są bardziej narażone na infekcje gruczołu sutkowego, które mogą prowadzić do ropni.

Inne przyczyny obejmują zatknięte worki odbytu, infekcje krwi powodujące ropnie wątroby, uszkodzenie zębów, które może powodować ropnie korzeni oraz infekcje ucha, zatok lub jamy ustnej, które mogą powodować ropnie mózgu.

Prawie każda rana , nawet mały, może ulec zakażeniu i spowodować ropień w organizmie.

Objawy ropnia

Istnieje wiele potencjalnych objawów, które mogą się pojawić przy ropniu. Twój weterynarz będzie mógł pobrać wymaz i badanie krwi, aby określić, jaki rodzaj infekcji bakteryjnej ją powoduje i czy infekcja przeniosła się do krwioobiegu.

Oto kilka oznak ropnia, które należy uważaj na:

• Ból, stan zapalny, obrzęk i zaczerwienienie w miejscu występowania
• Ciepło pochodzące z witryny
• Utrata apetytu
• Gorączka
• Letarg
• Nadmierne lizanie lub żucie miejsca
• Wypadanie włosów w miejscu
• Krwawienie lub sączenie wokół rana
• Czarna lub śmierdząca cuchnąca skóra (jeśli nie jest leczona)

Inne specyficzne objawy mogą pojawić się w zależności od miejsca zakażenia.

Na przykład pies z raną powstałą w wyniku zakażenia woreczków odbytu może zrzucić pupę na ziemię. Pies z ropniem płucnym może wykazywać takie objawy, jak kaszel lub trudności w oddychaniu.

Ropnie wewnętrzne są trudne do zdiagnozowania bez testów i narzędzi weterynaryjnych i mogą powodować niewiele, jeśli w ogóle, zewnętrznych objawów.

Leczenie ropni

Większość zewnętrznych ropni może być leczona przez lekarza weterynarii jako procedura pacjenta. Zabieg ten zwykle obejmuje nakłucie ropnia w celu prawidłowego drenażu lub jego chirurgiczne usunięcie.

Czasami konieczne jest znieczulenie. Antybiotyki są niezbędne, aby zwalczyć i zapobiec dalszej infekcji.

W celu zmniejszenia obrzęku można również przepisać leki przeciwzapalne. Miejsce ropnia powinno być monitorowane, aby zapewnić prawidłowe gojenie, a późniejsze badanie weterynaryjne prawdopodobnie będzie wymagane.

Weterynarz może zalecić elżbietański kołnierz lub bandaże, aby zapobiec lizaniu i żuciu. Możesz także zechcieć użyć miejscowych maści lub rozwiązań na przyszłe problemy skórne, aby zapobiec infekcji.

W przypadku niektórych ropni lekarz weterynarii może zastosować bardziej specyficzne leczenie.

Na przykład ropnie korzeni zęba można leczyć poprzez wyrywanie chorego zęba lub wykonanie kanału korzeniowego. Ropnie płuc, wątroby i trzustki mogą wymagać operacji. Zainfekowane worki odbytu można również usunąć chirurgicznie.

Większość ropni można usunąć bez dalszych komplikacji przez weterynarzy, chociaż wewnętrzne ropnie, które pękają, mogą przenosić bakterie na inne narządy i części ciała. Dlatego ważne jest, aby leczyć ropnie szybko i dokładnie.