Religie w Rosji

Rosyjskie prawosławie

Gdy lepiej poznasz rosyjską kulturę, zdadzą sobie sprawę z dużej roli, jaką religia odgrywa w społeczeństwie rosyjskim. Od XI wieku ludność słowiańska była pogańska, ale po tym, jak książę Włodzimierz Krasno Solnyshko (Czerwone Słońce) zdecydował się zostać chrześcijaninem, natychmiast ochrzcił całą ludność, czasami nawet używając siły. Później w jakiś sposób Rosjanie zakochali się w prawosławiu, a jego rytuały stały się dla nich inspiracją. Ponieważ władze carskie zawsze były bardzo religijne i dlatego mocno wspierały prawosławie, Kościół prosperował w całym kraju. W całej Rosji był ogromny ruch na rzecz budowania kościołów i świątyń; piękno tych budynków wywarło wrażenie na prawosławnych i innych religiach. Największe świątynie koncentrują się w sercu rosyjskiego chrześcijaństwa w centralnym regionie i stolicy kraju – Moskwie.

Powszechnie wiadomo, że prawosławie jest religią ścisłą, z wieloma zasadami, postami i ograniczeniami w porównanie z wiarą baptystów czy nawet katolików. Niemniej jednak w Rosji ludzie przyjęli prawosławie, a obecnie wielu ludzi jest nadal bardzo pobożnych.

Krótka historia rosyjskiej świątyni prawosławnej

Kościół lub świątynia to duchowy budynek stworzony dla przemijanie nabożeństw, budowane i konsekrowane w sposób szczególny. W chrześcijaństwie świątynia jest domem Bożym, miejscem modlitwy.

Tradycje budowania świątyń rozwinęły się na przestrzeni setek lat. Najczęściej chrześcijańskie świątynie wyglądają jak krzyż, który w swojej wschodniej formie ma krzyże równej długości, od góry. Najsłynniejszą świątynią chrześcijańską była katedra św. Zofii w Konstantynopolu, stolicy Bizancjum. Jej okrągłe kopuły stały się przykładem przyszłych przedsięwzięć architektonicznych dla świątyń prawosławnych. Okrągłe kopuły i łuki symbolizowały wieczność i doskonałość i miały na celu uczynić ich obserwatorów bardziej „duchowo świadomy”. Ikony z wizerunkiem Matki Bożej zawieszano zwykle w apsydach w pobliżu ołtarza, a na ołtarzu ustawiano wizerunki Wieczerzy Pańskiej. Świątynia chrześcijańska ma zwykle trzy odrębne części: przedsionek, część środkową i ołtarz. Większość świątyń w Starej Rosji była zbudowana z pięcioma „cebulowymi” kopułami.

Aby zbudować kościół, trzeba uzyskać błogosławieństwo hierarchy kościoła. nowa świątynia. Po wybudowaniu nowy kościół lub świątynię poświęcono na cześć Jezusa Chrystusa, Matki Bożej lub jednego lub kilku świętych. Kościół lub katedra z jedną kopułą symbolizowały Boga; dwie kopuły były symbolami boskiej i ludzkiej natury Jezusa Chrystusa, trzy kopuły – Trójca, pięć – Jezusa Chrystusa i czterech Ewangelistów. Świątynia z siedmioma kopułami symbolizowała siedem sakramentów kościelnych, dziewięć kopuł – dziewięć anielskich tytułów i trzynaście kopuł – Jezusa Chrystusa i jego dwunastu apostołów.

Forma i kolor kopuły są również bardzo ważne w symbolika religijna. Kopuły w kształcie hełmu symbolizowały walkę chrześcijaństwa z siłami zła; kształt cebuli jest także symbolem płomienia świecy, która z kolei symbolizuje nieśmiertelną duszę. Złote kopuły oznaczają boską chwałę i koronują większość głównych katedr znajdujących się w dużych miastach. Świątynie konsekrowane ku czci Matki Bożej mają niebieskie kopuły ze złotymi gwiazdami, które symbolizują Gwiazdę Betlejemską. Kopuły zbudowane na cześć Trójcy mają zielone kopuły, a świątynie poświęcone ku czci świętych mają zielone lub srebrne kopuły.

Ściany chrześcijańskich świątyń są zawsze pomalowane obrazami o tematyce biblijnej: stworzenie świata, życie Adama i Ewy, Wieczerza Pańska i Sąd Ostateczny. Zwykle nad ich łukami znajdują się wizerunki czterech Ewangelistów, aw łukach są wizerunki apostołów, świętych i proroków. Na kolumnach zwykle maluje się wizerunki męczenników .

Konstrukcja świątyń chrześcijańskich jest projektowana z uwzględnieniem następujących zasad: ołtarz jest zawsze umieszczony na wschodnim krańcu, a poziom jego posadzki jest nieco wyższy niż w pozostałych salach świątyni. Jest to również główna część świątyni, co oznacza, że tylko mężczyźni mają pozwolenie na wejście do środka. Środek ołtarza to miejsce, z którego wypowiadane są nabożeństwa. Przechowywane są tu ważne przedmioty sakralne (krzyż, Biblia, tabernakulum, cyborium i kapral – kawałek jedwabiu z umieszczonym w trumnie wizerunkiem Jezusa Chrystusa). Tylną ścianę ołtarza zajmuje ikonostas: przegroda z rzędami ikon. Wzdłuż ścian kościołów i katedr znajdują się chóry. Zachodnia część świątyni jest przeznaczona dla osób, które nie zostały jeszcze ochrzczone, ale zamierzają przyjąć wiarę chrześcijańską, oraz dla ludzi, którzy wyznają swoje grzechy.

Rosyjskie nabożeństwa prawosławne

Boskość nabożeństwa odprawiane w kościele są wyrazem wierzeń ludzi i ich miłości do Boga. Podczas tych nabożeństw księża noszą specjalne stroje, które mogą mieć różne kolory (żółty, biały, niebieski, czerwony, zielony, fioletowy lub czarny ze srebrnym). Głównym nabożeństwem jest liturgia poprzedzona siedmioma czynnościami w ciągu dnia: wieczorek wieczorny, nabożeństwo o północy, jutrznia i cztery inne nabożeństwa. Ta runda nabożeństw oznacza wdzięczność ludzi wobec Boga za ocalenie od grzechów i grzechu ludzkości w ogóle. W Kościele prawosławnym sporadycznie odbywają się także obrzędy religijne. Są to nabożeństwa związane z sakramentami religijnymi (m.in. chrzciny, wesela i pogrzeby).

Rytuał Nabożeństwa prawosławne powstał przed wiekami, w pierwszym prawosławnym Konstantynopolu. Kościół prawosławny ma trzy codzienne nabożeństwa w ciągu dnia. Dzieli się również na różne sakramenty: przyjęcie komunii, chrzciny, ostateczne namaszczenie, namaszczenie, zaślubiny i święcenia. Oprócz tych sakramentów istnieją również specjalne nabożeństwa związane z różnymi świętami religijnymi. Codzienne nabożeństwa trwają przez cały dzień. Nabożeństwa wieczorne składają się z nabożeństwa dziewiątej godziny, pieśni wiecznej i komplety. Te nabożeństwa sygnalizują dziękczynienie, które ludzie składają Bogu za ten dzień i prośbę o ocalenie śpiącego w nocy. Poranne nabożeństwa rozpoczynają się o północy, która jest poświęcona powtórnemu przyjściu Jezusa Chrystusa. Następnym nabożeństwem jest Jutrznia, która symbolizuje dziękczynienie Bogu za poprzednią noc i konsekrację nowego dnia. Trzecia część porannego nabożeństwa to nabożeństwo pierwszej godziny. Ta boska służba, podobnie jak nabożeństwa trzeciej, szóstej i dziewiątej godziny po niej, jest krótka i składa się z kilku psalmów i nabożeństw.

Nieszpory są obchodzone w świątyniach w nocy przed niedzielami i świętami religijnymi. Najbardziej uroczyste nieszpory odbywają się przed Bożym Narodzeniem i Wielkanocą, a większość nabożeństw jest poświęcona tym świętom. Tradycja wieczornych nabożeństw jest bardzo stara: pojawiła się, ponieważ legendy głoszą, że Jezus Chrystus i jego apostołowie często modlili się tylko w nocy. Ponadto chrześcijanie, którzy żyli w pierwszych latach naszej ery, musieli modlić się i odprawiać nabożeństwa potajemnie iw nocy z powodu obawy przed prześladowaniami ze strony Rzymian.

Podczas pierwszej części Nieszporów kapłani przypominają ludziom historie ze Starego Testamentu, a chór śpiewa psalmy o stworzeniu świata i modli się o przebaczenie. Drugą częścią tej boskiej służby jest Wielkie Wybory, które poświęcone jest proszeniu Boga o pomoc. Jest to nabożeństwo ogólne, w którym biorą udział wszyscy ludzie, i zawsze zaczyna się ono z powodu masowych apeli ze strony wiernych, aby modlić się razem. Podczas Wielkiego Wyboru kapłan czyta siedem tajnych nabożeństw przy ołtarzu, a chór śpiewa psalmy o sprawiedliwych ze Starego Testamentu io Jezusie Chrystusie. Następnie chór śpiewa hymn na cześć Boga, a kapłani obchodzą uczestników ceremonii z kadzielnicą (naczyniem, w którym pali się kadzidło) i świecami.

Kolejną akcją nieszporów jest grupa nabożeństw generalnych do Matki Bożej i wszystkich świętych (między innymi Jana Chrzciciela, św.Mikołaja cudotwórcy, św.Cyryla i Metodii) na potrzeby całej ludzkości. Następnie rozpoczyna się poranna część Nieszporów: kapłan opowiada o wydarzeniach Nowego Testamentu, a temat nabożeństw zmienia się z pokuty na duchową radość. Chór śpiewa o narodzinach Jezusa Chrystusa i czyta sześć psalmów o Bożym miłosierdziu. Wreszcie rozpoczyna się najbardziej uroczysta część Nieszporów. Kapłani zapalają wszystkie świece i wszyscy wchodzą do świątyni, symbolizując apostołów, którzy przyszli do grobu Jezusa Chrystusa i wiedzieli o jego zmartwychwstaniu.

Każdy kościół prawosławny ma dzwonnicę.Wiele osób uważa, że dzwony są tradycyjnymi ortodoksyjnymi instrumentami muzycznymi, a organy są tradycyjnymi instrumentami katolickimi, ale w rzeczywistości dzwony przybyły do Starej Rosji z katolickiej Europy, a organy pojawiły się w prawosławnym Bizancjum.

Obecnie w prawosławnych świątyniach jest zwykle dużo dzwonów. różne rozmiary. Z dużych dzwonów korzysta się rzadko, tylko podczas szczególnie uroczystych lub tragicznych wydarzeń. Inni dzwonią podczas nabożeństw i świąt religijnych. Najpierw dzwony były czworościenne, ale od X wieku stały się okrągłe. Specyficzne przepisy kościelne określają kolejność i melodię bicia dzwonów, na przykład powolne bicie jednego dzwonu nazywa się dzwonem kościelnym: jest zaproszeniem do świątyni i znakiem, że chodzi o nabożeństwo W okresie Wielkiego Postu dzwonienie w dzwony jest zredukowane do minimum. Wcześniej dzwonki służyły tylko do wzywania wiernych na nabożeństwo, ale teraz dzwoni się w dzwony kilka razy dziennie – przecież atmosfera jest bardzo ważna .

Jak zachowywać się w kościele prawosławnym

Wszyscy odwiedzający cerkwie prawosławne, w tym ci, którzy nie wyznają prawosławia, muszą okazywać szacunek. Przy wejściu do świątyni, mężczyźni muszą zdjąć nakrycia głowy (dotyczy to czapek, bandan, szalików itp.), a kobiety przeciwnie – zakryć głowy chustami. Na progu świątyni należy zatrzymać się na chwilę, skrzyżować, używając prawej ręki i łuku. Działania te są zewnętrznymi przejawami wierzeń Prawosławni. Oczywiście, jeśli nie jesteś chrześcijaninem, nie musisz się krzyżować, ale dobrze byłoby wejść do świątyni powoli i cicho. Zatrzymaj się na chwilę przed wejściem, skoncentruj się na myśli, że wchodzisz do duchowego miejsca , więc idź dalej. Kiedy wchodzisz, zachowaj ciszę, nie rozmawiaj ze sobą, chyba że jest to absolutnie konieczne. Nie rozmawiaj o tym, co widzisz wokół z ludźmi w środku. Jeśli mówisz, rób to po cichu, zadawaj pytania tylko kobietom, które pracują w kościele. Zwykle znajdziesz je na końcu sali, gdzie sprzedawane są świece i inne przedmioty kościelne (takie jak ikony, małe krzyże i srebrne łańcuszki). Jeśli wchodzisz do klasztoru, zasady mogą być jeszcze surowsze. Kobiety nie powinny nosić krótkich spódniczek ani spodni, chociaż w niektórych miejscach na zwykłe ubranie można założyć długą spódnicę. Obowiązują tu również kościelne zasady dotyczące nakrycia głowy.

Kiedy ludzie przyjmują błogosławieństwo od księdza, powinni skrzyżować ręce na piersiach, prawą dłoń na lewej, całując ikony, nie powinni całować w twarze wizerunków Jezusa Chrystusa, Matki Bożej lub świętych. Każdą ikonę można pocałować tylko raz, nawet jeśli zawiera obrazy więcej niż jednej osoby. Oczywiście ta informacja dotyczy tylko wyznawców religijnych, którzy wierzą i uczęszczają na nabożeństwo z określonymi oczekiwaniami. Jeśli wszedłeś do kościoła z powodów kulturowych, nie musisz uczestniczyć w tych rytuałach.

Ponadto prawosławni zwiedzający mogą stawiać świece w kościołach. Ta praktyka jest właściwie otwarta dla każdego, ale jeśli nie wierzysz w takie rzeczy, ta praktyka na nic się nie przyda. Jeśli jednak masz na to ochotę – śmiało. Zwykle można kupić świece wewnątrz zauszników i należy je zapalać od innych świec już zapalonych. Przed każdą ikoną można umieścić świece zapalone dla zdrowia; świece zapalane za zmarłych należy umieszczać tylko przed krucyfiksem. Należy również pamiętać, że wszystkie nabożeństwa w świątyniach prawosławnych w Rosji odprawiane są w języku starosłowiańskim; to nie brzmi jak normalna mowa, ale bardziej jak piosenka. Można by pomyśleć, że przemówienie byłoby pełne ducha, ale Kościół prawosławny jest uroczysty i nie pozwala na wiele radości. Ludzie zachowują się jakby cierpieli lub po prostu bardzo spokojni, odwiedzanie kościoła jest dla nich bardziej zobowiązaniem. Dla wierzących , to nie jest miejsce na spotkania z przyjaciółmi, chwalenie Pana i radość. Podsumowując, wszyscy ludzie podczas wizyty w cerkwi powinni zachowywać się prosto, naturalnie i z szacunkiem.

Judaizm

Historycznie Rosja zawsze miała dość dużą społeczność żydowską, pomimo sankcjonowanych przez rząd prześladowań wierzących Żydów przed i w czasach radzieckich. Religia ta utrzymywała smutne miejsce w historii Rosji, ponieważ Żydzi byli często naciskani przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną. Rosyjska Cerkiew Prawosławna zawsze była główną gałęzią wyznaniową i posiadała ogromną władzę, a tym samym najbardziej ucierpiał judaizm. Wielu rosyjskich Żydów musiało wyemigrować do innych krajów Tak więc w dzisiejszych czasach Żydzi nie będą wyrażać swoich przekonań zbyt szeroko lub publicznie, mimo że usankcjonowane przez rząd prześladowania ustały. Niemniej jednak w Sankt Petersburgu jest stosunkowo duża społeczność żydowska i mają dużą synagogę chóralną, która znajduje się przy ulicy Lermontowskiego 2.Wizyta w tym religijnym budynku to prawdopodobnie najlepszy sposób, aby dowiedzieć się o judaizmie i jego praktykach w dzisiejszej Rosji.

Buddyzm

Ponad dwa i pół tysiąca lat buddyzm jest jedną z trzech najstarszych religii. Głową wszystkich buddystów jest Dalajlama, co dosłownie oznacza „Ocean Mądrości”. W Rosji buddyzm został po raz pierwszy przyjęty przez Buriatów, jeden z wielu rodzajów ludu mongolskiego, który osiedlił się na ziemiach rosyjskich. Rok 1741 uważany jest za oficjalne przybycie religii do Rosji. Po tej dacie buddyzm rozprzestrzenił się na wiele różnych grup rosyjskich, w tym na Kałmuków i Tuwińczyków. Religia ta ucierpiała również w czasach radzieckich: wiele świątyń zostało całkowicie zniszczonych, a mnichów buddyjskich stracono. Na szczęście w latach 90. buddyzm zyskał oficjalne uznanie i zaczął się rozwijać.

Islam

Jeśli będziesz śledzić bieżące wydarzenia, będziesz wiedział, że islam został uznany za niebezpieczna religia; Jednak w swojej najczystszej formie religia sama w sobie jest bardzo sprawiedliwa, wyważona i pokojowa. W Rosji islam jest powszechny, zwłaszcza w południowych regionach kraju. Religia ta ma również wielu wyznawców w innych częściach Rosji, w tym w Petersburgu. Informacje o społeczności rosyjsko-islamskiej w Petersburgu można znaleźć pod adresem Meczet Katedralny, który znajduje się na prospekcie Kronversky, 7. Oprócz tego, że jest to doświadczenie edukacyjne, odwiedzający uważają ten meczet za piękny wizualnie.Jest to jeden z największych meczetów w Europie i może pomieścić do pięciu tysięcy osób. obszerna sala zarezerwowana tylko dla mężczyzn, drugie piętro jest przeznaczone dla kobiet, a trzecie to miejsce, w którym odbywają się lekcje w szkółce niedzielnej. Tutaj można uczyć się języków arabskiego i tatarskiego, a także podstawowych filarów samego islamu.

Szamanizm

Obecnie szamanizm nie jest zbyt rozpowszechniony. Religia rozprzestrzeniła się w Azji Środkowej i wiele osób przyjęło Praktyki szamańskie Najwięcej rozwinęła się religia w Republice Tuwy, która znajduje się w pobliżu Ałtaju i graniczy z Mongolią. W ciągu ostatnich dziesięciu lat szamanizm wraz z buddyzmem odradzał się w Republice Tuwy. W tej chwili mieszka tu około 170 szamanów. W Tuva wielu ludzi wierzy w szamanów i prosi ich o pomoc oraz rady w codziennych sprawach. Ale ludność Tuwy nie jest jedyną grupą ludzi wyznającą szamanizm, ludzie z całego kraju podróżują do Republiki Tuwy na duże odległości, aby poprosić mądrych szamanów o pomoc. Tuva to zdecydowanie wyjątkowy i imponujący region, w którym można usłyszeć magiczny tamburyn Szamanów, zobaczyć ich czarujące tańce i doświadczyć rytuału odmładzania zwanego „Kołem czasu”. Praktyka ta obejmuje medytację i rytualne ogniska, a także seanse jasnowidzenia i dyskusje ze zmarłymi. W Republice Tuwy jest kilka ośrodków, w których można zbliżyć się do podstaw tej religii. Tutaj szamanizm opiera się na bliskim kontakcie z naturą oraz na związku między ludzką naturą a mądrością. Ale jeśli spotkasz „szamanów” gdziekolwiek w Rosji lub na świecie, bądź ostrożny, ponieważ nie zawsze są oni autentyczni i wydają się bardziej przypominać sekty, co niestety daje religii złą sławę.