Przykładowe oświadczenia wykonawcy – łączenie swojego sh * t
Oświadczenie wykonawcy na całej stronie: karen atkinson
W swojej pracy od 20 lat wykorzystuję odkrywcze aspekty historii, które mają głęboki wpływ na naszą współczesną kulturę. W obecnym klimacie, w którym wielu uważa, że historia nie ma znaczenia, nieustannie powracam do tych aspektów, które często są ukryte lub przeinaczane w „oficjalnych” nagraniach dla potomności. W moich różnorodnych i różnorodnych podejściach do tworzenia sztuki; instalacjach; publicznych, kuratorskich i projektów internetowych, kontekst pracy ma wpływ na stosunek pracy do widza.
Moje prace obejmują kontekst ulicy, muzea, kina do prezentacji dźwięku przez parkometry. Często skupia się na pułapkach mocy i rytuałach potrzebnych do jej działania lub przywołuje tradycyjne zdystansowanie suplikanta przez sprawujących władzę, oddanie głosu tym, którzy są często niesłyszani lub ujawnienie mocy języka poprzez historię. Dzieło przybiera różne formy mające na celu wciągnięcie widza jako współautora i świadka, stworzenie nowych i nieprzewidywalnych cykli myśli i skojarzeń, stwarzając eksperymentalną szansę na zmierzenie się spostrzeżeń, perspektyw i założeń.
Mój obecny projekt „Więzień miłości” to instalacja multimedialna z projekcją 41-minutowego filmu reżyserskiego na blasku na ciemnym ekranie wykonanym przez artystę. Dostępne są ławki autobusowe do wygodnych siedzeń oraz ścieżka dźwiękowa z wieloma wywiadami, muzyką i dźwiękiem. Kiedy obrazy są wyświetlane w poświacie na ciemnym ekranie, ładuje ekran, tak że gdy obraz się zmienia, pozostawia przed nim ślad obrazu, często wpływając na następny obraz – w taki sposób, że historia robi to samo .
„Więzień miłości” to wielowarstwowa opowieść o mojej cioci i wuju, którzy pobrali się nielegalnie w 1934 roku w Tijuanie w Meksyku. Była rasy białej (Duński Amerykanin), był Amerykaninem pochodzenia japońskiego. Byli włączeni do internowania Amerykanów pochodzenia japońskiego podczas II wojny światowej. Chociaż mój dziadek dorastał z Amerykaninem pochodzenia japońskiego jako jego najlepszym przyjacielem, kiedy jego siostra wyszła za mąż, została odrzucona przez jej braci i siostry . Kiedy lokalna gazeta dowiedziała się o ich małżeństwie kilka lat później, trafiła na pierwsze strony lokalnej gazety. Projekt ten jest złożonym układem historii, ujawniającym sprzeczności tkwiące w życiu tej niegdyś bliskiej rodziny i ich późniejsze „wyzdrowienie” po ekstremalnych atakach ras sm.
Sztuka pozostaje silnym pretendentem do tego, jak dzielimy się swoimi przemyśleniami i pomysłami. Na przestrzeni dziejów sztuka przetrwała falę informacji i pozostaje nieprzewidywalnym źródłem wyobraźni. Ma możliwość zmiany myśli, otwierania nowych pomysłów i zapożyczania z otrzymanych pomysłów, tak powszechnych w naszym systemie edukacyjnym. Nie mam wielkich złudzeń, że sztuka wywoła rewolucję w tradycyjnym sensie, ale byłem świadkiem potężnych zmian, jakie może wprowadzić w jednostce. Tylko jeden nowy pomysł może zmienić postrzeganie danej osoby. Świat może nie zmienić się w jednej chwili dzięki sztuce, ale opowieść opowieść jest powolna i mdła, rozprzestrzeniając się na aktywną część naszego mózgu. Może opuścić studio i objechać cały świat, a mimo to wrócić do studia, w którym wszystko może się zdarzyć.
Wykorzystanie materiałów w mojej pracy jest obliczane . Często szukam dróg nieoczekiwanych. Ironiczny zwrot w obrazach lub rzeczach, których możesz się spodziewać. Albo ich kombinacje. Prowokowanie uczestnika do nowych i być może niezbadanych terytoriów.
krótkie oświadczenie artysty: Sam durant
Moje prace krytycznie odnoszą się do kwestii społecznych, politycznych i kulturowych. Często odwołując się do historii Ameryki, moja praca bada zróżnicowane relacje między kulturą popularną a sztuką piękną. Angażując tematy tak różnorodne, jak ruch na rzecz praw obywatelskich, południowa muzyka rockowa i architektura modernistyczna, moja praca odtwarza znane znaki wizualne i dźwiękowe, układając je w nowe konceptualnie warstwowe instalacje. Chociaż w każdym projekcie wykorzystuję różnorodne materiały i procesy, moja metodologia jest spójna. Chociaż nie zawsze mogą istnieć materialne podobieństwa między różnymi projektami, są one połączone powtarzającymi się formalnymi obawami i tematem. Tematyka każdego z prac determinuje materiał i formę pracy. Każdy projekt często składa się z wielu prac, często w różnych mediach, pogrupowanych według określonych tematów i znaczeń. Podczas badań i produkcji pojawiają się nowe obszary zainteresowań i prowadzą do kolejnych prac.
krótkie oświadczenie artysty: millie wilson
Myślę o moich instalacjach jako niedokończone inwentarze fragmentów: obiektów, rysunków, obrazów, fotografii i innych wynalazków. To improwizowane miejsca, w których skonstruowane i gotowe są używane do kwestionowania naszego tworzenia świata za pomocą języka i wiedzy. Moje aranżacje są schematyczne, zapraszają widza do wejścia w przestrzeń spekulacji. Opieram się na naszych pragnieniach piękna, poetyki i uwodzenia.
Dotychczasowe dzieło wykorzystywało ramy muzeum, aby zaproponować tajną historię nowoczesności, a procesu, wskazują na stereotypy różnicy, które są ukryte na widoku. Odkryłem, że historie surrealizmu i minimalizmu są przydatne w przearanżowaniu otrzymanych pomysłów. Tworzone przeze mnie przedmioty wpisują się w kanon sztuki modernistycznej, w nadziei, że uwidocznią to, co przeoczane jest w historyzowaniu artysty. Ten projekt zawsze opierał się na przyjemności i estetyce.
bio: martin kersels
Panie Kersels urodził się w Los Angeles i uczęszczał do UCLA, uzyskując tytuł licencjata. w sztuce w 1984 roku i tytuł M.F.A. w 1995 roku. Jego dorobek sięga od wspólnych występów z grupą SHRIMPS (1984–93) po wielkoformatowe rzeźby, takie jak Tumble Room (2001). Od 1994 r. Obiekty i projekty pana Kerselsa były wystawiane w muzeach w kraju i za granicą, w tym na Biennale Whitney w 1997 r., W Centre Pompidou, MOCA Los Angeles, Museum Tinguely, Kunsthalle Bern i J. Paul Getty Museum. Przegląd jego twórczości, Heavyweight Champion, został zorganizowany i wystawiony przez Muzeum Tang w 2007 r. I Santa Monica Museum of Art w 2008 r. Jego rzeźba wielkości pokoju 5 piosenek i towarzysząca jej seria performansów, Live on 5 Songs, była na zobacz na Biennale Whitney 2010. Przed dołączeniem do wydziału w Yale był wykładowcą i współdyrektorem programu artystycznego w California Institute of the Arts. Pan Kersels został mianowany profesorem nadzwyczajnym i dyrektorem studiów podyplomowych w dziedzinie rzeźby w 2012 roku.
bio: karen atkinson
Karen Atkinson jest artystką medialną, instalacyjną, artystką publiczną, niezależną kuratorką i współpracownikiem. Atkinson opublikował i redagował gościnnie wiele publikacji. Wystawiając i kuratorując na arenie międzynarodowej, prace Atkinsona były pokazywane w RPA, Australii, Europie, Meksyku, Kanadzie, w całych Stanach Zjednoczonych, a także na Piątym Biennale w Hawanie na Kubie i Biennale w Paryżu w 2011 r. Wystąpiła TED Talk na temat hybrydy kariery dla artystów w http://www.gyst-ink.com/our-team/. W 1991 roku była współzałożycielką Side Street Projects, organizacji non-profit prowadzonej przez artystów w Los Angeles, która nadal rozwija się w Pasadena. Atkinson jest wykładowcą w CalArts od 1988 r. Od ponad 20 lat prowadzi warsztaty, zarówno regionalne, jak i krajowe, dla organizacji takich jak California and Boston Lawyers for the Arts, College Art Association, NCECA, The National Association of Arts Organizacje i dziesiątki dodatkowych przestrzeni prowadzonych przez artystów i organizacji non-profit oraz uniwersytetów. Karen stworzyła oprogramowanie GYST dla artystów od podstaw, aw 2000 roku założyła GYST jako firmę świadczącą usługi profesjonalnych praktyk artystycznych. Obecnie Atkinson wybiera skupić się na poprawianiu życia artystów, a mniej na wystawianiu własnych prac. W wolnym czasie zasiada w zarządach i radach doradczych lokalnych i krajowych organizacji artystycznych, doradza artystom w ich karierze i stara się jak najbardziej wpakować w sztukę kłopoty. Aby zobaczyć niektóre projekty Karen, odwiedź http://www.karenatkinsonstudio.org