Przepuklina górnego krążka piersiowego, po której następuje ostra postępująca paraplegia

Częstość występowania objawowej przepukliny krążka piersiowego wynosi 1 na milion na rok i występuje tylko w 0,25–0,75% wszystkich krążków międzykręgowych przepukliny.1 Nasz niniejszy przypadek jest szczególnie wyjątkowy, ponieważ przepuklina górnego krążka piersiowego spowodowała ostrą postępującą paraplegię, a przepuklina, która migrowała do tyłu w kanale kręgowym, została pomyślnie wycięta przez operację tylną bez zrostu. Rzadkość występowania przepukliny krążka piersiowego prawdopodobnie wynika z faktu, że kręgi piersiowe są stabilizowane mechanicznie przez stawy głowy żeber, dzięki czemu unika się dynamicznego stresu3. Nasz przegląd piśmiennictwa wykazał, że objawy przepukliny krążka piersiowego były głównie bóle pleców, powoli postępująca mielopatia, radikulopatia nerwu piersiowego i dysfunkcja pęcherza. 2, 4, 5, 6 Odnotowano przypadki, w których ostra paraplegia rozwinęła się z przepuklin krążka piersiowego; 7, 8 jednak niniejszy przypadek jest wyjątkowy, ponieważ migrowały do tyłu w górnym odcinku piersiowym kanału kręgowego w kierunku grzbietowej strony opony twardej.

Opisywano, że większość przepuklin krążków piersiowych była typu tylnego lub tylno-bocznego wybrzuszonego. podali, że przepuklina krążka piersiowego była najczęściej związana ze zwapnieniem radiologicznym dysku. 9, 10, 11 W naszym przypadku jednak przedoperacyjne zdjęcie rentgenowskie, tomografia komputerowa i badanie makroskopowe przepukliny dysku nie wykazywały zwapnień. W jednym z doniesień, w którym przepuklina krążka piersiowego została sekwestrowana na tylno-boczną stronę kanału kręgowego, znaleziono 12 W opisywanym przypadku badanie RTG i TK nie wykazało zwapnienia przepukliny dysku, podobnie jak u naszego pacjenta.

Było kilka doniesień o zabiegach chirurgicznych w przypadku przepuklin krążka piersiowego. Stillerman i wsp.2 opisali cztery podejścia chirurgiczne w przypadku przepuklin krążka piersiowego: (1) przezklatkowe, (2) przezpłaszczowe oszczędzające, (3) pozakojowe boczne i (4) transpedikularne. Niektórzy autorzy podali, że dyskektomia przednia lub przednio-boczna może być najprostszą i najskuteczniejszą metodą wycięcia krążka międzykręgowego i odciążenia rdzenia kręgowego. 4, 13, 14 Ponadto Vanichkachorn i Vaccaro6 podali, że tylna laminektomia jest kontrowersyjna w leczeniu objawowego krążka piersiowego. wypukłości i zalecił ostrożny wybór procedury operacyjnej spośród dostępu przedniego, bocznego i tylnego. Unikanie dostępu tylnego może być związane z faktem, że tylna laminektomia kręgosłupa piersiowego charakteryzująca się kifozą nie doprowadziłaby z powodzeniem do odbarczenia rdzenia kręgowego uciskanego przez tylny wybrzuszony dysk, a ponadto rdzeń kręgowy mógłby zostać łatwo uszkodzony podczas wykonywania usunięcie krążka za pomocą tylnej laminektomii. Jednak w omawianym przypadku osiowe obrazowanie MR wykazało, że guz był umiejscowiony tylno-bocznie i uciskał worek opony twardej głównie od strony tylnej, a na podstawie pierwotnego rozpoznania klinicznego i obrazowego można było podejrzewać również ostry idiopatyczny krwiak lub ropień nadtwardówkowy, dlatego wykonano operację tylną. Po laminektomii na poziomie T2 – T3 koniec materiału przepukliny krążka międzykręgowego można było wykryć w przestrzeni nadtwardówkowej, dzięki czemu mogliśmy z łatwością wykonać wycięcie, bez uszkodzenia opony twardej. W omawianym przypadku paraplegia rozwinęła się po wcześniejszym bólu pleców trwającym kilka dni. Patogenezę tej przepukliny krążka piersiowego można zatem spekulować w następujący sposób: Poprzedzające samoistne zwyrodnienie krążka spowodowane otyłością (wzrost: 177 cm, waga: 100 kg) spowodowało poruszenie dysku, a następnie gwałtowny i chwilowy wzrost ciśnienia śródtkankowego z powodu doszło do skręcenia ciała itp., w wyniku czego zwłóknienie pierścienia pękło więzadło podłużne tylne i migrowało do tyłu w kanale kręgowym.

Ogólnie brak jest charakterystycznych wzorców neurologicznych dla objawowej przepukliny krążka piersiowego, a lokalizacja bólu wywołanego przepukliną krążka piersiowego jest czasami niejednoznaczne. Z tych powodów dokładne rozpoznanie objawowej przepukliny krążka piersiowego jest znacznie utrudnione. Fakty te mogą prowadzić do opóźnienia w postawieniu diagnozy, co może skutkować postępującymi zaburzeniami neurologicznymi. Wcześniejsze doniesienia wskazywały jednak, że pooperacyjne wyniki ostro rozwijającej się przepukliny krążka piersiowego są generalnie zadowalające.15 Dlatego odpowiednia diagnoza i wcześniejsze leczenie oparte na dokładnym badaniu neurologicznym i obrazowaniu diagnostycznym, takim jak obrazowanie MR, mogą prowadzić do doskonałego przywrócenia funkcji neurologicznej. .