Przeniesienie straty podatkowej
Co to jest przeniesienie straty podatkowej?
Przeniesienie (lub przeniesienie) straty podatkowej to rezerwa, która umożliwia podatnikowi przeniesienie straty podatkowej na przyszłe lata w celu skompensowania zysku. Osoba fizyczna lub firma może żądać przeniesienia straty podatkowej w celu zmniejszenia wszelkich przyszłych płatności podatkowych.
Kluczowe wnioski:
- Przeniesienie straty podatkowej umożliwia podatnikom wykorzystanie straty podlegającej opodatkowaniu w bieżącym okres i zastosować go do przyszłego okresu podatkowego.
- Straty kapitałowe, które przekraczają zyski kapitałowe w ciągu roku, mogą zostać wykorzystane do skompensowania zwykłego dochodu podlegającego opodatkowaniu w wysokości do 3000 USD w dowolnym przyszłym roku podatkowym, na czas nieokreślony, aż do wyczerpania.
- Straty operacyjne netto (NOL), straty poniesione w ramach prowadzenia działalności, mogą być przenoszone na czas nieokreślony w wyniku ustawy o cięciach podatkowych i zatrudnieniu (TCJA); jednakże są one ograniczone do 80% dochodu podlegającego opodatkowaniu w roku, w którym zastosowano przeniesienie.
- Przed TCJA NOL można było przenosić o 20 lat lub dwa lata wstecz bez ograniczenia dolarowego, do kwota dochodu podlegającego opodatkowaniu w roku, w którym zastosowano przeniesienie lub przeniesienie.
- Ustawa CARES w 2020 r. dodatkowo zmodyfikowała zasady dotyczące NOL na lata podatkowe 2018–2020.
Jak działa przeniesienie strat podatkowych
Potraktuj przeniesienie straty podatkowej jako przeciwieństwo zysku lub ujemnego zysku do celów podatkowych. Ujemny zysk występuje, gdy wydatki są większe niż przychody lub straty kapitałowe są większe niż zyski kapitałowe. Rezerwa ta jest doskonałym narzędziem do tworzenia przyszłych ulg podatkowych. Istnieją dwa główne rodzaje przenoszenia strat: przeniesienie straty operacyjnej netto (NOL) i przeniesienie straty kapitałowej.
Przeniesienie strat operacyjnych netto
Do celów podatku dochodowego , NOL to wynik, gdy dopuszczalne odliczenia firmy przekraczają jej dochód podlegający opodatkowaniu w okresie rozliczeniowym. NOL można wykorzystać do skompensowania płatności podatkowych firmy w innych okresach podatkowych za pomocą przepisu podatkowego Internal Revenue Service (IRS) o nazwie przeniesienie NOL. Przeniesienie NOL odnosi się do dochodu netto z bieżącego roku „NOL z przyszłych lat”, aby zmniejszyć jego nadwyżkę podatkową w przyszłym okresie podatkowym.
Na przykład, jeśli firma doświadcza ujemnego dochodu operacyjnego netto (NOI) w pierwszym roku, ale dodatniego NOI w kolejnych latach, może zmniejszyć przyszłe zyski, korzystając z przeniesienia NOL do odnotowania części lub całości straty z pierwszego roku w kolejnych latach. Skutkuje to niższym dochodem podlegającym opodatkowaniu w latach dodatnich NOI, zmniejszając kwotę, jaką firma jest winna rządowi z tytułu podatków. Celem tego przepisu podatkowego jest umożliwienie jakiejś formy ulgi podatkowej, gdy firma straci pieniądze w okresie podatkowym. Ponieważ firma płaci podatki tylko w latach z dodatnim NOI, jedynym sposobem na zminimalizowanie podatkowego wpływu straty jest wyrównanie dochodów w latach dodatnich NOI.
Internal Revenue Service (IRS) uznaje, że zyski z działalności niektórych firm mają charakter cykliczny i nie są zgodne ze standardowym rokiem podatkowym. Na przykład działalność rolnicza podlega różnym warunkom pogodowym i może przynosić znaczne zyski oraz płacić duże podatki w ciągu jednego roku, ponieść NOL w następnym, a następnie pójść za nim w kolejnym dochodowym roku. Aby złagodzić obciążenie podatkowe, rezerwa na przeniesienie strat pozwala NOL w drugim roku na wyrównanie podatków należnych w trzecim roku.
Ograniczenia w przenoszeniu strat operacyjnych netto
Przed wejściem w życie ustawy o cięciach podatkowych i zatrudnieniu (TCJA) w 2018 r. IRS umożliwił firmom przeniesienie NOL na 20 lat do przodu przyszłe zyski lub dwa lata wstecz w celu natychmiastowego zwrotu zapłaconych wcześniej podatków ars, wszelkie pozostałe niewykorzystane straty wygasły i nie można ich było wykorzystać do obniżenia dochodu do opodatkowania.
Dla lat podatkowych rozpoczynających się 1 stycznia 2018 roku lub później TCJA usunęła dwuletnią rezerwę na zwrot kosztów, z wyjątkiem niektórych strat rolniczych i zakładów ubezpieczeń innych niż na życie. Jednak przepis zezwala teraz na nieokreślony okres przenoszenia. Jednak przeniesienia są teraz ograniczone do 80% dochodu netto każdego kolejnego roku. Straty pochodzące z lat podatkowych rozpoczynających się przed 1 stycznia 2018 r. Nadal podlegają poprzednim przepisom podatkowym, a wszelkie pozostałe straty nadal wygasają po 20 lat.
Zgodnie z zasadami TCJA straty w rolnictwie mogą zostać cofnięte o dwa lata w celu natychmiastowego zwrotu wcześniej zapłaconych podatków lub przeniesionych na czas nieokreślony. towarzystwa ubezpieczeń na życie zasadniczo nadal stosują zasady pre-TCJA. Mogą cofnąć o dwa lata lub o 20 do przodu, a 80% limit w dowolnym roku nie ma zastosowania.
Dodatkowe tymczasowe zmiany ograniczeń
Ustawa o pomocy, uldze i bezpieczeństwie gospodarczym (CARES) w 2020 r. w sprawie koronawirusa dodatkowo tymczasowo zmodyfikowała zasady dotyczące przenoszenia NOL.Zgodnie z IRS „ustawa CARES skutecznie opóźnia stosowanie nowelizacji TCJA do 1 stycznia 2021 r. Ponadto ustawa CARES dopuszcza pięcioletni zwrot dla NOL, w tym strat rolniczych i NOL zakładów ubezpieczeń majątkowych, dla lat podlegających opodatkowaniu rozpoczynających się po grudniu 2017 r. i przed 1 stycznia 2021 r. ”
Ustawa CARES zezwala podatnikom korporacyjnym posiadającym kwalifikujące się NOL w latach podatkowych 2018 do 2020 r., aby ubiegać się o zwrot podatku za poprzedni rok, stosując NOL jako przeniesienie, do pięciu lat podatkowych poprzedzających rok podatkowy straty. Ze względu na wartość pieniądza w czasie dla korporacji zazwyczaj bardziej korzystne jest zastosowanie NOL jako przeniesienia, a nie przeniesienia. Zasadniczo zwrot zapłaconych wcześniej podatków w bieżącym roku jest zazwyczaj bardziej korzystny niż przyszłe obniżenie należnych podatków, chyba że istnieje szczególny powód korporacji, który może sprawić, że przeniesienie środków będzie bardziej korzystne. Ustawa CARES tymczasowo usunęła również 80% ograniczenie w dowolnym roku, przywracając je dla lat podatkowych rozpoczynających się po 2020 roku.
Przykład straty operacyjnej netto Carryforward
Dla prostego przykładu zasad przenoszenia NOL po TCJA, wyobraź sobie, że firma traci 5 milionów dolarów w 2021 roku i zarabia 6 milionów dolarów w 2022 roku. Limit przeniesienia 80% z 6 milionów dolarów w 2022 roku wynosi 4,8 miliona dolarów . Przeniesienie NOL obniża dochód podlegający opodatkowaniu w 2022 r. Do 1,2 mln USD (6 mln USD dochodu w 2022 r. – 4,8 mln USD dopuszczalnego przeniesienia NOL). Obliczenie aktywów firmy z tytułu odroczonego podatku dochodowego obejmowałoby 200 000 USD przeniesienia NOL (łącznie 5 mln USD NOL – 4,8 mln USD wykorzystanych przeniesień NOL), które można by wykorzystać po 2022 r.
Rzeczywiste -Światowy przykład przeniesienia strat operacyjnych netto
Przeniesienia i zwroty strat podatkowych zyskały nową uwagę we wrześniu 2020 r., Kiedy New York Times opublikował szczegóły dotyczące zeznania podatkowego prezydenta Trumpa z 2009 roku. Zgodnie z artykułem Timesa „poufne dokumenty pokazują, że od 2010 roku zażądał i otrzymał zwrot podatku dochodowego w łącznej wysokości 72,9 miliona dolarów – cały federalny podatek dochodowy, który zapłacił za lata 2005-2008, plus odsetki”. Było to możliwe dzięki przepisowi NOL o przeniesieniu, który zmienił się w wyniku ustawy Worker, Homeownership and Business Assistance Act z 2009 roku, podpisanej przez prezydenta Obamę.
2009 prawo podatkowe zezwalało na pięcioletnią rezerwę NOL dotyczącą przeniesienia środków za lata podatkowe 2008 i 2009 zamiast dwuletniego przepisu dotyczącego przeniesienia, który obowiązywał w tamtym czasie. Oznaczało to, że NOL poniesione w latach 2008 i 2009 można było wykorzystać do zwrotu podatków zapłaconych wcześniej w ciągu pięciu lat poprzedzających stratę. Jeżeli podatnik zdecydował się przenieść NOL do piątego poprzedniego roku, przeniesienie NOL było ograniczone do 50% dochodu podlegającego opodatkowaniu w piątym poprzednim roku. Jednak pozostałe saldo NOL można przenieść na czwarty poprzedni rok i tak dalej, aż strata zostanie całkowicie wyczerpana.
Strata kapitału Carryforward
Zyski i straty kapitałowe wynikają ze sprzedaży aktywów kapitałowych, takich jak akcje, obligacje, biżuteria, antyki i nieruchomości. W przypadku sprzedaży aktywów kapitałowych zysk (lub strata) ze sprzedaży jest różnicą między jego ceną sprzedaży a podstawą opodatkowania (zazwyczaj jest to cena zakupu składnika aktywów powiększona o koszt ulepszeń). Jeżeli cena sprzedaży jest wyższa niż podstawa podatkowa, wynikiem jest zysk kapitałowy. Jeśli cena sprzedaży jest niższa niż podstawa podatkowa, wynikiem jest strata.
Straty kapitałowe netto (kwota, o którą łączne straty kapitałowe przekraczają łączne zyski kapitałowe) można odliczyć tylko , aby zrekompensować zwykły dochód, maksymalnie do 3000 USD w roku podatkowym (1500 USD w przypadku osobnego zgłoszenia małżeństwa). Straty kapitałowe netto przekraczające próg 3000 USD mogą być przenoszone na przyszłe lata podatkowe aż do ich wyczerpania. Nie ma ograniczeń co do liczby lat, przez które może nastąpić przeniesienie straty kapitałowej.
Przepisy dotyczące podatku od strat kapitałowych zmniejszają dotkliwość wpływu inwestycji straty. Są jednak wyjątki. Inwestorzy muszą uważać na przepisy dotyczące sprzedaży pralni, które zabraniają odkupienia inwestycji w ciągu 30 dni od sprzedaży ze stratą. W takim przypadku strata kapitałowa nie może być zastosowana do obliczeń podatkowych i zamiast tego jest dodawana do podstawy kosztów nowej pozycji, zmniejszając wpływ przyszłych zysków kapitałowych.
Przykład przeniesienia straty kapitałowej
Załóżmy na przykład, że podatnik sprzedał 1000 akcji XYZ za stratę kapitałową w wysokości 10 000 USD, a podatnik był właścicielem akcji przez trzy lata. Zyski i straty kapitałowe są zgłaszane w załączniku D do formularza IRS 1040 zeznania podatkowego. Jeśli akcje są utrzymywane przez ponad rok, okres utrzymywania jest zazwyczaj długoterminowy (z pewnymi wyjątkami w 2018 r. I później w przypadku „mających zastosowanie udziałów w spółce, które po trzech latach są uznawane za długoterminowe”). Podatnik kompensuje długoterminowe zyski długoterminowymi stratami.
Załóżmy, że podatnik ma również 3000 USD zysków długoterminowych, co zmniejsza długoterminową stratę kapitałową netto do 7000 USD. Podatnik może potrącać 3000 USD z tej straty jako odliczenie w celu zmniejszenia innego dochodu, zwanego dochodem zwykłym, w zeznaniu podatkowym za rok bieżący. Pozostała długoterminowa strata kapitałowa wynosi 4000 USD, którą można przenieść na następny rok podatkowy, aby skompensować zyski kapitałowe i zwykły dochód do limitu 3000 USD. Ta polityka podatkowa pozwala inwestorom, którzy odnotowują duże straty podczas pogorszenia koniunktury na rynku, na zmniejszenie zysków rozpoznawanych przez wiele przyszłych lat.