Protokoły online
Treść
- Przygotowanie
Sól fizjologiczna buforowana fosforanem (w skrócie PBS) to roztwór buforowy powszechnie stosowany w badaniach biologicznych. Jest to roztwór soli zawierający chlorek sodu, fosforan sodu i (w niektórych preparatach) chlorek potasu i fosforan potasu. Bufor pomaga w utrzymaniu stałego pH. Osmolarność i stężenie jonów w roztworze zwykle odpowiada ludzkiemu organizmowi (izotoniczność).
Zastosowania
PBS ma wiele zastosowań, ponieważ jest izotoniczny i nietoksyczny dla komórek. Może być używany do rozcieńczania substancji. Służy do płukania pojemników zawierających komórki. PBS może być stosowany jako rozcieńczalnik w metodach suszenia biomolekuł, ponieważ cząsteczki wody w nim zawarte zostaną zbudowane wokół substancji (na przykład białka), które mają być „wysuszone” i unieruchomione na stałej powierzchni. Cienka warstwa wody, która wiąże się z substancją, zapobiega denaturacji lub innym zmianom konformacyjnym. W tym samym celu można zastosować bufory węglanowe, ale z mniejszą skutecznością. PBS może być użyty do pobrania widma referencyjnego podczas pomiaru adsorpcji białek w elipsometrii.
Do dodania funkcji można użyć dodatków. Na przykład PBS z EDTA jest również używany do odłączania przyczepionych i zlepionych komórek. Nie można jednak dodawać metali dwuwartościowych, takich jak cynk, ponieważ spowoduje to opady. W przypadku tego typu aplikacji zalecane są bufory Good.
Przygotowanie
Istnieje wiele różnych sposobów przygotowania PBS. Niektóre preparaty nie zawierają potasu, podczas gdy inne zawierają wapń lub magnez. Poniżej opisano jeden z najbardziej powszechnych preparatów.
10-litrowy bulion 10x PBS można przygotować, rozpuszczając
- 800 g NaCl,
- 20 g KCl,
- 144 g Na2HPO4 · 2H2O
- 24 g KH2PO4
- 8 l wody destylowanej.
Po całkowitym wymieszaniu uzupełnij ostateczny roztwór do 10 L. pH roztworu podstawowego 10X będzie wynosić około 6,8, ale po rozcieńczeniu do 1x PBS powinno zmienić się na 7,4. Podczas sporządzania roztworów buforowych dobrą praktyką jest zawsze mierzenie pH bezpośrednio za pomocą pH-metru. W razie potrzeby pH można wyregulować za pomocą kwasu solnego lub wodorotlenku sodu.
Po rozcieńczeniu uzyskany 1x PBS powinien mieć końcowe stężenie 137 mM NaCl, 10 mM Fosforan, 2,7 mM KCl i pH 7.4.
Inny preparat opisano w Molecular Cloning autorstwa Sambrook, Fritsch i Maniatis, załącznik B.12 w następujący sposób:
Na 1 litr 1X PBS przygotuj w następujący sposób:
- Zacznij od 800 ml wody destylowanej:
- Dodaj 8 g NaCl.
- Dodaj 0,2 g KCl.
- Dodaj 1,44 g Na2HPO4 .
- Dodaj 0,24 g KH2PO4.
- Doprowadź pH do 7,4 za pomocą HCl.
- Dodaj wodę destylowaną do całkowitej objętości 1 litra.
Rozmieść roztwór na porcje i sterylizuj w autoklawie (20 min, 121 ° C, cykl płynny). Przechowywać w temperaturze pokojowej.
- Dulbecco, R. et al. (1954): Tworzenie płytek i izolacja czystych linii z wirusami poliomyelitis. W: J. Exp. Med. vol. 99 (2), strony 167-182. PMID 13130792
- Sambrook, Fritsch, and Maniatis (1989) Molecular Cloning: A Laboratory Manuał, wyd. 2, Cold Spring Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor, Nowy Jork, tom 3, dodatek B.12
- Fragmenty tego artykułu pochodzą z „Sól fizjologiczna buforowana fosforanem. W Wikipedii, bezpłatnej encyklopedii. Pobrano 17 września 2008 r. z http://en.wikipedia.org/wiki/Phosphate_buffered_saline.” Ten artykuł został sprawdzony pod kątem naukowej dokładności i jest używany zgodnie z licencją Wikipedii GNU Wolnej Dokumentacji (GFDL).