Promotor (Polski)

Definicja
rzeczownik, liczba mnoga: promotory
(chemia) Substancja zdolna do zwiększania aktywności katalizatora w celu przyspieszenia reakcji.
(chemistry) Substancja chemiczna, która ma promować rakotwórczość lub mutagenność.
(genetyka) Miejsce w cząsteczce DNA, w którym polimeraza RNA i czynniki transkrypcyjne wiążą się, aby zainicjować transkrypcję mRNA.
Suplement
to w rzeczywistości specyficzne sekwencje DNA, które są rozpoznawane przez czynniki transkrypcyjne, które rekrutują polimerazę RNA w tym miejscu.
W modelu operonowym promotorem jest segment genu, który służy jako miejsce inicjacji, w którym polimeraza RNA wiąże się z transkrypcją i inicjuje ją określonych genów. I odwrotnie, w obecności białka represora ten segment wiąże się z represorem. Z tego powodu polimeraza RNA nie może się z nią wiązać, co zapobiega transkrypcji genów. I ten segment jest teraz określany jako gen operatora.
Pochodzenie słowa: promocja „Middle English promoten, od starofrancuskiego promotora, z łaciny prōmovēre, prōmōt–: prō-, forward + –er.
Terminy pokrewne :

• promotor konstytutywny
• mutacja promotora w dół
• wstawienie promotora
• regiony promotorów