Prawo malejącej użyteczności krańcowej
Czym jest prawo malejącej użyteczności krańcowej?
Prawo malejącej użyteczności krańcowej stwierdza, że dodatkowa użyteczność uzyskana ze wzrostu konsumpcji maleje z każdym kolejnym wzrostem poziomu konsumpcji. Użyteczność krańcowa to zmiana ogólnej użyteczności spowodowana jednostkową zmianą poziomu konsumpcji Konsumpcja jest definiowana jako wykorzystanie dóbr i usług przez gospodarstwo domowe. Jest to składnik w obliczaniu produktu krajowego brutto. Prawo malejącej użyteczności krańcowej stwierdza, że użyteczność krańcowa stopniowo maleje wraz z poziomem konsumpcji, definiując użyteczność jako satysfakcję lub korzyść.
Użyteczność całkowita a użyteczność krańcowa
Użyteczność całkowita jest zagregowaną miarą satysfakcji z konsumpcji, podczas gdy użyteczność krańcowa jest miarą zmiany satysfakcji uzyskanej z konsumpcji w wyniku zmiany konsumpcji.
MU (x) = TU (x) – TU (x – 1)
Użyteczność krańcowa uzyskana z x-tej jednostki zużycia jest równa różnicy między całkowitą uzyskaną użytecznością z x jednostek konsumpcji i całkowitej użyteczności uzyskanej z x – 1 jednostek konsumpcji.
Prawo malejącej użyteczności krańcowej – analogia
Prawo malejącej użyteczności krańcowej jest najlepiej rozumiane poprzez analogię. Rozważmy następujący przykład:
John jest bardzo głodny i idzie do restauracji, która oferuje bufet. Napełnia swój talerz jedzeniem i zaczyna jeść. Poziom satysfakcji uzyskanej przez Johna z talerza z jedzeniem jest wprost proporcjonalny do poziomu głodu Johna. Dlatego pierwszy talerz z jedzeniem da Janowi więcej satysfakcji (użyteczności) niż drugi talerz z jedzeniem, co z kolei da Johnowi więcej satysfakcji niż trzeci talerz jedzenia.
Powyższa sytuacja ma miejsce, ponieważ każdy talerz z jedzeniem zmniejsza poziom głodu Johna. Zmniejszenie poziomu głodu skutkuje mniejszym zadowoleniem z talerza spożywanego jedzenia. Każdy talerz z jedzeniem wypełnia Johna, a tym samym zmniejsza satysfakcję, jaką dostanie z kolejnych talerzy. Matematycznie można to przedstawić w poniższej tabeli:
Graficzne przedstawienie prawa malejącej użyteczności krańcowej
Dowiedz się więcej z kursu CFI z matematyki dla finansów przedsiębiorstw.
Matematyczna interpretacja prawa malejącej użyteczności krańcowej
Prawo malejącej użyteczności krańcowej stwierdza, że funkcja użyteczności jest nachylona w górę i wklęsła. Neoklasyczna teoria mikroekonomiczna zakłada, że wszystkie towary są nieskończenie podzielne. Pozwala to ekonomistom i matematykom przyjmować ciągłe funkcje użyteczności i używać rachunku różniczkowego do analizowania zmian krańcowych.
W powyższym przykładzie domyślnie przyjęto założenie ciągłości. Na przykład z wykresu można odczytać, że 3,5 talerza żywności daje konsumentowi 27,5 jednostki użyteczności. Jeśli przyjmiemy ciągłą funkcję użyteczności, to użyteczność krańcowa z x-tej jednostki konsumpcji jest po prostu nachyleniem (lub pochodną) całkowitej funkcji użyteczności przy x jednostkach.
Więcej zasobów
CFI jest oficjalnym dostawcą Financial Modeling and Valuation Analyst (FMVA) ®FMVA® Certification Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari program certyfikacji, mający na celu przekształcenie każdego w światowej klasy analityka finansowego.
Aby dalej uczyć się i poszerzać wiedzę na temat analizy finansowej, gorąco polecam poniższe dodatkowe zasoby CFI:
- Rent ekonomiczny Rent ekonomiczny Z definicji rent ekonomiczny jest różnicą między produktem krańcowym a kosztem alternatywnym. Kiedy firma kontroluje cenne zasoby produkcyjne, takie jak ziemia, praca i kapitał, wykorzysta te zasoby, aby doprowadzić ją do optymalnej wielkości produkcji.
- Elastyczność cenowa Elastyczność cenowa Elastyczność cenowa mierzy, jak ilość popytu lub podaży dobre zmiany, gdy zmienia się jego cena. Dowiedz się więcej z tego źródła przez CFI.
- Podaż i popyt Podaż i popyt Prawa podaży i popytu to pojęcia mikroekonomiczne, które stwierdzają, że na efektywnych rynkach ilość podaży i popyt na to dobro są równe wzajemnie. Cena tego dobra jest również określana przez punkt, w którym podaż i popyt są sobie równe.
- Teoria użyteczności Teoria użyteczności W dziedzinie ekonomii użyteczność (u) jest miarą korzyści, jakie konsumenci czerpią z określonych towarów lub usług. Z finansowego punktu widzenia odnosi się do tego, ile korzyści inwestorzy odnoszą z wyników portfela.