Pochwała Matki

Na wszystko jest pora, czas na każdą sprawę pod niebem; czas narodzin
i czas umierania; czas sadzenia,
i czas wyrywania tego, co zasadzono,
czas płaczu i czas śmiechu,
czas żałoby i czas tańca.
a czas na zatrzymanie i czas na odrzucenie.

-Eklezjasty

Zebraliśmy się tutaj dzisiaj ku pamięci mojej matki, Marthy Aquario, abyśmy razem mogli poznać i podzielić się zarówno nasza radość z daru, jakim było jej życie, jak i ból, jaki przynosi jej odejście. Dzieląc się dzisiaj radością i bólem, możemy zmniejszyć ból i lepiej pamiętać o radości.

Marta miała zaledwie 59 lat, kiedy niespodziewanie zmarła w poniedziałek 4 września w Colorado Springs. Trudno się pożegnać. Chcielibyśmy, żebyśmy mieli więcej czasu i być może, że w tym czasie spędzaliśmy więcej razem. Chcielibyśmy, aby tak duża część jej życia nie została stracona z powodu choroby, aby jej i dla nas sytuacja potoczyła się inaczej. Chociaż wiemy, że jest spokojna i że jej walka dobiegła końca, jest ból i smutek. Ale mimo że odeszła, pozostawiła po sobie dziedzictwo swojej miłości i wytrwałości. Sposób, w jaki wpłynęła na nasze życie, pozostanie niezmieniony i proszę Cię, abyś utrzymywał te wspomnienia, dzieląc się nimi ze mną i między sobą.

Jedną z najważniejszych rzeczy w życiu mamy było ogrodnictwo. wielka duma ze swoich kwiatów. Ogrodnicy to wyjątkowi ludzie. Aby wyhodować ogród lub piękny kwiat, potrzeba cierpliwości i wytrwałości oraz miłości do żywych istot. Ogrodnictwo to żmudna i ciężka praca, ale jest coś, co ogrodnicy wiedzą i doświadczają, a inni czasami nie. Jest piękno i satysfakcja, gdy widzimy, jak wynik naszej pracy rośnie i przynosi owoce. Kiedy pielęgnujemy kwiaty i rośliny w ogrodzie, może nas ogarnąć spokój. Pielęgnując żywe istoty i pomagając nieść światu piękno i pokój, ogrodnicy zmieniają świat i sprawiają, że ich życie oraz życie tych, którzy widzą ich ogrody, staje się bogatsze i pełniejsze. Myślę, że dla mamy może praca w ogrodzie była sposobem na uważne opiekowanie się osobą, którą tak naprawdę nie miała okazji być.

Oto wiersz Helen Steiner Rice zatytułowany „Wiosna Ogród

Więc kiedy patrzyłem na te kwiaty,
patrzyłem na Boga
Bo kwitły w Jego słońcu
i rosły w Jego sod
I każdy piękny kwiat
był „głosem z góry”
Który szeptał przesłanie
Życzliwości i Miłości
Bo czuję w swoim sercu
i wiem, że to robisz też,
że Bóg przemawia do nas wszystkich
poprzez te miłe rzeczy, które robimy
A kiedy patrzyłem na te kwiaty
nie mogłem się powstrzymać od poczucia
że przybliżyły niebo
i uczynił Boga tak prawdziwym.

Mamę przeżyła nasza czwórka i jej 5 wnuków, a także inni krewni i przyjaciele. Ta rodzina i jej rola jako matki i babci była najbardziej ważna rzecz dla mamy. W tym miejscu czerpała siły i zostawiła swoje dziedzictwo. Bycie z rodziną było tym, co lubiła Martha d przede wszystkim. Jej życie miało wiele przeszkód i przez 20 lat walczyła z wyniszczającą chorobą. Jednak przez to wszystko jej miłość i troska o rodzinę pozostawały jej głównym celem i na tak wiele, wiele sposobów była w stanie okazywać nam tę miłość. Ta wytrwałość w przeciwnościach jest dla nas potężną lekcją i uważam, że to jej dziedzictwo. Cóż za wspaniała lekcja, którą nam dała. Trzymaj swoje priorytety prosto. Skup się na tym, co najważniejsze. Kochaj i troszcz się o swoją rodzinę. Poinformuj ich na wszystkie sposoby, w jakie możesz im pokazać, że ich kochasz. Nie pozwól, aby przeciwności losu, niepowodzenia lub inne rozrywki świata odciągnęły Cię od tego najważniejszego aspektu życia.

Ilu ludzi na tym świecie ma o wiele łatwiej niż nasza mama. Iluż nigdy nie musiało zmierzyć się z połową kłopotów, z którymi się zmagała, a mimo to tak łatwo traci z oczu to, co jest naprawdę ważne. Wielu z nas jest rozproszonych przez nieistotne rzeczy w życiu, wielu z nas rozmyśla i skupia się na swoich małych problemach, zapominając o tym, co jest najważniejsze.

Ale przez wszystko, co przeszła mama, udało jej się zachować swoje priorytety proste. Co może być ważniejszego niż kochanie i okazywanie swojej rodzinie miłości? Jak niektórzy z nas, którym jest tak wiele, mogą zapomnieć o wdzięczności Bogu, podczas gdy mama w jakiś sposób zachowała wiarę we wszystkich próbach.

To wspaniałe dziedzictwo. To wspaniały przykład do naśladowania. Skoncentruj się na tym, co jest naprawdę ważne, nie tylko wtedy, gdy Twoje życie jest łatwe, ale też gdy jest trudne.

Wiedząc, ile znaczyła dla niej jej rodzina, a także jak uwielbiała uprawiać ogród i uprawiać kwiaty, Myślę, że to było tak szczególne błogosławieństwo, że tuż przed śmiercią mama mogła spędzić z nami cudowny i niezwykle długi czas pracując w ogrodzie w domu Peg.Rośliny, które pielęgnowała i miłość, którą okazywała nam wszystkim, będą żyły i będą z nami nawet teraz, gdy odeszła, by być z Bogiem.

Zakończymy dzisiaj psalmem 23. „Pan jest moim pasterzem”, ale zanim to zrobimy, w imieniu własnym i reszty rodziny, chciałbym wszystkim podziękować za przybycie tutaj dzisiaj.

Psalm dwudziesty trzeci

Pan jest moim pasterzem, nie braknie mi.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach:
Prowadzi mnie nad spokojnymi wodami.
Odnawia moją duszę: prowadzi mnie po drogach sprawiedliwości ze względu na swoje imię.
Tak, chociaż chodzę doliną cienia śmierci, Zła się nie ulęknę:
bo ty jesteś ze mną; Pocieszają mnie twoją laską i twoją laską.

Stół zastawiasz przede mną w obecności moich wrogów: namaszczasz mi głowę
oliwą; mój kielich się przelewa.
Dobroć i miłosierdzie pójdą za mną przez wszystkie dni mego życia: i zamieszkam w domu Pańskim na wieki.