PMC (Polski)

Badania wykazały związek między zachowaniami seksualnymi w ciągu całego życia a wiekiem w momencie debiutu seksualnego1,2 i niedawnym zachowania seksualne3; Jednak w nielicznych badaniach zbadano związek między tymi zachowaniami na podstawie danych z badań krajowych. Krajowe dane dotyczące zachowań seksualnych są ważne dla badań i zapobiegania zakażeniom przenoszonym drogą płciową (STI). Takie dane mogą być przydatne w wielu obszarach, w tym w dostarczaniu informacji o modelach matematycznych chorób przenoszonych drogą płciową, zrozumieniu trendów epidemiologicznych w zachorowalności na choroby przenoszone drogą płciową oraz kierowaniu zasobów prewencyjnych do osób o najwyższym ryzyku nabycia i przeniesienia chorób przenoszonych drogą płciową.4–6 Na przykład jako zastosowanie matematyki modelowanie w dziedzinie zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową w ostatnich latach stale się rozwija, 7 tak więc istnieje potrzeba gromadzenia danych na temat zachowań seksualnych w celu dostarczenia informacji do tych modeli. Potrzeba danych dotyczących zachowań seksualnych jest szczególnie widoczna w przypadku modeli opartych na indywidualnych osobach8,9, które stają się coraz bardziej powszechne, częściowo ze względu na większą dostępność i przystępność szybszych, mocniejszych komputerów.10

Celem tego badania było zbadanie rozkładu zachowań seksualnych w Stanach Zjednoczonych ze względu na liczbę partnerów seksualnych pochwy w ciągu całego życia. Naszym głównym wkładem w istniejącą literaturę jest wykorzystanie najnowszych, reprezentatywnych dla kraju danych. Takie dane są przydatne (1) do zilustrowania heterogeniczności zachowań seksualnych według płci, wieku i liczby partnerów seksualnych w ciągu całego życia, aby wspomóc działania profilaktyczne w zakresie chorób przenoszonych drogą płciową oraz (2) do dostarczenia informacji o modelach matematycznych chorób przenoszonych drogą płciową, które często klasyfikują populację według poziomu aktywności seksualnej, na podstawie częstotliwości, z jaką ludzie pozyskują nowych partnerów seksualnych.6,10

Wykorzystaliśmy dane z National Survey of Family Growth (NSFG) 2006–2010, reprezentatywnej w skali kraju, przekrojowej próby mężczyzn i kobiety11 NSFG to krajowa próba prawdopodobieństwa składająca się z nieinstytucjonalizowanych respondentów w wieku od 15 do 44 lat, z którymi przeprowadzono wywiady w ich domach od czerwca 2006 r. do czerwca 2010 r.11 Latynosów, czarnoskórych i młodzież (w wieku 15–24 lata) wzrosła liczba 11–13. respondentek płci żeńskiej i 10403 respondentów płci męskiej, ze wskaźnikiem odpowiedzi na poziomie 77% .12 Dane zawarte w tej analizie pochodziły z wywiadu przeprowadzanego przez ankietera przy pomocy komputera.11 Dane analizowano za pomocą oprogramowania SAS w wersji 9.3 (SAS Institute, Cary, NC) i Połączenie SAS w stanie SUDAAN 11.0 (Research Triangle Institute, Research Triangle Park, NC) do uwzględnienia złożonego projektu próbkowania.14,15

Stworzyliśmy 5 grup aktywności seksualnych według zgłoszonej przez siebie liczby partnerów seksualnych w ciągu całego życia, gdzie płeć została zdefiniowana jako heteroseksualny stosunek pochwowy i wykluczono partnerów tej samej płci: grupa aktywności seksualnej 1 (0–1 partnerów seksualnych na całe życie), grupa aktywności seksualnej 2 (2–4 partnerzy seksualni na całe życie), grupa aktywności seksualnej 3 (5–9 w życiu) partnerzy seksualni), grupa seksualna 4 (10–39 partnerów seksualnych na całe życie) i grupa 5 (ponad 40 partnerów seksualnych na całe życie). Grupy te są podobne do tych, które zastosowano w niedawnym modelu szczepienia przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) na poziomie indywidualnym i zostały zmodyfikowane na podstawie wcześniejszych badań, aby były przydatne w innych działaniach związanych z profilaktyką i modelowaniem chorób przenoszonych drogą płciową.9

Przeanalizowaliśmy 3 środki zachowania seksualnego. Najpierw zbadaliśmy rozkład populacji w grupach aktywności seksualnej, podzielonych według płci i wieku (przy użyciu 5-letnich grup). Po drugie, dla każdej grupy aktywności seksualnej obliczyliśmy średnią liczbę niedawnych partnerów seksualnych pochwy (ostatnie 12 miesięcy), z podziałem na płeć i grupę wiekową. Po trzecie, dla każdej grupy aktywności seksualnej zbadaliśmy wiek pierwszego stosunku pochwowego (wśród osób w wieku 25–34 lata) w podziale na płeć. Wykluczyliśmy starsze grupy wiekowe z analizy „wieku przy pierwszym stosunku pochwowym”, aby ocenić wiek pierwszego stosunku pochwowego w ostatnich latach. Najnowsze dane są najbardziej przydatne w profilaktyce chorób przenoszonych drogą płciową, w tym modelowaniu. W przypadku wszystkich analiz obliczyliśmy ufność na poziomie 95% przedziały (CI) dla oszacowań i zbadaliśmy nakładanie się CI jako konserwatywne oszacowanie istotności statystycznej (CI dostępne w załączniku A) .16

W przypadku rozkładu liczby partnerów seksualnych pochwowych w ciągu całego życia znaleźliśmy podobieństwa w różnych grupach wiekowych dla respondentów płci męskiej i żeńskiej, z kilkoma drobnymi wyjątkami. Wśród osób w wieku od 15 do 24 lat, grupa 1 (0–1 partnerów seksualnych w życiu) była najczęściej opisywaną grupą aktywności seksualnej dla mężczyzn (32,2% –70,5%) i kobiety (34,7% –72,0%) respondentów (ryc. 1A, B). We wszystkich grupach wiekowych 5 (ponad 40 partnerów seksualnych) była najrzadziej wymienianą grupą seksualną wśród wszystkich mężczyzn i respondentek. Jednak wśród kobiet w wieku od 25 do 44 lat grupa aktywności seksualnej 2 (2–4 partnerów seksualnych na całe życie) była najczęściej zgłaszaną grupą aktywności seksualnej (30,3–30,9%), natomiast wśród mężczyzn w wieku od 25 do 44 lat 4 ( Najczęściej opisywano 10–39 partnerów seksualnych na całe życie (27,8–34,2%).

Średnia liczba ostatnich partnerów seksualnych (ostatnie 12 miesięcy) różniła się w zależności od liczby partnerów seksualnych w życiu; jednakże w grupach aktywności seksualnej stwierdziliśmy kilka istotnych różnic ze względu na wiek lub płeć (ryc. 2A, B). Ogólnie rzecz biorąc, osoby w grupie 1 aktywności seksualnej (0–1 partnerów seksualnych w ciągu całego życia) miały średnio mniej niż 1 świeżego partnera seksualnego, podczas gdy respondenci w grupie 5 (40+ partnerów seksualnych na całe życie) podawali zakres 1,5 (mężczyźni, 40– 44 lata) 5.1 ostatnich partnerów (chłopcy, 15–19 lat). Chociaż respondenci płci męskiej zgłaszali istotnie nowszych partnerów niż respondentki ogółem (z wyjątkiem osób w wieku 15–19 lat), w danej grupie osób uprawiających seks pochwowy zgłaszane liczby niedawnych partnerów seksualnych pochwy nie różniły się istotnie dla respondentów grupa wiekowa.

Wiek pierwszego stosunku pochwowego zmieniał się w zależności od liczby partnerów w życiu (ryc. 3A, B). Ogólnie rzecz biorąc, osoby z większą liczbą partnerów seksualnych w ciągu całego życia zgłaszały pierwszy stosunek pochwowy w młodszym wieku niż osoby z mniejszą liczbą partnerów seksualnych na całe życie. Respondenci płci męskiej i żeńskiej zgłaszali podobny wiek podczas pierwszego stosunku pochwowego we wszystkich grupach aktywności seksualnej, z wyjątkiem grupy 1 (0–1 partnerów seksualnych w życiu). W grupie 1 aktywności seksualnej więcej respondentów płci męskiej (88,6%) zgłosiło swój pierwszy stosunek pochwowy w wieku 18–24 lat niż respondentek (78,2%).

Nasze ustalenia, że liczba partnerów seksualnych w ciągu całego życia jest powiązana z (a) liczbą niedawnych partnerów seksualnych oraz ( b) wiek w momencie debiutu seksualnego są poparte innymi badaniami.1–3,17–20 Na przykład w badaniu dorosłych Amerykanów (wiek > 18 lat), wczesny wiek podczas pierwszego stosunku (< 14 lat) wiązało się z większą liczbą partnerów seksualnych w ciągu ostatniego roku i ostatnich 5 lat wśród mężczyzn i kobiet.2 Podobnie, wśród prawie 65 000 skandynawskich kobiet, kobiety w młodszym wieku podczas pierwszego stosunku (< 14 lat) byli 4 razy bardziej skłonni do zgłaszania 10 partnerów na całe życie i prawie dwa razy częściej zgłaszali 2 lub nowszych partnerów seksualnych (ostatnie 6 miesięcy) w porównaniu ze starszym wiekiem podczas pierwszego stosunku (> 14 lat) .1 Chociaż opisywane przez nas skojarzenia zostały wcześniej udokumentowane w innych populacjach, nasza analiza dostarcza dodatkowych informacji na temat wykorzystania liczby partnerów seksualnych w ciągu całego życia jako miary zachowań seksualnych. Kluczowym tematem naszych wyników jest to, że liczba partnerów seksualnych w ciągu całego życia jest prostą, ale użyteczną miarą uchwycenia różnorodności w aktywności seksualnej. Kontrolując liczbę partnerów seksualnych w ciągu całego życia (grupy aktywności seksualnych 1–5 w naszej aplikacji), nie znaleźliśmy żadnych istotnych różnic między mężczyznami i kobietami w (a) zgłoszonej liczbie partnerów seksualnych w ostatnim czasie i (b) wieku w momencie debiutu seksualnego (z wyjątkiem wymienione powyżej dla grupy aktywności seksualnej 1).

Grupy aktywności seksualnej, których używaliśmy, były podobne, ale nie dokładnie takie same, jak grupy aktywności seksualnej stosowane przez Van de Velde i współpracowników.9 Jednak rozkład populacji we wszystkich grupach aktywności seksualnej, które zaobserwowaliśmy na podstawie danych z USA, jest zasadniczo zgodne z rozkładami stosowanymi przez Van de Velde i współpracowników9. Chociaż nasze badanie jest reprezentatywne dla ogólnej populacji Stanów Zjednoczonych w wieku od 15 do 44 lat, Van de Velde i współpracownicy9 zastosowali dane dotyczące zachowań seksualnych z kanadyjskiego wieloośrodkowego badania klinicznego.

Nasza analiza podlega ograniczeniom. Odpowiedzi na ankietę przeprowadzoną przez ankietera mogą podlegać tendencyjności społecznej. Miara liczby partnerów seksualnych w ciągu ostatnich 12 miesięcy została zakodowana u góry na 7, co może zmniejszyć średnią, ale także zapobiega wypaczeniu wyników przez skrajne wartości odstające. W naszych analizach zachowania seksualne obejmowały tylko heteroseksualnych partnerów seksualnych z pochwy, ponieważ chcieliśmy skupić się na seksie pochwowym w ciągu całego życia; w związku z tym w analizach nie uwzględniono innych ryzykownych zachowań seksualnych, takich jak seks oralny i analny. Rozmiary próbek wykluczały analizy przez inne socjodemograficzne. Aby ułatwić wykorzystanie naszych wyników w przyszłych działaniach na rzecz zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową, w tym w modelach, wybrane przez nas grupy aktywności seksualnej zostały wybrane na podstawie najnowszego modelu szczepień przeciwko HPV.9 Potrzebne są dodatkowe analizy, aby zbadać alternatywne klasyfikacje aktywności seksualnej.

Pomimo tych ograniczeń nasza analiza dostarcza użytecznych danych na temat zachowań seksualnych według wieku, płci i liczby partnerów seksualnych pochwy w ciągu całego życia. Ponadto nasza analiza ilustruje potencjalną użyteczność liczby partnerów seksualnych w ciągu całego życia jako prostą klasyfikację odzwierciedlającą różnorodność innych zachowań seksualnych. Badanie zachowań seksualnych według grup wiekowych i płci jest ważne w kontekście zaleceń i programów profilaktycznych specyficznych dla płci i wieku (takich jak badania przesiewowe w kierunku zakażenia chlamydiami21,22 i szczepienia przeciwko wirusowi HPV23,24). Nasze wyniki mogą przyczynić się do zrozumienia trendów w epidemiologii chorób przenoszonych drogą płciową, udoskonalenia strategii zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową oraz zastosowania modeli matematycznych chorób przenoszonych drogą płciową.25