PMC (Polski)

Żaden konkretny schemat leczenia nie okazał się skuteczny w leczeniu priapizmu łechtaczki. Jednak leczenie specyficzne dla przyczyny często odwraca stan i dobrze reaguje, w opisach przypadków, na stosowanie NLPZ, wkładek chłodzących i opiatów, chociaż ich skuteczność jest niejednoznaczna.2,7,17,18 Gdy etiologia jest nieznana, przebieg leczenia staje się bardziej zagmatwany i niepewny. Podczas gdy kilka opisów przypadków omawiało stosowanie imipraminy jako początkowego leku z wyboru, jej działanie jest słabo poznane.2,6,7 Bardziej prawdopodobne jest, że stan pacjenta ustąpił, ponieważ czynnik sprawczy został usunięty. Zgłaszano również z powodzeniem podawanie do jamy jamistej agonistów receptorów alfa, podobne do leczenia priapizmu prącia.8 Dlatego akceptowane postępowanie obejmuje usunięcie czynnika powodującego wykroczenie, zastąpienie go lekiem z innej klasy terapeutycznej oraz skoordynowane leczenie imipraminą w przypadku epizodów objawowych. 7

Niektórzy autorzy zalecają stosowanie w ostrych epizodach agonistów alfa-adrenergicznych, w tym fenylopropanoloaminy lub fenylefryny. Leki te mają podobną aktywność alfa-agonistów w porównaniu z imipraminą, ale nie mają działania antycholinergicznego. Jeden przypadek wskazuje na jad skorpiona jako możliwą metodę leczenia.19 Konsultacja urologiczna i / lub ginekologiczna może być konieczna, jeśli objawów nie można złagodzić za pomocą powyższych środków.