PMC (Polski)

Streszczenie

W prospektywnym badaniu dodatnie przeciwciała antymitochondrialne wykryto w 69/4200 (1,64%) wszystkich surowic przesłanych do rutynowego laboratorium immunologicznego. Spośród 69 tylko dziewięciu pacjentów miało jednoznacznie pierwotną marskość żółciową wątroby, sześciu innych miało przewlekłe czynne zapalenie wątroby, 10 miało nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych bez objawów pierwotnej marskości żółciowej, podczas gdy pozostałych 44 nie miało klinicznych ani biochemicznych objawów choroby wątroby. Poza kontekstem choroby wątroby przeciwciała antymitochondrialne obserwowano z podobną częstością u pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi, jak w innych schorzeniach. Nie było możliwe rozróżnienie pierwotnej marskości żółciowej wątroby od pacjentów bez choroby wątroby na podstawie miana przeciwciał lub podklasy immunoglobulin. Pacjenci z dodatnim przeciwciałem antymitochondrialnym bez choroby wątroby byli równomiernie rozmieszczeni w całym mieście Sheffield, w przeciwieństwie do znacznego skupienia przypadków pierwotnej marskości żółciowej. Dochodzimy do wniosku, że przy braku klinicznej choroby wątroby, sam test przeciwciał antymitochondrialnych (wykrywany rutynowymi technikami immunofluorescencyjnymi) nie wydaje się być swoistym testem przesiewowym pierwotnej marskości żółciowej. Chociaż nie możemy wykluczyć możliwości, że autoprzeciwciało wskazuje na predyspozycje do rozwoju pierwotnej marskości żółciowej, potrzebne są dalsze badania prospektywne, aby określić, u których pacjentów będzie postępować w ten sposób. Nie można lekceważyć możliwości, że mogą mieć wpływ czynniki środowiskowe.