Pan (Polski)

Pan, w mitologii greckiej bóstwo płodności, mniej lub bardziej zwierzęce w formie. Rzymianie kojarzyli go z Faunusem. Pierwotnie bóstwo arkadyjskie, jego imię jest doryckim skrótem paon („pasterz”), ale w starożytności powszechnie przypuszczano, że jest łączone z pan („wszystko”). Zwykle mówiono, że jego ojcem był Hermes, ale według komiksowego wynalazku był on wynikiem orgii żony Odyseusza, Penelopy z jej licznymi zalotnikami. Plutarch napisał, że za panowania Tyberiusza załoga statku płynącego w pobliżu Grecji usłyszała głos wołający „Wielki Pan nie żyje”. Chrześcijanie uznali ten epizod za równoczesny ze śmiercią Chrystusa.

Pan był ogólnie przedstawiany jako postać energiczna i pożądliwa, mająca rogi, nogi i uszy kozła; w późniejszej sztuce jego ludzkie części Forma była znacznie bardziej uwydatniona. Nawiedził wysokie wzgórza, a jego główną troską były stada i stada, a nie rolnictwo, dlatego może sprawić, że ludzie, jak bydło, pogrążą się w panice w panice. Jak pasterz był dudziarzem i odpoczywał w południe. Pan był mało znaczący w literaturze, poza hellenistyczną bukoliką, ale był bardzo częstym tematem w sztuce starożytnej. Jego szorstka postać była przeciwieństwem, na przykład, Apolla, który reprezentował kulturę i wyrafinowanie.