P-47 (Polski)
P-47, zwany także Thunderbolt, myśliwiec i myśliwsko-bombowiec używany przez lotnictwo alianckie podczas II wojny światowej. Jednomiejscowy dolnopłat opracowany przez Republic Aviation dla Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych (USAAF). Był to największy jednosilnikowy myśliwiec tłokowy, jaki kiedykolwiek wyprodukowano.
P-47 powstał wraz z propozycją republikańskiego projektanta Alexandra Kartveli z czerwca 1940 r., Aby oprzeć myśliwiec na nowy dwurzędowy silnik radialny Pratt & Whitney R-2800, z turbodoładowaniem dla osiągów na dużych wysokościach. Wykorzystanie mocy ogromnego silnika nastręczało problemów, a pierwszy prototyp poleciał dopiero w czerwcu 1941 r. Produkcja ruszyła dopiero w marcu 1942 r. I już wtedy trudności powodowały fale uderzeniowe, które powstały podczas nurkowań na dużych wysokościach, gdy zbliżał się lokalny przepływ powietrza. prędkość dźwięku, powodująca „wyrwanie”, a w niektórych przypadkach zablokowanie, sterowania lotem. Problemy ze sterowalnością zostały ostatecznie rozwiązane, ale było to w połowie kwietnia 1943 r., zanim P-47 wszedł do walki w Europie.
W sumie do końca wojny wyprodukowano 15683 pioruny, więcej niż jakikolwiek inny amerykański myśliwiec. P-47D, będący w służbie ogólnej wiosną 1944 r., Miał maksymalną prędkość 440 mil (700 km) na godzinę i pułap 40 000. stóp (12200 metrów). Mocno uzbrojony w osiem montowanych na skrzydłach karabinów maszynowych 0,50 cala (12,7 mm), mógł unieść ładunek bomb do 2500 funtów (1100 kg) i mógł unieść dziesięć 5-calowych (127- mm) rakiety pod skrzydłami Silnik promieniowy P-47 okazał się niezwykle odporny na walkę uszkodzenia, a dzięki ciężkiemu uzbrojeniu i dobrze opancerzonemu kokpitowi Thunderbolt zyskał reputację jednego z najskuteczniejszych myśliwców bombardujących wojny. Chociaż Thunderbolt został pokonany i pokonany przez niemieckie Me 109 i Fw 190 na niskich wysokościach, był tak szybki jak myśliwce Luftwaffe na tym poziomie i mógł przewyższyć wszystko. Co ważniejsze, silnik z turbodoładowaniem zapewnił P-47 przewagę na wysokościach powyżej 30000 stóp (9100 metrów).
Największym wkładem P-47 w zwycięstwo aliantów była prawdopodobnie eskorta bombowców dalekiego zasięgu w Europie, choć opóźnienia w opracowywaniu i wystawianiu możliwych do wyrzucenia zewnętrznych zbiorników paliwa (niezbędnych do zwiększenia zasięgu) ograniczał wpływ samolotu w tej roli do początku 1944 roku. Jako myśliwiec-bombowiec odegrał ważną rolę w inwazji w Normandii, atakując mosty i wrogie lotniska przed D- Dzień lądowania 6 czerwca i niszczenie niemieckich pojazdów opancerzonych podczas ucieczki aliantów z miejsca zamieszkania.
Thunderbolt, najważniejszy myśliwiec amerykański w Europie liczebnie, przewyższający liczebnie P-38 Lightning i P-51 Mustangi razem wzięte, Thunderbolt służył również w Siłach Powietrznych Armii na Pacyfiku od lata 1943 oraz z brytyjskimi Royal Air Force w Indiach i Birmie (Myanmar). Choć służył w US Air National Guard przez kilka lat po wojnie, P-47 został wycofany ze służby na pierwszej linii po zwycięstwie nad Japonią w 1945 roku.