Oto, co się wydarzyło na pierwszych zimowych igrzyskach olimpijskich w historii
Zanim wiele kamer sfilmowało narciarzy lecących po niebie na ogromnych wysokościach i snowboardzistów podskakujących w powietrzu, nordycki narciarz Thorleif Haugh pędził po stokach i zdobył trzy złote medale.
To było w 1924 roku na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Chamonix we Francji, gdzie 16 krajów zebrało się, aby rywalizować w sportach, takich jak łyżwiarstwo figurowe, łyżwiarstwo szybkie, hokej, curling i inne między 25 stycznia a 5 lutego 1924 roku. Chociaż było to prawie sto lat temu, pierwsze Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Chamonix odzwierciedlało to, co nadal jest prawdą: dominująca kanadyjska drużyna hokejowa, mniej narodów konkurujących niż na letnich igrzyskach olimpijskich i sportowcy, którzy zostali katapultowani do sławy poza sportami.
Na arenie międzynarodowej pierwsze Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Chamonix nie były wówczas wielkim wydarzeniem, według Davida Wallechinskyego, wybitnego historyka olimpijskiego, który napisał wiele książek o historii igrzysk olimpijskich. Ale były to pierwsze z wielu nadchodzących zimowych igrzysk olimpijskich, które wyznaczały standardy przyszłych zawodów.
A teraz kibice są pełne emocji z okazji Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018, które odbywają się w Pjongczangu w Korei Południowej. Dziś Zimowe Igrzyska Olimpijskie obchodzone są co cztery lata, a kraje skandynawskie, słowiańskie i północnoamerykańskie nadal mają przewagę dzięki dostępowi do elitarnych i drogich sportów. Ta przewaga utrudnia krajom o cieplejszym klimacie rywalizację o medale.
Jednak Igrzyska rosną z każdym rokiem, aw 2018 roku PyeongChang ma największą liczbę sportowców, jaka kiedykolwiek rywalizowała na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich – 2925 sportowcy pochodzący z 92 krajów. W rzeczywistości wiele krajów debiutuje na tegorocznych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, w tym Nigeria, Singapur, Ekwador, Erytrea, Kosowo i Malezja.
Ponieważ Igrzyska 2018 przyciągają fanów, oto wszystko, czego potrzebujesz, aby wiecie o pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1924 roku.
Kto rozpoczął Zimowe Igrzyska Olimpijskie?
Pomysł zorganizowania wyznaczonych Zimowych Igrzysk Olimpijskich pojawił się na siódmej sesji Kongresu Olimpijskiego MKOl, która odbyła się w czerwcu 1921, zgodnie z oficjalnym zapisem olimpijskim tego wydarzenia.
Pomysł spotkał się z oporem ze strony krajów skandynawskich, które już od 1901 roku brały udział we własnych zawodach zwanych Igrzyskami Nordyckimi i obawiały się, że stworzenie zimowego Igrzyska olimpijskie odwróciłyby od tego uwagę. Jednak MKOl zgodził się na „międzynarodowy tydzień sportów zimowych, część obchodów Igrzysk VIII Olimpiady” w Paryżu w 1924 r.
W ciągu następnych kilku lat MKOl spotkał się, aby oficjalnie ustanowić Chamonix jako miasto gospodarza pierwszych zimowych igrzysk olimpijskich i zatwierdziło 16 imprez. Francuski Narodowy Komitet Olimpijski pomógł sfinansować nowe obiekty w Chamonix, w których odbywały się również igrzyska. Pierwsze Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbywały się wówczas od 25 stycznia 1924 r. Do lutego . 5, 1924 r. I około 10 000 osób zapłaciło za udział w zawodach.
Pod koniec 12-dniowego wydarzenia ówczesny prezydent MKOl Pierre de Coubertin pochwalił igrzyska, mówiąc: „niedawny bezprecedensowy sukces tych igrzysk daje nam nadzieję”.
„Sporty zimowe mają w sobie pewną czystość i dlatego byłem skłonny wspierać je i pielęgnować w tym środowisku olimpijskim” – powiedział ówczesny prezydent MKOl Pierre de Coubertin na zakończenie igrzysk w 1924 roku, według MKOl.
W maju 1925 roku MKOl oficjalnie nazwał wydarzenia w Chamonix „pierwszymi zimowymi igrzyskami olimpijskimi”, rozpoczynając serię na dobre.
Ile wydarzeń odbyło się na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich?
Początkowo nazywany Tydzień Sportów Zimowych, 12-dniowy program, który stał się pierwszymi Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi, obejmował sześć dyscyplin sportowych, 16 wydarzeń i 16 krajów rywalizujących.Został on zorganizowany przez Francuski Narodowy Komitet Olimpijski we współpracy z Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim (MKOl), po debatach na temat podniesienia zainteresowania sportami zimowymi na ten sam poziom, co sportami letnimi. Pierwsze nowoczesne Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Atenach, w Grecji, w kwietniu 1896 r., A do lat 20. XX wieku na tych letnich igrzyskach odbywały się już przyszłe zimowe wydarzenia, takie jak łyżwiarstwo figurowe i hokej na lodzie.
Ilu sportowców zdobyło medale na pierwsze Zimowe Igrzyska Olimpijskie?
Spośród 258 sportowców, którzy startowali na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, tylko kilku zdobyło medale olimpijskie i historyczne momenty. Norwegia zajęła pierwsze miejsce z 134,5 punktami, Finlandia zajęła drugie miejsce z 76,5 punktów, Wielka Brytania zajęła trzecie miejsce z 30 punktami, a Stany Zjednoczone zajęły czwarte miejsce z 29 punktami, zgodnie z raportem TIME z wydarzenia w 1924 roku.
Charles Jewtraw był jednym z najbardziej zapadających w pamięć zawodników, którzy rywalizowali, ponieważ jako pierwszy zdobył złoty medal. Jewtraw, jako słabszy w zawodach w łyżwiarstwie szybkim na 500 metrów, pokonał 26 innych zawodników na boisku „wściekłym startem”, który przyciągnął „westchnienia” z tłumu w czasie 44.00, zgodnie z oficjalnym przekazem olimpijskim o wydarzeniu. (Jest także rekordzistą świata w jeździe na 100 jardów – 9 2/5 sekundy.) Chociaż zajął ósme miejsce w wyścigu na 1500 metrów i 13. w biegu na 5000 metrów, igrzyska olimpijskie przypisują Jewtraw inspirującym innych sportowców, np. s Jack Shea, który osiem lat później zdobył dwa złote medale w łyżwiarstwie szybkim na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. W innych wyścigach w łyżwiarstwie szybkim w 1924 roku dominował Clas Thunberg z Finlandii, zdobywając trzy złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal.
Nordic narciarz Thorleif Haugh stał się legendą narty po zdobyciu trzech złotych medali w trzech różnych imprezach, które utorowały drogę do dominacji Norwegii na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. Jak wyszczególnił MKOl, wiele wyścigów w Norwegii zostało nazwanych imieniem sportowca, a jego pomnik z brązu stoi w jego rodzinnym mieście. Haugh zabrał także narty na stoki i brał udział w konkursie skoków narciarskich, gdzie przez dziesięciolecia uważano, że zdobył brązowy medal. Ale w latach 70. amerykański Anders Haugen otrzymał brązowy medal po odkryciu błędu w strzelaniu.
Norweski narciarz Jacob Tullin Thams jest jednym z nielicznych olimpijczyków, którzy zdobyli medale zarówno na Letnie Igrzyska. W Chamonix w 1924 roku Thams zdobył złoto w konkursie skoków narciarskich. Wiele lat później, w 1936 roku na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie, Thams zdobył srebro w ośmiometrowym regatach żeglarskich.
Austriacka łyżwiarka Herma Szabo, jedna z 11 zawodniczek biorących udział w pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, urodziła się, by jeździć na łyżwach . Z rodziny łyżwiarzy Szabo pokonała swoje zawody w 1924 roku – jeden z wielu międzynarodowych zawodów, które wygrała. W Chamonix jej zwycięstwo było jednomyślne wśród sędziów pomimo ostrej konkurencji ze strony amerykańskiej Beatrix S. Loughran.
Chociaż zajęła ostatnie miejsce spośród ośmiu zawodników w tej imprezie w 1924 roku, norweski lód Skater Sonja Henie wyróżniała się swoim wiekiem. Miała zaledwie 11 lat, kiedy brała udział w pierwszych zimowych igrzyskach olimpijskich. Potem jej kariera nabrała rozpędu – zdobyła trzy złote medale w 1928, 1932 i 1936 roku, a ostatecznie zagrała w wielu filmach.
Czy Kanada zawsze miała potężną drużynę hokejową?
Podobnie jak w przypadku ostatnich Zimowych Igrzysk Olimpijskich, kanadyjska drużyna hokejowa okazała się potęgą w 1924 roku. W trakcie zawodów zespół strzelił 122 gole – z zaledwie trzema strzelonymi przeciwko nim, MKOl szczegółowo opisał.
„Turniej hokeja został zdominowany przez Kanadę, delikatnie mówiąc,” powiedział Wallechinsky, historyk. „Więc Kanadyjczycy naprawdę wysoko cenią te mecze”.
Oryginalny raport TIME z pierwszych zimowych igrzysk olimpijskich szczegółowo opisuje ostateczny pojedynek między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi, określając, kto zdobędzie złoto, a kto wygra srebro. Kanada wygrała trudny mecz 6-1.
„To było walka między kanadyjską pracą zespołową a amerykańskimi gwiazdami indywidualnymi. W dwadzieścia sekund po rozpoczęciu gry Kanadyjczyk został rozrzucony. Przed upływem dwóch minut kanadyjski kij rozłożył Amerykanina. Od początku do końca gracze przewracali się tak, że mecz był serią dwóch minut wykluczenia zawodnika i przejścia na emeryturę z powodu kontuzji. Jedyny gol USA padł, gdy Drury pokonał krążek po lodzie przez kanadyjską drużynę. wynik krótkich, dokładnych i zdecydowanych podań. ”
„Wiwatowanie nie było jednym z oficjalnych wydarzeń, ale Europejczycy przyjęli amerykański akompaniament sportu, wydając niesamowite wycie.”
Skąd się wzięły Zimowe Igrzyska Olimpijskie? Anged od 1924 roku?
Na początek prawie wszystkiego na dzisiejszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich jest więcej krajów, więcej sportów, więcej sportowców, więcej wydarzeń i więcej medali. Podobnie jak w przypadku letnich igrzysk olimpijskich, ostatnie kilka dekad przyniosło dodatkowe wydarzenia, uczestników i rywalizację. I dopiero w 1992 roku Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się dwa lata po letnich igrzyskach (zamiast w tym samym roku).
Czynniki takie jak telewizja dodały do widowiska zawodów, a sportowcy nadal wyrastali na aspirujące postaci i przedstawicieli swoich krajów. Ale Zimowe Igrzyska Olimpijskie wciąż borykają się z problemem, który utrzymuje się od ponad 90 lat: niedostępnością sportów w niektórych krajach.
Wallechinsky powiedział, że elitarne, drogie i zależne od klimatu sporty wyświetlane na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich sprawiają, że tak się stanie trudno konkurować w pełni z Letnimi Igrzyskami Olimpijskimi. Na przykład oczekuje się, że w 2018 r. W Pyeongchang będzie rywalizować 90 krajów, znacznie mniej niż ponad 200 krajów, które uczestniczyły w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro. Surowe standardy kwalifikacyjne i wymóg drogich obiektów treningowych na Zimowe Igrzyska Olimpijskie oznaczają, że wiele krajów, które zazwyczaj stanowią zagrożenie na podium latem, nie może tego robić zimą.
„Jeśli chcesz przebiec 100 metrów lub nawet maraton, możesz po prostu wyjść z domu i to zrobić. Jeśli chcesz grać w piłkę nożną, możesz to robić wszędzie” – powiedział Wallechinsky. „Ale jeśli chcesz rywalizować w saneczkarstwie? Nie sądzę. Narciarstwo alpejskie to bardzo drogi sport. ”
„ Jeśli chcesz być konkurencyjny, będziesz musiał mieć drogi sprzęt i dobry trening ”- dodał.„ I to nie tylko drogi sprzęt, ale konsekwentny , niezawodny dostęp do miejsc na szkolenia. ”
Czy w przyszłości więcej krajów może stanąć na podium? „Trudno mi to zobaczyć” – powiedział Wallechinsky.
Skontaktuj się z nami pod adresem [email protected].