Nietrzymanie moczu u psów

Większość właścicieli psów, którzy kupili nowego szczeniaka, przeszła przez fazę „wypadku”. Wielu z tych rodziców zadaje sobie pytanie: „Czy kiedykolwiek przestanie sikać w domu? ” (Dowiedz się o szkoleniu szczeniaka w domu). Dobra wiadomość jest taka, że gdy zdrowy szczeniak jest tresowany w domu, rzadko się powraca. Nieoczekiwane i nieodpowiednie zmiany w nawykach toalety psa nie powinny być traktowane jako poślizg, ale raczej wskazówka, że coś się dzieje i utrudnia kontrolowanie przepływu moczu. Czasami szczenię może urodzić się z wrodzoną wadą, taką jak ektopowy moczowód, przez co nie jest w stanie kontrolować oddawania moczu bez interwencji medycznej. Wydaje się, że te szczenięta nie nauczą się umiejętności włamania. Upewnij się, że omówisz wszystkie nieprawidłowości, obawy i zmiany u swojego zwierzaka ze swoim weterynarzem.

Rozmowa o nietrzymaniu moczu u psa z lekarzem weterynarii
Nie wstydź się. Chociaż czasami może to być trochę niezręczne, upewnij się, że nawyki związane z korzystaniem z toalety Twojego zwierzaka zostały omówione z weterynarzem. Najważniejszym krokiem jest omówienie problemu wypadków ze strony układu moczowego i odpowiednie leczenie.

Jedną z pierwszych rzeczy, które możesz zrobić jako zwierzę domowe jest uważne obserwowanie problemu. Jeśli Twój pies ma „wypadki”, pomocne byłoby poinformowanie lekarza weterynarii o tym, że pies świadomie oddaje mocz lub „wycieka” mocz, jak to ma miejsce w przypadku nietrzymania moczu. Niektóre szczegóły do przekazania mogą być oczywiste:

• Jaki jest moment oddawania moczu?
• Czy zdarza się to często, czy tylko sporadycznie?
• Czy wymaga to wysiłku?
• Czy Twój zwierzak przysiada i przecedzić, czy znajdujesz kałuże moczu w miejscach, w których spał Twój pies?
• Czy mocz ma nietypowy kolor lub nieprzyjemny zapach?

Najczęstsze przyczyny nietrzymania moczu
Ale co może być przyczyną nietrzymania moczu? Istnieje kilka możliwych przyczyn, w tym:

• Często dochodzi do infekcji dróg moczowych lub pęcherza przy częstym i pilnym oddawaniu moczu. Uczucie pieczenia w pęcherzu i wynikające z niego skurcze, które często powodują oddawanie niewielkich ilości moczu. Infekcje pęcherza są częste u psów i należy je wykluczyć przed jakimkolwiek leczeniem uważane. W takich przypadkach oddawanie moczu jest często świadome (nie jest to prawdziwe nietrzymanie moczu), ale jest trudne do kontrolowania ze względu na naglącą potrzebę.
• Ektopowe moczowody są rzadką wrodzoną wadą, w której mocz swobodnie wypływa z nerek bez zbiera się w pęcherzu. Ta wada nie jest powszechna i zwykle jest identyfikowana w okresie szczenięcym. Zabieg chirurgiczny polegający na wprowadzeniu moczowodu do pęcherza jest często leczniczy.
• Problem neurologiczny lub kręgosłup może czasami skutkować niemożnością opróżnienia pęcherza lub kontrolowania przepływu moczu. Ogólnie rzecz biorąc, psy te będą miały inne objawy choroby rdzenia kręgowego, które skłonią weterynarza do rozważenia choroby neurologicznej.
• Inną rzadką przyczyną nietrzymania moczu jest „paradoksalne nietrzymanie moczu”, w którym niedrożność prowadzi do przelania mocz. Problemy, takie jak kamienie lub guzy w cewce moczowej, mogą powodować częściowe niedrożności, które często prowadzą do nietrzymania moczu.
• Demencja i zmiany starcze powodujące, że psy zapominają lub nie są świadome oddawania moczu są możliwe. Dostępne są produkty które mogą zwiększać świadomość umysłową u starych psów. (Dowiedz się o zespole zaburzeń poznawczych u psów).
• Nietrzymanie moczu z reakcją na estrogen jest zdecydowanie najczęstszą przyczyną nietrzymania moczu u zdrowych starszych, wysterylizowanych samic psów uważano, że jest to niedobór estrogenu. W rzeczywistości występuje utrata napięcia w mięśniu wypieracza, który działa jak zastawka kontrolująca opróżnianie pęcherz. W rzeczywistości jest to obecnie często określane jako nietrzymanie moczu w podeszłym wieku u kobiet po sterylizacji. Chociaż problem występuje głównie u starszych wysterylizowanych samic psów, czasami występuje u młodych wysterylizowanych samic, a nawet u samców. Psy dotknięte chorobą są na ogół w stanie kontrolować swój mocz, ale kiedy kładą się, aby odpocząć, tracą przytomną kontrolę. W przeszłości terapia estrogenowa była leczeniem z wyboru; jednakże, podczas gdy wiele psów dobrze reaguje na terapię estrogenową, estrogen nie zawsze jest bezpieczny, a inne leki oferują bezpieczniejszy sposób osiągnięcia tego samego efektu bez skutków ubocznych estrogenu. Fenylopropanoloamina jest skuteczna, niedroga i bezpieczna. Jest dostępny na receptę od lekarza weterynarii.

Nie żyj z kałużami. Jeśli Twój pies cierpi na nietrzymanie moczu, poproś lekarza weterynarii o przeprowadzenie dokładnej oceny, często obejmującej morfologię krwi i biochemię krwi, aby wykluczyć cukrzycę i chorobę nerek.