Niemcy – pieniądze

Niemcy mają stabilny i potężny system finansowy, a wartość niemieckiego marka stale rośnie od lat pięćdziesiątych XX wieku. Kurs marki niemieckiej do dolara spadł z 4,21 DM w 1955 roku do 2,15 DM w 2001 roku (najniższą cenę za 1 dolara osiągnięto w latach 1992-1995 na poziomie 1,43 DM). Waluty, które zyskały w stosunku do marki niemieckiej po 1950 r., To jen japoński i frank szwajcarski. Od 1 stycznia 1999 r., Zgodnie z postanowieniami Traktatu z Maastricht, utworzono Europejską Unię Walutową (UGW) i Deutsche Bundesbank ( bank centralny) stał się integralną częścią Europejskiego Systemu Banków Centralnych składającego się z Europejskiego Banku Centralnego (EBC) i banków centralnych 11 państw członkowskich UGW. Euro stało się jednostką walutową, ale początkowo było używane w przelewach elektronicznych i Marka niemiecka pozostawała prawnym środkiem płatniczym do końca 2001 r., aw 2002 r. zastąpi ją całkowicie nowe euro. 1 stycznia 1999 r. kurs euro został ustalony na poziomie 1,9558 DEM. przeniesiony do EBC, którego głównym celem było zapewnienie stabilności cen. W 2001 r. najważniejszą funkcją Bundesbanku było zapewnienie realizacji polityki pieniężnej EBC, w tym nadzoru bankowego oraz zarządzanie krajowymi rezerwami walutowymi, działając jako bank wewnętrzny rządu federalnego, nadzorujący transakcje płatnicze w Niemczech i kontrolujący emisję banknotów euro.

W 1997 r. giełdy w Niemczech osiągnęły obroty w wysokości 8,97 bln DM, z czego 60% dotyczyło papierów wartościowych o stałym oprocentowaniu (obligacje), a reszta akcji. Handel odbywał się na 8 giełdach (w Berlinie, Bremie, Düsseldorfie, Frankfurcie nad Menem, Hamburgu, Hanowerze, Monachium i Stuttgarcie), a frankfurcka giełda była

największy i czwarty na świecie (za Nowy Jork, Tokio i Londyn). W 1992 roku utworzono Deutsche Börse AG we Frankfurcie nad Menem jako holding dla Frankfurter Wertpapierbörse (Frankfurcka Giełda Papierów Wartościowych), niemieckiej części niemiecko-szwajcarskiej giełdy terminowej Eurex oraz Deutsche Börse Clearing AG, odpowiedzialnej za rozrachunek papierów wartościowych i opieka. Frankfurt jest także gospodarzem wielu lokalnych i zagranicznych instytucji kredytowych, w tym dużych banków i domów maklerskich.