Nieefektywna perfuzja tkanek obwodowych: walidacja kliniczna u pacjentów z kardiomiopatią nadciśnieniową

Cel: Walidacja określenia charakterystyki nieskutecznej perfuzji tkanek obwodowych za pomocą funkcji wazomotorycznej oszacowanie.

Metody: Dwudziestu czterech pacjentów z kardiomiopatią nadciśnieniową zostało przebadanych pod kątem 18 charakterystyk nieskutecznej perfuzji tkanek obwodowych i poddano ocenie czynności naczynioruchowej z indukcją przekrwienia reaktywnego, dotętniczym wlewem acetylocholiny i pomiarem prędkości fali tętna . Do oceny istotności związków między definiowaniem cech a danymi dotyczącymi funkcji naczynioruchowych zastosowano test „st-Studenta” i test Kruskalla-Wallisa.

Wyniki: Zmniejszone tętno w kończynach dolnych było związane ze zmniejszonym przepływem krwi w przedramieniu podczas wlewu acetylocholiny; przeciążenie lewej komory, chromanie przestankowe i zmniejszona wilgotność skóry były związane z podwyższonymi wartościami prędkości fali tętna.

Wniosek: Definiujące cechy nieskutecznej perfuzji tkanek obwodowych były silnie powiązane z danymi dotyczącymi funkcji naczynioruchowej jako „złotymi standardami” dla tej diagnozy.

Implikacje praktyczne: pielęgniarki powinny być w stanie dokładnie ocenić zmniejszone tętno na kończynach dolnych, chromanie przestankowe i zmniejszoną wilgotność skóry jako istotne cechy nieskutecznej perfuzji tkanek obwodowych u pacjentów z kardiomiopatią nadciśnieniową.