Nerw okoruchowy

Nerw okoruchowy jest trzecią z 12 par nerwów czaszkowych w mózgu. Ten nerw jest odpowiedzialny za ruch gałek ocznych i powiek. Podąża za nerwami węchowymi i wzrokowymi w kolejności.

Nerw okoruchowy składa się z dwóch oddzielnych elementów, z których każdy ma inną funkcję.

Somatyczny składnik motoryczny zaopatruje we włókna motoryczne (ruchowe) cztery mięśnie zewnątrzgałkowe w oku i dźwigacz powieki górnej powieki górnej. Kontroluje mięśnie, które pozwalają na wizualne śledzenie i fiksację przez oko. Śledzenie wzrokowe to możliwość śledzenia obiektu, gdy porusza się on w polu widzenia. Fiksacja to zdolność skupienia się na nieruchomym obiekcie.

Trzewny komponent motoryczny kontroluje unerwienie przywspółczulne (nerwy związane z działaniami mimowolnymi) mięśni rzęskowych i brodawek zwężających, pomagając w akomodacji i odruchach świetlnych źrenic. Akomodacja to zdolność oka do utrzymywania ostrości obiektu, gdy zmienia się odległość obiektu od oka. Odruchy źrenic świetlnych to automatyczne zmiany rozszerzenia (rozmiaru) źrenicy, które regulują ilość światła wpadającego do oka, zapewniając, że światło jest wystarczające, ale niezbyt jasne.

Nerw okoruchowy może zostać sparaliżowanym w stanie zwanym porażeniem nerwu okoruchowego. Ten stan może wynikać ze stwardnienia rozsianego lub innych chorób demielinizacyjnych, bezpośredniego urazu, zmian zajmujących przestrzeń (takich jak rak mózgu), chorób mikronaczyniowych (takich jak cukrzyca) lub samoistnego krwotoku podpajęczynówkowego (krwawienie do przestrzeni między dwiema błonami pokrywającymi mózg). Tętniak jagodowy to rodzaj krwotoku podpajęczynówkowego.

Nerw okoruchowy jest odpowiedzialny za większość ruchów oczu i powiek, chociaż nerw bloczkowy i nerw odwodzący również biorą udział w ruchach oczu .